Schaduwstralen De weg naar mijn herstel van smetvrees en ontwikkeling van meer eigenwaarde

Met veel liefde en plezier las ik ook het vorige boek van Emma Poot, hierdoor was ik erg nieuwsgierig naar haar nieuwe boek waarin ze naast haar autisme ook haar smetvrees openhartig in beeld brengt en vertelt over haar weg van herstel. Aangezien ik dus al eerder wat van Emma gelezen heb, heb ik dus wel een gevoel van wat ik kan verwachten. Met name Emma's openhartige en eerlijke houding spreekt me aan, dus die hoop ik ook nu weer in dit boek terug te gaan zien. Op de cover zien we een geïllustreerde blonde vrouw zien die op het raamkozijn van een raam zit dat openstaat. In de lucht dwarrelen sterren en bacteriën. Ik vind het een mooi beeld dat goed past bij de inhoud van het boek.

Emma vertelt op eerlijke en openhartige wijze hoe een ernstige vorm van smetvrees haar leven binnen sloop. Ze geeft je een kijkje in haar gedachten, haar leven van die tijd, maar ook wat voor impact dit had op haar sociale leven, familie en vrienden, ze vertelt over de therapie en haar weg van herstel die met vallen en opstaan gepaard gaat. Gedurende deze moeilijke weg laat ze ook zien hoe haar eigenwaarde en zelfliefde toe nam.

Emma begint haar verhaal bij het begin van het ontstaan van haar smetvrees en hoe deze ziekte haar steeds meer in zijn greep kreeg. Ik vind het enorm bewonderenswaardig hoe Emma zo open, eerlijk en volledig kwetsbaar durft te zijn om zo haar verhaal te delen. Haar verhaal is een combinatie van hoe haar dagelijks leven er in die tijd eruit zag, wat voor impact dit mentaal op haar had, dagboek fragmenten uit die tijd, maar ook wat dit teweegbracht op sociaal gebied.

Emma schrijft op hele verhalende en vlotte wijze. Hierdoor leest haar verhaal ongelofelijk fijn en lekker weg. Wel gaat Emma niet erg diep in op haar gevoelens en emoties, waardoor het verhaal niet echt heel zwaar is maar de kern en boodschap van haar verhaal duidelijk en mooi naar voren komen.

Het verhaal van Emma begint bij het ontstaan van haar smetvrees en het verloop door de jaren heen. Ze vertelt over de ups en downs, maar ook over haar eigenwaarde, het zoeken naar zichzelf, haar sociale leven, de therapie, haar eenzaamheid, de invloed van haar autisme diagnose en haar eigen weg van ontwikkeling door de jaren heen. Dit zorgt voor een mooi verhaal waarin Emma een compleet en helder beeld geeft van het hebben van smetvrees in haar leven. Haar verhaal eindigt in het heden, waarin Emma afsluit met hoe het er voor haar nu voor staat. Hiermee kan je concluderen, dat Emma een prachtige weg heeft doorstaan en echt is gegroeid.

Schaduwstralen is een open, eerlijk en kwetsbaar verhaal. Emma vertelt over het ontstaan van smetvrees in haar leven en hoe het haar jaren in de ban hield ook in relatie met haar autisme diagnose. Ze heeft een vlotte en heldere schrijfstijl en zoomt niet te veel in op emoties en gevoelens, waardoor het boek niet enorm zwaar en heftig is. Ze vertelt haar proces en laat zien hoe ze in de jaren gegroeid is, niet enkel in het overwinnen van haar smetvrees maar ook in eigenwaarde en zelfliefde. Een prachtig persoonlijk verhaal.

Emma heeft het boek met veel gevoel geschreven en durft zich heel kwetsbaar op te stellen. Mensen die zelf autisme hebben, naasten en hulpverleners zullen ook veel aan dit boek hebben. Het zou een goed idee zijn om op scholen meer aandacht te schenken aan lessen in mentale gezondheid, zelfvertrouwen en zelfbeeld. Het zou mooi zijn als anderen er vroeger bij zijn en het eerder ontdekken. Emma brengt meer bewustwording rondom mentale problemen zoals smetvrees en autisme en dat is nodig.

Dit boek is het persoonlijke verslag van een jonge vrouw, die smetvrees ontwikkelt. Ik had voor dat ik dit las geen idee dat smetvrees zo allesbepalend in je leven kan zijn. Al zal het misschien nooit helemaal echt over zijn: Emma heeft veel overwonnen, het is dan ook een verhaal over moed, levenskracht, van jezelf leren houden en nooit opgeven.
Emma legt uit hoe de smetvrees zich bij haar ontwikkelde en ook wat waarschijnlijk de oorzaak was. De oorzaak kennen hielp haar verder, naast het volgen van therapie. Ook vertelt ze over de diagnose autisme die pas later bij haar werd gesteld. Ze geeft daarbij een paar verhelderende correcties op wat we van autisme denken te weten.
Daarnaast is het voor jonge mensen een herkenbaar verhaal hoe je probeert vriendschappen en relaties aan te gaan en op te bouwen. En hoe eenzaam je je dan soms kunt voelen. Het inspirerende is dat Emma uitlegt hoe ze met vallen en opstaan zichzelf steeds beter leert kennen en waarderen. En waardevolle relaties kan aangaan. Emma, dank je voor je eerlijke en positieve verhaal, ik raad professionals en betrokkenen zoals familieleden, jongeren etc. aan dit boek van een ervaringsdeskundige te lezen, als ze meer inzicht willen krijgen in deze onderwerpen. Zoals je zelf zegt: het zou heel goed zijn als mensen hier wat meer van afweten.

Emma durft zich heel erg open te stellen in dit boek en kan daarmee een steun zijn voor anderen die iets soortgelijks meemaken of voor de naasten of hulpverleners van iemand die door iets moeilijks heen gaat. Het is heel mooi om te zien dat zij zich door haar smetvrees heen gevochten heeft en dat haar late diagnose autisme haar zoveel goeds heeft gebracht. Uit haar verhaal blijkt echt de noodzaak van het krijgen van een diagnose. Kortom, een aanrader!

Indrukwekkend verhaal over hoe smetvrees het leven van Emma overhoop gooide en haar in een lijdensweg liet belanden. Heel gedetailleerd beschreven hoe ze hierin getriggerd werd en welke uitwerking dat had op haar handelen.
Verder mooi om te zien hoe ze haar weg naar herstel bewandelde en wat hiervoor nodig was. Haar diagnose autisme heeft hier een grote rol in gespeeld.
Een bijzondere kijk op een leven met smetvrees en hoe ontzettend kwetsbaar je dit maakt. Het boek leest soepel weg en heeft mij zoveel meer inzicht gegeven over dwang/smetvrees dan ik van tevoren allemaal wist. Absoluut een aanrader!

Schaduwstralen" is een bijzonder boek! Wat ik zo bewonder aan Emma is hoe open ze is over haar eigen kwetsbaarheden. Ze deelt haar angsten en worstelingen op zo'n moedige manier, en dat vond ik heel inspirerend. Haar eerlijkheid over de ups en downs in haar leven maakt het voor mij heel herkenbaar, vooral wat betreft het omgaan met angsten en zelfacceptatie.

Het boek geeft ook een heel persoonlijk inkijkje in het leven van iemand met smetvrees. Het is interessant om te lezen hoe smetvrees kan ontstaan en hoe het iemand beïnvloedt. Ik vind het daarnaast ook erg knap dat Emma het is aangegaan en haar verhaal met ons deelt.

Dit boek is trouwens echt een aanrader voor alle jongeren die opgroeien met autisme en hun plek in de wereld proberen te vinden. Emma's verhaal biedt veel herkenning en steun voor iedereen die met soortgelijke problemen te maken heeft.