Schoolpleinmoeders Lief, leed en luizen

Mark van der Werf stoomt flink door met zijn boeken over het basisonderwijs. Wat hij leuk doet is niet constant doorgaan met hetzelfde concept terwijl het onderwerp voor een groot deel hetzelfde blijft. In Een dikke 10 van meester Mark gaat het nog om de grappige uitspraken van basisschoolkinderen, terwijl het in dit boek vooral gaat om de ouders van deze kinderen en hoe zij deze bijzondere tijd ervaren. Een jaar lang volgde hij ouders en sprak met hen over verschillende zaken die je als ouder tegenkomt wanneer je kind op de basisschool zit.

Wat ik zelf leuk vind, is dat ik zowel als moeder en als juf dingen herken in de beschrijvingen. Het schoolplein bijvoorbeeld, dat lijkt een wereld apart. Je hebt de kliekjes, de duo’s en de ouders die alleen staan, al dan niet bezig met hun telefoon. Vooral wanneer je kind net naar school gaat en jij dus ook een nieuwkomer bent, kan onzekerheid je overvallen. Sommige ouders zien dit en beginnen een gesprekje met een nieuwe ouder of de nieuwe ouders vinden elkaar, anderen bekijken het tafereel juist van een afstandje en kletsen hier vervolgens graag over. Waarover ik mij enorm verbaasde (maar misschien ben ik gewoon naïef?) is dat er moeders waren die vertelden andere ouders stiekem op de foto te zetten om vervolgens onder het genot van een kopje koffie of thee deze gefotografeerde ouders met elkaar te bespreken.

Knap van auteur Mark is vervolgens wel dat hij zijn eigen oordeel achterwege laat in het boek. Je leest over uiteenlopende situaties die te maken hebben met de basisschool waarin je je kunt herkennen of juist verbazen, maar het blijft het verhaal van die ouder.

Hoewel het, juist omdat zoveel herkenbaar is, een leuk boek is om te lezen, heb ik ook gemerkt dat alle verhalen snel weer vervliegen. Dit lijkt een keuze te zijn die gemaakt is voor dit boek. Om te zorgen dat verhalen je bij blijven, moet er dieper op de personen en situaties in gegaan worden. Hoewel de ouders verschillende keren aan bod komen, blijven het vluchtige verhalen. Op de momenten dat ik zat te lezen, vond ik het leuk en herkenbaar en had ik dus zeker plezier aan dit boek. Nagenieten zit er dan weer niet in, terwijl ik het normaal gesproken fijn vind om na het dichtslaan van het boek het verhaal nog even in mijn hoofd te laten passeren.

Voordelen zijn wel dat je het boek gerust vaker kunt lezen én ik denk dat mensen die normaal gesproken geen echte lezers zijn, maar wel kinderen op de basisschool hebben, ook plezier hebben aan dit boek. Dit alles meegenomen hebbende en kijkend naar het soort boek, denk ik dat 4 sterren wel op zijn plaats zijn.

Schoolpleinmoeders, lief, leed en luizen van Mark van der Werf.

Toen ik het boek schoolplein moeders voorbij zag komen, dacht ik meteen: 'die wil ik hebben en lezen'.
Een boek over ouders met kinderen die naar de basisschool gaan of er al op zitten en hoe je dit als ouder ervaart.
Een boek die je een kijkje geeft vanuit het ouderperspectief.

Mark van der Werf(meester Mark) heeft een jaar lang ouders gevolgd en gehoord en hun verhaal beschreven en dat is wat mij betreft de kracht van dit boek.
Hij beschrijft de keuzes waar je als ouder mee te maken krijgt.
Welke basisschool kies je, wat vindt je belangrijk, waar let je op.
Op het moment dat je kind start op school, kom je als ouder terecht in een hele nieuwe wereld.
Mark schrijft over loslaten, de verschillende ouders met wie je te maken krijgt en hoe je hier zelf je plek in vindt. De ene ouder vindt dit makkelijker dan de andere.
Ouders die hun best doen om de traktaties, feestjes, surprises, cadeaus voor de juffen en meesters tot in de puntjes te regelen

Verlegen buitenbeentjes, vileine roddeltantes, ouders die sidderen voor het eerste tienminutengesprek en oude rotten die heel wat werkstukken in elkaar hebben geflanst. Een greep over de ouders die terug komen in het boek.
En ja, ook ik heb mij afgevraagd onder welke categorie 'schoolpleinmoeder' ik val:).

Ik heb het boek met veel plezier gelezen met veel herkenbare momenten. Het is
Mark gelukt om zonder oordeel te schrijven over verschillende ouders en hoe ze in het leven staan en omgaan met het 'basisschoolleven'.
De dingen die je zelf ziet, ervaart en soms denkt heeft mark opgeschreven in een boek met humor.
De titel: 'schoolpleinmoeders, lief, leed en luizen', spreekt gelijk aan en klopt met de inhoud van het boek.

Zeker een aanrader om te lezen.

Een feest der herkenning! Wat heb ik weer genoten. Verhalen die zo bekend voorkomen. Echt heerlijk om te lezen als je schoolgaande kinderen hebt.

Hilarisch en zo herkenbaar!! Dit moet je als basisschool moeder/vader echt lezen . En anders ook super leuk en leest makkelijk weg

Ben fan van alle Meester Mark-boeken, en deze was minstens zo leuk als alle anderen. Lichtvoetig, veel gelachen, af en toe een traan weggepinkt - heerlijk! In dit lekker vlot leesbare boek lees je in één klap wat je als ouder allemaal te wachten staat op de basisschool. Echt een aanrader.

Schoolpleinmoeders is een aanrader voor iedere schoolpleinmoeder-of vader! Hele herkenbare verhalen, humoristische omschreven!

Het boek schoolpleinmoeders gaat over de dagelijkse beslommeringen die ouders (hoofzakelijk de moeders ) met kinderen in het basisonderwijs meemaken, allemaal gebaseerd op verhalen van de ouders zelf. Meester Mark we zullen hem zo maar blijven noemen, liep een jaar lang met ouders door het gehele land en tekende zo dit aardig boek op.

Het boek geeft je een mooi kijkje in de wereld van ouders met schoolgaande kinderen, het geklit op het schoolplein, de verjaardagsfeestjes die niet voor elkaar mogen onderdoen, de decemberstress, welke school kies je, het actief deelnemen van ouders ( meestal de moeders) aan schoolactiviteiten en ga zo maar door.

De Auteur heeft in het boek puur de verhalen van de ouders gebruikt en zijn eigen mening achterwege gelaten. Knap gedaan als leraar zijnde. Het is lekker vlot geschreven, boek leest dus makkelijk. Leuk boek om te lezen, ook voor niet ouders.

Het nieuwste boek van meester Mark is voor elke "basisschoolouder", onderwijzer en pabostudent/docent een zeer herkenbaar verhaal. Herkenbare anekdotes, feestdilemma's en kinderproblemen komen aan bod in een schooljaarchronologisch verhaal.

Korte verhalen over de basisschooltijd. Herkenbaar, wanneer je zelf schoolgaande kinderen hebt, maar beslist niet humoristisch. Ik had iets meer ‘luizenmoeder’ verwacht. Dit is gewoon een beschrijving van verschillende gezinnen en hoe zij de week doorkomen. Heel truttig geschreven.

Geschreven bij Schoolpleinmoeders

Herhalend, kinderachtig