Scorpio

Vlaanderen zendt zijn dochters uit… Een van deze fraaie dochters heet Hilde Vandermeeren. Als oud-studente klinische psychologie heeft deze thrillerauteur flink wat in haar mars. Na een groot aantal kinder- en jeugdboeken durfde ze het aan om thrillers te gaan schrijven. Vanaf dan gaat het niveau van haar spannende boeken alsmaar crescendo de hoogte in. Net nog naast een Gouden Strop gegrepen, geen tijd om te treuren: deze dame weet immers best wat ze wil. West-Vlamingen zijn keiharde werkers en doorzetters; dit bewijst Vandermeeren nogmaals met haar vierde thriller Scorpio.

Ze is precies onzichtbaar, de Poolse Dolores Bartosz. Ze viert de teugels bij Scorpio, een mysterieuze organisatie die zich profileert als een verbond van huurmoordenaars. Michael maakt deel uit van dit misdaadsyndicaat; hij krijgt een nieuwe klus: een moeder en haar zoontje in Potsdam vermoorden. Hij gaat geen uitdaging uit de weg, maar kinderen om het leven brengen is toch niet zijn ding. Michael heeft een erg moeilijke jeugd achter de rug en draag de sporen ervan met zich mee. Gaelle is moeder van de zevenjarige Lukas en vrouw van Bernd. Haar huwelijk is nog slechts wat schone schijn… Voor haar jonge zoon gaat ze door een vuur. Er is eveneens nog een verhaal in het verhaal: dat van de jonge Michael die er alles aan doet om te overleven.

Scorpio is stevig en intelligent opgebouwd. Het verhaal begint mysterieus en lokt de lezer meteen mee. Je weet al heel snel welk vlees je in de kuip hebt: topkwaliteit. Het verhaal evolueert verder naar een actiethriller waarbij de psychologische ondertoon sterk aanwezig blijft. Het gaat er soms hard aan toe; Hilde Vandermeeren heeft alle Vlaamse gêne van zich af geschud. De lezer krijgt ook af en toe een zin voorgeschoteld die tot nadenken stemt, zoals: “Een bevroren hart is onkwetsbaar.” Scorpio staat garant voor een flinke dosis spanning-emotie-diepgang. De plot, waarin de verhaallijn van Gaelle en die van Michael verwerkt zijn, komt nooit geforceerd over. Ook het verhaal achter het verhaal van Michael is een belangrijke plus. Je krijgt een blik in de ziel van deze misdadiger, die toch ook echt mens blijft. Het einde is dan wel geen grote verrassing, het zal de meeste lezers evenwel kunnen bekoren.

In een schrijftaal die uitstekend geschikt is voor Vlaamse en Nederlandse lezers, beschrijft de auteur hoe een brave moeder haar levensmotto van “laissez faire, laissez passer” vaarwel zegt, om te vechten voor het leven van haar zoontje. Via flashbacks ga je begrijpen waarom en hoe huurmoordenaar Michael geworden is wie hij als volwassen man is.
Scorpio stemt tot nadenken. Wat is de werkelijke waarde van een mensenleven? Welke invloed hebben de jeugdjaren op het latere leven als volwassene? Hoe ver gaat een moeder om het leven van haar kind te redden? Bij dergelijke levensvragen gebruikt Vandermeeren haar psychologische kennis en houdt ze tevens de touwtjes strak in handen. Ook gaat de aandacht naar het taboe rond de psychiatrie, alsook naar de mogelijke gevaren ervan. Hier horen we opnieuw de stem van de “psychologe”, die in een duidelijke mensentaal uitlegt wat er met iemand gebeurt die wordt opgenomen in de psychiatrie. En zo zijn er nog een flink aantal thema’s die aan bod komen.

In haar vierde thriller merkt deze lezer hoe de schrijfster volop gas geeft en zonder schroom haar verhaal neerzet. Met dit verhaal gooit de auteur hoge, zelfs internationale thrillerogen. Een vertaling en een verfilming dringen zich echt op. Sterk werk, Hilde Vandermeeren!

Net als een spin maakt Vandermeeren een web rond je ... onmogelijk om uit dit web bevrijd te geraken. Vanaf de eerste zin sleurt ze je mee in het verhaal van Gaelle ... . moeder van een zevenjarig zoontje dat lijdt aan astma, vrouw van Bernd. Je ontmoet het koppel tijdens een trip in Altensteig (Duitsland), kort daarna ontwaakt ze in een psychiatrische instelling. Geen teken van haar man of zoon Lukas. Wel ondervragingen door de politie. Een vage herinnering naar wat er gebeurd is, vele vraagtekens en een zware beschuldiging dat is waar Gaelle met opgezadeld wordt. Waar is haar man ? Wat is er met Lukas gebeurd ? Hoe is ze in deze onmogelijke situatie gekomen ? Vragen waar ze beetje bij beetje een antwoord op krijgt dankzij hulp vanuit een totaal onbekende die toch wel heel veel weet heeft over haar leven.

Met een vlotte pen schrijft Vandermeeren een indrukwekkende thriller die je op sleeptouw neemt in een ongekende wereld. Vanaf de eerste bladzijde is het onmogelijk om niet mee te leven met het hoofdpersonage Gaelle, je begrijpt volledig haar ongeloof, je voelt haar onmacht en je volgt haar op de voet tijdens haar hopeloze zoektocht. Ook het personage van Michael werd zeer goed uitgediept, een kijk terug naar zijn verleden en je snapt in één klap waarom hij als huurmoordenaar door het leven gaat.
De korte, energieke hoofdstukken geven een extra positieve toets en laten je op deze manier op zeer aangename wijze door het boek vliegen.

'Als alles duister wordt' was duidelijk een beginnerswerk, maar met 'Scorpio' heb je me echt met verstomming doen slaan. Nog van dit alstublieft ...

Scorpio was mijn eerste kennismaking met schrijfster Hilde Vandermeeren en zeker niet mijn laatste. Vanaf het begin wordt je meegezogen in het verhaal, de sfeer en de spanning.

De opbouw van het verhaal is geweldig. Hilde Vandermeeren zet je steeds op het verkeerde been en dat maakt het lezen van Scorpio tot een spannende ervaring. Wegleggen is eigenlijk geen optie. Korte hoofdstukken die vlot weglezen. Flaschbacks in het boek die meer en meer achtergrond prijsgeven over de personages. Hilde Vandermeeren schrijft vanuit diverse personages en dat maakt het lezen van Scorpio aantrekkelijk en zeer spannend. Niets is wat het lijkt.
Een spannende thriller die vlot geschreven is. Een aanrader!

In 1 woord, PRACHTIG
Heel meeslepend
Je kan je echt verdiepen in het boek ,eens je begind lezen wil je het uitlezen zeer spannend en mooi geschreven !!

Dit is het derde boek wat ik lees van Hilde Vandermeeren, over de vorige twee was ik erg enthousiast, want deze dame kan schrijven! Gelukkig zat ik met dit boek ook meteen weer in het verhaal, vanaf de spannende proloog.

Er komt een vrouw bij, ze weet niet meer wat er gebeurd is, maar ze weet dat er iets was met een kind en dat het haar schuld was…
Vervolgens begint het verhaal met “vier dagen eerder” en lees je wat er vooraf is gegaan en leer je de vrouw, Gaelle, kennen. Ook leer je huurmoordenaar Michael kennen, een ware kameleon die werkt voor Scorpio. Je leest wat er in zijn verleden voor triests gebeurd is waardoor hij zo koelbloedig is geworden. Maar helemaal gevoelloos is hij niet, want hij keert zich door Gaelle en haar zoontje Lukas tegen Scorpio. Of dat verstandig is?

Wat een nachtmerrie waar Gaelle in terecht komt! Ze wordt ervan verdacht haar zoontje te hebben willen vermoorden en daarna zelfmoord te willen plegen. Op de psychiatrische afdeling waar ze is opgenomen behandelen ze haar als een psychotische vrouw met moordneigingen. Gaelle’s herinneringen keren langzaam terug en ze wil duidelijk maken dat ze haar zoontje nooit wat aan zou doen, maar niemand gelooft haar…

Wat moet dat beangstigend zijn als je niet geloofd wordt! En zeker als je van zoiets vreselijks verdacht wordt en je vervolgens ook niets te horen of te zien krijgt van je zoontje! Hoe wanhopig wordt je dan? Misschien zou jij wel hetzelfde doen als Gaelle…
Ik leefde zo met haar mee! En ook met Michael die ooit een arm, verkleumd jongetje was die alleen maar eten wilde regelen voor zijn moeder, maar nooit meer thuiskwam. Hilde heeft ervoor gezorgd dat ik helemaal in hun verhalen getrokken werd.

Scorpio is een heel erg spannend en aangrijpend verhaal over de duistere wereld van huurmoordenaars. Wie geeft er opdracht? En waarom? Je komt het niet gauw te weten… En de huurmoordenaars stellen zich die vragen niet, ze voeren gewoon hun opdrachten uit.
Een jager wordt een prooi en een prooi wordt een jager. Scorpio is echt een afschuwelijk goed verhaal! Hilde Vandermeeren heeft het weer geflikt!

Hilde Vandermeeren woont in Torhout. Ze schreef ruim veertig kinder- en jeugdboeken en won diverse literaire prijzen. Meer dan dertig van deze boeken werden vertaald naar onder andere het Deens, Koreaans, Duits, Frans en Chinees. Als alles duister wordt was haar thrillerdebuut. Ze won er de Knack Hercule Poirot-publieksprijs 2013 mee en stond op de longlist van de Diamanten Kogel 2013. In 2014 werd haar tweede thriller De toeschouwers gepubliceerd. Haar derde boek Stille grond” (recensie), werd alom geprezen en ze stond ermee op de shortlist van de Gouden Strop 2016.

Na een gezinsweekend ontwaakt Gaelle in een psychiatrisch ziekenhuis in Berlijn. Ze is gewond en herinnert zich niet wat daaraan is voorafgegaan. De politie verdenkt haar van poging tot moord op haar zevenjarig zoontje. Ze weigert dat te geloven en gaat op zoek naar de waarheid. Daarbij overschrijdt ze steeds meer grenzen en wordt opgejaagd wild. Michael is een huurmoordenaar in dienst van Scorpio. De organisatie ontziet niemand, wie tegen haar regels ingaat tekent zijn eigen doodvonnis. Een onomkeerbare beslissing verandert Michaels leven. De een leeft door te doden, de ander doodt om te overleven. Wat als hun wegen elkaar kruisen?

Scorpio is een geheimzinnige organisatie die huurmoordenaars levert en hun beste kracht Michael de opdracht heeft gegeven de man en het zoontje van Gaelle te doden. Maar de opdracht mislukt. Scorpio laat het er niet bij en stuurt iemand anders zodat de hoofdfiguren Michael en Gaelle allebei, afzonderlijk van elkaar, op de vlucht moeten tot ze elkaar ontmoeten en samen achter de hen onbekende opdrachtgever aangaan.

“Scorpio” is de vierde thriller van Hilde Vandermeeren en in haar eerste drie thrillers heeft ze al bewezen dat ze een geboren verhalenverteller is, een geboren schrijfster. Dit bevestigt ze nogmaals met “Scorpio”. Al vanaf de eerste bladzijde wordt je meegezogen in het verhaal. De basissetting is ditmaal in Berlijn en Potsdam. Deze plaatsen worden zo goed beschreven dat het lijkt alsof het Hilde’s woonplaats is. Vanaf de eerste tot de laatste bladzijde is “Scorpio” nagelbijtend spannend. De thriller is erg knap geschreven en in een doordachte constructie gegoten waarbij gewisseld wordt tussen de twee intriges die mooi samenvloeien in een spannend einde. Dit is een genre dat Hilde Vandermeeren buitengewoon goed past. Het lijkt wel alsof ze met iedere nieuwe thriller beter wordt. Dat belooft wat voor de opvolger van “Scorpio”. Hopelijk laat die niet te lang op zich wachten. Met “Scorpio” heeft Hilde Vandermeeren bewezen dat ze een van de beste thrillerschrijfsters van dit moment is.

De Vlaamse Hilde Vandermeeren publiceerde al meer dan 50 boeken, waarvan de meeste jeugd en kinder boeken zijn. In 2013 debuteerde ze met een thriller(als alles duister wordt) die gelijk de longlist haalde van de diamanten kogel (Vlaamse tegenhanger van de gouden strop) en de Knack Hercules Poirot publieksprijs won! Haar derde thriller Stille Grond haalde de shortlist van de gouden strop. Met SCORPIO is ze toe aan haar 4e thriller.

De Duitse mid-dertiger Gaelle een voormalig getalenteerd atlete is tegenwoordig een huismoeder, getrouwd met Bernd en samen hebben ze een zoontje Lukas. Hun huwelijk is een beetje op de sukkel en hun leventje kabbelt rustig voort.

Michael, bijnaam de kameleon is een doorgewinterde medewerker van de organisatie SCORPIO. Deze organisatie heeft als te leveren dienst het elimineren van mensen in opdracht, in ruil voor een financiële vergoeding.

De wegen van Gaelle en Michael kruisen elkaar, waarna ze door de ontstane situatie tot elkaar veroordeeld zijn. Waar Michael tot voor kort al zijn skills aan moest wenden om te doden, moet hij nu alles op alles zetten om dit juist te voorkomen. Voor Gaelle geldt juist waar ze tot voor kort niet eens dacht aan doden is ze voor de veiligheid van haar zoon Lukas tot alles bereid, zelfs als ze hiervoor moet doden.

Hilde Vandermeeren heeft met dit verhaal een stevige en strakke thriller geschreven. Het verhaal wordt oorspronkelijk verteld uit verschillende perspectieven, waarbij die van Michael en Gaelle de boventoon voeren en gedurende het verhaal bij elkaar komen. Dit alles in een mooi vlot tempo met gebruikmaking van korte hoofdstukken. Het bijna filmisch aandoende verhaal is constant voorzien van een goede spanningsboog en je waant je als in het kielzog van de jager én de opgejaagde.Een gedegen plotlijn maakt dit verhaal tot een mooi geheel en werkt toe naar de uiteindelijke climax.

Mooi is de conclusie in het nawoord. “de echte huurmoordenaar beweegt zich geruisloos door de maatschappij. Misschien zit hij tegenover u in de trein, fietste hij rakelings lang u heen op die slecht verlichte weg of loopt zij hetzelfde rondje waar u ook jogt. De echte huurmoordenaar is onzichtbaar”.

SCORPIO is een bijzonder geslaagde thriller waarvan ik niet verbaasd zou zijn als het wederom de shortlist zal halen van de gouden strop. Vandermeeren laat u nadenken over persoonlijke grenzen die vervagen als de kaders worden veranderd.

De hoofdrollen in Scorpio gaan naar Gaelle en Michael, die oorspronkelijk in twee verschillende verhaallijnen voorkomen.

Tijdens een weekend in Altensteig in het Zwarte Woud komen er in het gezin van Gaelle uit Potsdam meer en meer spanningen naar boven. De 7-jarige zoon Lukas lijdt aan astma en ze wil met een aanstaande erfenis een eigen gastenhuis uit de grond stampen wat haar man Bernd niet zo ziet zitten. Ondertussen blijkt een huurmoordenaar, Michael, het gezin in het oog te houden omdat hij de opdracht van het ‘huurmoordenaarssyndicaat’ Scorpio heeft gekregen om bepaalde leden van het gezin uit te schakelen... De opdracht doet bij hem echter te veel herinneringen oproepen en hij neemt dan ook de beslissing om niet alleen van de opdracht af te zien maar zijn slachtoffers van de dood te helpen redden en met deze beslissing neemt zijn leven een drastische wending. In enkele korte hoofdstukken komen we ook meer te weten over de problematische jeugd van Michael.

Na een paar dagen terug thuis te zijn, blijkt Gaelle wakker te worden in een zwaar bewaakte psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Ze wordt verdacht van een moordpoging op haar zoontje en haar geheugen komt maar langzaam weer terug totdat ze zich terug herinnert aan welk gevaar ze werd blootgesteld... Zal ze nog op tijd zijn om haar zoontje te redden? De zoektocht gaat via Duitsland naar Nederland en nog verder door naar Polen.

Scorpio is zonder twijfel een nieuwe spannende thriller van Hilde Vandermeeren. Het boek leest heel vlot en de personages zijn goed ontwikkeld. Ik moest er eerst wat inkomen, maar uiteindelijk kon ik er mijn aandacht toch bijhouden. Het gegeven van zulk een ‘huurmoordernaarssyndicaat’ is best origineel maar toch ook niet heel plausibel, dus ik moest in het begin toch wat moeite doen om me daarin in te leven eerlijk gezegd. Dat kan natuurlijk ook aan mij liggen. ;-) Dat de uiteindelijke opdrachtgever van de moorden raadselachtiger blijkt dan een eerste aanname is wel gelukkig te noemen. De plot wordt zo nog verrassender dan gedacht. Gewone menselijke motieven blijken zoals in menig thrillerverhaal weer de boventoon te halen, niet slecht voor de herkenbaarheid. De ietwat voorspelbare ‘goedheid’ en efficiëntie van Michael, de ‘redder in nood’, had wat mij betreft een ietwat donkerder en gevaarlijker randje mogen krijgen.

Dat Vandermeeren mooi en goed schrijft, was al op te maken uit haar vorige boek, Stille grond. Haar boeken blijken ook populair bij de Noorderburen, die soms een ‘taalkundige’ muur blijken te hebben opgetrokken. (Boe, dat in hokjes denken!) De feiten die ze verweeft in haar boeken, zijn ook grondig onderzocht. Die catacomben en de ‘cataphiles’ uit Parijs zijn inderdaad het vermelden waard (en filmisch, Jan Verheyen! :-) ) en ook bepaalde rozenstruiken waaraan dit boek refereert, blijken echt te bestaan. Scorpio is geen echte complexe en/of donkere thriller. De vraag wordt gesteld of in ieder van ons een moordenaar schuilt onder bepaalde omstandigheden. Het boek krijgt vanwege het leesplezier en de vaardige schrijfstijl een mooi gemiddelde van 4 sterren.

De boeken van de Vlaamse Hilde Vandermeeren zijn als een makkelijk zittend jasje dat je met veel plezier aantrekt. En jaar na jaar, m.a.w. na elk nieuw boek, lijkt dat jasje beter te zitten. Het doet je steeds opnieuw uitkijken naar de maand mei, de maand waarin Hildes thrillers steevast verschijnen, want dan kan je dat favoriete jasje weer uit de kast halen.

Hilde Vandermeeren schreef tientallen kinder- en jeugdboeken vooraleer ze zich een aantal jaar geleden aan een eerste thriller waagde. Ondertussen staan er bij de fans al vier titels op de boekenplank, is een vijfde thriller in de maak en bereikt Hilde een steeds groter publiek. Het gaat hierbij om op zichzelf staande verhalen, er is geen terugkerend seriepersonage.

Als alles duister wordt (2013)
De toeschouwers (2014)
Stille grond (2015)
Scorpio (2016)

In 'Scorpio' maken we kennis met Gaelle en haar gezin, met name haar man Bernd en haar zevenjarige zoon Lukas. Een paar dagen na een weekendje uit wordt Gaelle wakker in een psychiatrische instelling en wordt ze verdacht van poging tot moord op de kleine Lukas. En dan is er Michael, huurmoordenaar in dienst van de organisatie Scorpio. Maar ook bij professionals loopt er al eens iets anders dan gepland. Vanaf dat moment nemen de gebeurtenissen een wending die niemand had kunnen voorspellen ...

‘Scorpio’ is een schot in de roos. Een perfect opgebouwd en spannend verhaal, geschreven in een mooi en vlot Nederlands. Mooi uitgewerkte personages, een ingenieus opgezet plot, onverwachte en originele wendingen.

Vergeet die vooroordelen dat alles wat goed is uit het Engels vertaald moet zijn of uit het hoge Noorden moet komen. 'Scorpio' verdient alle aandacht die het maar krijgen kan en neigt naar vijf sterren, dit is grote klasse.

“Scorpio”, dat het opmerkelijke en intrigerende motto “Voor mijn stapstenen” draagt, gaat over Bernd en Gaelle die met hun zevenjarige zoon Lukas in Potsdam wonen. Het huwelijk van de twee vertoont barstjes maar Bernd die geen erg sympathiek karakter lijkt, weigert in relatietherapie te gaan. Hij beschouwt dat soort therapeuten als kwakzalvers.
Als ze een weekend in het idyllische plaatsje Altensteig verblijven, krijgt Lukas tijdens een boswandeling een aanval van astma. Met veel moeite krijgt Gaelle de situatie weer onder controle. Intussen heeft ze het gevoel te worden bespied maar daar blijft het bij.
Gaelle is bevriend met Ebba die met haar man Rolf eveneens huwelijksproblemen heeft. Ebba’s zus bevindt zich ook in de kennissenkring.
Gaelle wordt na het gezinsweekend wakker in een psychiatrisch ziekenhuis waar ze wordt vastgehouden op verdenking van poging tot moord op haar zoontje. Niemand gelooft haar lezing van het verhaal dat stukje bij beetje terugkomt in haar herinnering.

Dan is er de duistere organisatie “Scorpio”, een door de Poolse Dolores Bartosz opgezet misdaadsyndicaat van huurmoordenaars. Een van hen is Michael, bijgenaamd De Kameleon. Hij krijgt van Dolores een mysterieuze opdracht. Bij het uitvoeren van zijn opdracht komt hij in de knoop met zijn geweten, nogal opvallend voor een doorgewinterde huurmoordenaar. Dit brengt hem in grote problemen. Er vallen enkele doden. Een hectische wedloop met andere leden van Scorpio leidt her en der tot grote spanning en stress.
In flashbacks komt een jeugdtrauma van een van de hoofdpersonen aan de orde waarin jeugdgevangeniscommandant Kaminski en diens rechterhand sergeant Nowak een zeer onaangename rol spelen. Het trauma zal een deel van het latere gedrag verklaren.

Wie is de opdrachtgever voor een uiteindelijk mislukte moord? Dat is de kern van het verhaal van “Scorpio” waarin personages van verschillende pluimage ten tonele verschijnen. Zo zijn daar de huurmoordenaars Vasili, zijn zus Ludka, Jorge en Zoltan, Cédric, de blinde butler van Dolores en de Nederlandse rozenkweker Paul de Groot.

Hilde Vandermeeren is een begenadigd schrijfster. Haar nagenoeg foutloze woordgebruik is vloeiend, helder en toegankelijk en ontbeert gelukkig gezochte metaforen. De schrijfster gebruikt vrijwel geen Vlaamse woorden en uitdrukkingen. Sommige Nederlandse lezers vinden dat aangenaam, maar andere lezers zullen de charme van de Vlaamse taal wel missen. Dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het mooie verzorgde proza dat Vandermeeren bezigt. Met haar krachtige zinnen schept zij in enkele “pennenstreken” volledige situatieschetsen. De karakters van de belangrijkste personen in het verhaal worden goed uitgewerkt en gedetailleerd neergezet.
De plot van het verhaal is ingenieus gecomponeerd en kent enkele onverwachte en soms ook originele wendingen.
Maar het verhaal laat de lezer ook met enkele niet of niet geheel beantwoorde vragen achter. Wat beweegt Michael –een geharde en professionele huurmoordenaar- tot zijn drastische gedragsverandering? Wat is de drijfveer van Dolores voor het opzetten van de organisatie “Scorpio”? Wat brengt iemand ertoe om in een “simpel familiedrama” een dure professionele huurmoordenaar uit een ander land in te schakelen? Waarom is het zwaar beveiligde hoofdkwartier van Scorpio omgetoverd tot één grote boobytrap? De antwoorden op deze vragen worden ten dele overgelaten aan de fantasie van de lezer, waar op zich niets op tegen is.

“Scorpio” is vanaf het begin een intrigerend verhaal dat de lezer direct opslokt. Het boek wordt gaandeweg een actiethriller waarin geweld niet wordt geschuwd. Doch dat is heel “beschaafd” beschreven.
In haar nawoord geeft Hilde een mooie inkijk in haar onderzoek en beweegredenen. De laatste twee zinnen ervan roepen koude rillingen op:

“De echte huurmoordenaar is onzichtbaar. En dat is het meest huiveringwekkende wat ik tijdens mijn research heb ontdekt.”

Het boek verdient vier stralende sterren.