Sinaasappels zijn niet de enige vruchten

Dit werk raakt je door zijn rake beschrijvingen en filosofische karakter. Heel openhartig vertelt Jeanette Winterson hoe zij haar jeugd doorbracht in een Pinkstergemeente, wat voor haar de normaalste zaak van de wereld is omdat ze gewoon niet anders weet. Haar moeder heeft haar altijd gezegd dat ze een geschenk van God is, en dat ze geen vader heeft behalve de Heer. Jeanette begint echter te twijfelen aan haar moeders woorden wanneer zij adoptiepapieren vindt. Wanneer ze verplicht wordt naar school te gaan (hoewel haar moeder dat absoluut niet wil) begint ze te beseffen dat zij andere opvattingen heeft dan de andere kinderen, en zo gaat ze zich stap voor stap wat kritischer plaatsen tegenover het gemeenschap van de Heer waarin zij leeft. Het hek is totaal van de dam als Jeanette vriendschap sluit met een meisje, haar moeder én de hele Pinkstergemeente beschuldigen haar immers van 'tegennatuurlijke hartlusten' en slagen er niet in de 'demonen te verdrijven'. De titel van het boek zegt veel over Jeanettes ervaringen en besef waartoe ze uiteindelijk gekomen is: volgens haar moeder zijn sinaasappels de enige echte vruchten, en dit element komt gedurende het verhaal vele malen naar voor. Met de woorden 'sinaasappels zijn niet de enige vruchten' zet zij zich dus duidelijk af tegen de opvattingen en levenswijze van haar moeder, die Jeanette niet meer als haar dochter wil aanvaarden. Een prachtig boek dat je raakt tot in het diepst van je bestaan, een echte aanrader voor ieder die ervoor openstaat zich te verrijken met het unieke levensverhaal van een meisje dat opgroeit in een fanatieke geloofsgemeenschap.

Hoewel ik erg graag lees, heb ik zelden de behoeft een boek vaker te lezen. Niet in dit geval. Een ontzettend humoristisch boek, hierna heb ik ook alle andere boeken van Winterson gelezen, die ook goed waren (soms heel anders van stijl), maar die het niet halen bij dit boek. Al jaren vraag ik dit boek dan ook op mijn verjaardag, maar het is al tijden in herdruk !?! Misschien is het boek grappiger als je zelf ook een christelijke achtergrond hebt, zoals mijzelf. En je je enigszins iets voor kunt stellen bij 'godsdienstwaanzinnigen'in je omgeving. Dit boek is absoluut mijn meest favoriete boek tot nu toe.