Stille oorlog

Bente Jensen werkt bij een geheime Zweedse dienst, ze is een spion, werkt in Brussel, woont samen met haar man Fredrik en twee zonen Daniel en Rasmus. Rasmus is een zorgenkind want hij kan uit het niets woede uitbarstingen krijgen. Alles moet op dezelfde manier gaan en volgens een vast schema. Het wordt niet benoemd maar hij zit ergens in het autisme spectrum lijkt me. Het lijkt een goed huwelijk.

Jonathan en Kate zijn Britse, geen kinderen. Ze wonen ook ergens in Brussel. Hij werkt voor de geheime dienst MI6. Het werk van Jonathan en Bente kruist elkaar. Bente is in het bezit gekomen van een USB-stick met daarop belastende informatie voor Groot-Brittannië. Ondertussen voert Jonathan een opdracht uit om informatie te vergaren van een man die in Syrië door de geheime dienst ontvoert is.

Het boek is heel actueel, bevat verwijzingen naar Trump als president, Al-Qaida, Islamitische staat, Syrië. Alhoewel het allemaal fictie is, zou het ook zomaar waar kunnen zijn.

Het lijkt me naïef om te denken dat gevangen genomen terroristen of handlangers uit zichzelf informatie geven. Uiteraard praten die niet zonder enige druk. Hoe ver ga je om de druk te verhogen. Is marteling toegestaan voor het grotere goed? Heiligt het doel de middelen?

Wil je dit als president of premier van een land weten. Is het niet veel handiger om anderen dit vuile werk te laten opknappen, met een soort van carte blanche, doe maar zolang ik het maar niet weet. Dan hoef je er nadien ook niet over te liegen en kan je oprecht zeggen dat je het niet wist.

Het boek komt traag op gang omdat het gelukkige gezinnetje van Bente lang en uitvoering neergezet wordt. Daarna wordt het meer een spionage thriller.
Dit boek is het tweede boek met Bente Jensen, maar het eerste dat in het Nederlands vertaald is.

Ik heb heel erg genoten van dit boek. Laat je niet afschrikken door het woord spionagethriller, het boek is gewoon heel erg goed en spannend! De Britten in conflict met de Zweden en dat alles in Brussel, qua originaliteit kan het tellen! Een uitstapje naar Syrië is ook voorzien, 'Stille oorlog' is echt wel een bijzonder boek. Het gaat niet alleen over spionageactivieiten, ook de weerslag ervan op het privéleven van hoofdpersonage Bente komt ruimschoots aan bod.

Vlot geschreven, goede plot, karakters die tot de verbeelding spreken. Realistisch, intrigerend, origineel en spannend, het zijn woorden die stuk voor stuk passen bij deze thriller van de Zweed Andreas Norman. 'Stille oorlog' heeft een einde dat de mogelijkheid voor een nieuw boek rond Bente Jensen openlaat.

In dit boek volg je twee verhaallijnen. 1 is er van Bente, ze is een spion, met een gezin. Haar zoon heeft veel problemen en haar man lijkt geen interesse meer in haar te hebben. Ze weet zeker dat hij een ander heeft. Als ze op een moment haar telefoon kwijt is en hem even later op vreemde plek terug vindt, denkt ze he wat vreemd….. Dan blijkt haar telefoon gehackt te zijn. Waardevolle informatie is Zo buit gemaakt, hierdoor kan Zweden in een moeilijk parket komen met de Britten. De tweede verhaallijn volgt Jonathan, een MI6 agent, die een verleden in Syrië hééft. De personages komen tegen over elkaar te staan. De wereld van een spion, is altijd onveilig, zeker als je baas je niet meer vertrouwd. En als de organisatie je het liefste meteen op non-actief wil stellen…. Moet je echt je onschuld bewijzen, voordat ze de stekker uit je spionnen bestaan of leven trekken.
Toen ik de beschrijving las, dacht ik dat is een boek voor mij. Maar voor mij ging het boek flink de mist in. Men noemt het sensationeel vanaf het begin. Nou… Nee. Het komt tergend langzaam op gang. Als je een thriller verwacht zit je dus helemaal verkeerd. De eerste ruim 150 blz zijn meer een soort roman… Daarná Komt er spanning in. De laatste 80 blz zijn wel oke maar dat is echt te laat. Omdat ik na 150 blz echt wel klaar was met het verhaal, kwam ik er ook niet meer in. Een thriller moet je in het verhaal trekken vanaf Het begin, niet tegen het einde pas.