Stilleven

Geschreven bij Stilleven

Stilleven – Marieke Damen
Ik heb dit boek mogen lezen via de leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Dank daarvoor en ook dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van de epub-versie. Uiteraard de grootste dank aan Marieke Damen voor het schrijven van dit boek!
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Stilleven is geschreven vanuit Monica’s perspectief en begint met het mailtje dat Monica ontvangt van haar zus Manuela met het verzoek om een schilderij van haar te maken. De zussen hebben dan al 20 jaar geen contact gehad. Monica stemt in met de klus en hoopt op deze manier ook weer het contact te kunnen herstellen.
Vanaf dit punt wordt het het verhaal verteld in chronologische volgorde van het heden en vanuit 1998 toen Monica 10 jaar oud was en Manuela 15 jaar.
De 2 zusjes groeien op in een gezin waarin geweld en verslaving een grote rol spelen. De situaties die ontstaan worden zo beschreven dat je de angst, de onmacht soms kan ‘voelen’.
De 10-jarige Monica krijgt veel steun en liefde van haar oudere zus Manuela en door alles wat ze meemaken wordt de band tussen beide erg hecht.
De Monica van nu heeft nog steeds last van haar traumatische verleden, maar lijkt er in haar dagelijkse leven toch redelijk mee om te kunnen gaan.
Hierdoor vraag je je constant af wat er dan toch gebeurd moet zijn waardoor de zussen al 20 jaar geen contact meer hebben. Want dat er iets is, dat voel je constant.
Het verhaal wordt geschreven in korte hoofdstukken. Boven de hoofdstukken staat wanneer je leest, het heden of het verleden. In het verleden lees je ook echt vanuit een 10-jarige.
Omdat je telkens vanuit een ander perspectief leest en het een vlotte schrijfstijl is, blijf je geboeid en wil je verder met het verhaal. Er is ook continu een spanning aanwezig alleen kun je er de vinger niet op leggen.
Uiteindelijk eindigt het met een dramatische gebeurtenis is 1998 wat ook van toepassing is op het einde van het verhaal in 2020. Dit was echt een twist die ik in het gehele boek niet bedacht had. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. Erg knap gedaan!
Nadat ik het boek uit had heb ik het echt nog even moeten laten inwerken. Het boek speelt in op je gevoel en ik vond het een heftig vehaal door de thema’s die behandeld worden.
Maar al met al ben ik heel blij dat ik het boek heb mogen lezen en heeft Marieke Damen er een fan bij.

Nogmaals dank aan Vrouwenthrillers.nl, uitgeverij LetterRijn en natuurlijk Marieke Damen voor de vele uurtjes leesplezier!

Het eerste wat opvalt is de cover, een meisje met grote wijd opengesperde ogen haar vinger voor haar lippen en rode spatten op haar gezicht en vinger. Bloed of toch niet….

Tijdens het lezen kom je er achter en ik moet zeggen de cover zegt alles over het verhaal. Zien en zwijgen zijn een groot onderdeel.

Marieke Damen heeft al wat ervaring met kinderboeken en korte verhalen, maar deze thriller is wel van een heel ander kaliber. Dood eng om te horen hoe andere je debuut in de thriller wereld ontvangen en wat recensenten over je boek schrijven. Hier mijn mening Marieke.

Het boek wordt verteld vanuit het verleden, maar ook vanuit het heden. 1998, één verhaallijn gaat over de twee zusjes samen en blijkt hoe loyaal zij aan elkaar zijn. De zusjes Monica van 10 en Manuela van 15 wonen met hun ouders in de Fluutwijk, een achterbuurt, in een huis wat meer een krot is dan een gewoon huis. Omdat ze daar wonen wordt Monica op school gepest. Hun ouders gaan zich steeds vreemder gedragen en zijn eigenlijk iedere avond en nacht aan het werk. Het avond eten bestaat regelmatig uit knakworstjes. Hun vader is eigen baas en hun moeder werkt met hem samen. Vader wordt steeds agressiever en moeder zie je gewoon weg kwijnen. Maar wat voor werk ze nu eigenlijk doen, is voor de meisjes onduidelijk.

De tweede verhaallijn speelt zich af in het jaar 2020 en wordt verteld door Monica, zij is kunstenares geworden en gespecialiseerd in portret tekeningen. Haar leraar op school had haar zien tekenen en wist meteen, dit meisje heeft een ongekend talent. Hij laat een bekende kunstenaar naar school komen die ook iemand mee brengt die kan tekenen. Deze mannen zijn verbaast over het talent van dit jonge meisje. Wanneer ze aan haar moeder een tekening laat zien, schrikt deze en vertelt haar dat ze nooit en te nimmer aan haar vader mag vertellen dat ze tekentalent heeft. Waarom niet ? daar kom je pas later achter.

Een heftig verhaal met een psychologische ondertoon. Onder andere verwaarlozing, mishandeling, alcohol- & drugsmisbruik en pesten ingrediënten voor deze, vind ik psychologische thriller. Wat dragen deze gebeurtenissen bij aan de psyche van een kind.

Wanneer Monica na 20 jaar eindelijk een mail krijgt van haar zus waarin deze vraagt of ze haar portret wil tekenen als cadeau voor haar vriend, is daar eindelijk de kans voor Monica om weer samen te zijn met haar geliefde zus Manuela. Waarom hebben de zusjes elkaar al 20 jaar niet gezien, wat is er gebeurd en waarom houdt Manuela zich niet aan de afspraak dat er nooit iemand anders tussen hun in zou komen?

Echt een super goed debuut een echte mustread voor de thriller fans die van plottwisten houden, want weet jij echt zeker wat er is gebeurd en wat er nog gaat gebeuren? Ik was totaal verrast en vind de plot verbazing wekkend goed neer gezet. Weer een auteur die op mijn favoriete auteurs lijstje komt te staan en die ik zeker blijf volgen.

Lieve leesgroet Caroline

Marieke Damen (Doetinchem,1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.
Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Met de opbrengst van het boek wil ze kinderen die noodgedwongen in woongroepen moeten leven een leuk dagje uit bezorgen,

Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen.
Twintig jaar lang hebben de zussen geen contact gehad terwijl zij in hun jeugd zo hecht en onafscheidelijk zijn geweest.
Samen delen ze een slechte jeugd door huiselijk geweld en verwaarlozing door hun ouders. die zich bezighouden met geweld en criminaliteit.
Monica en Manuela creëren zelf hun eigen veilige haventje, waar zij zich terug kunnen trekken wanneer het thuis niet uit te houden is.
Schilderen en het lezen van sprookjes en ook de beschermende liefde van haar zus Manuela houden Monica op de been.
Waardoor hebben de twee zussen geen contact meer?
Wat is er gebeurd?

Vanaf de proloog heeft het verhaal je te pakken, Wegleggen is geen optie meer.
We volgen twee verhaallijnen, die van de gebeurtenissen in 1998 en die van het heden in 2020.
Dat wordt duidelijk boven de korte hoofdstukken aangegeven en het is vanuit het perspectief van Monica in de ik-vorm geschreven.
Marieke Damen weet door haar schrijfstijl de personages en hun gevoelens zo levensecht en geloofwaardig neer te zetten, dat ze onder je huid gaan zitten.
Het verhaal laat je na afloop ook moeilijk los.
Een ware psychologische thriller die spannend blijft vanaf het begin tot het einde.
Alles klopt aan dit boek. Vanaf de cover tot de epiloog.
Een waanzinnig goed debuut om trots op te zijn.
Ik heb in geen tijden zo’n goed debuut gelezen.
Ik waardeer Stilleven dan ook met 4,5*

De auteur:
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.

Samenvatting:
Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen. De zussen hebben echter twintig jaar geen contact met elkaar gehad. Wat is er gebeurd dat hen uit elkaar heeft gedreven? De demonen uit haar verleden achtervolgen de volwassen Monica nog dagelijks. Of wordt zij werkelijk achtervolgd?
Middels flashbacks leren we de tienjarige Monica en puber Manuela kennen. De meisjes groeien op in een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit aan de orde van de dag zijn. Schilderen en het lezen van sprookjes houden Monica op de been, evenals de liefde van haar zus. Kunnen ze zich staande houden in een leven waarin het geweld van hun vader een steeds grotere bedreiging vormt?
Stilleven vertelt het verhaal van een jong meisje dat tot waanzin wordt gedreven. Hoeveel kan een kind aan? Wat zou jij doen als je in haar schoenen stond? Zou jij tot het ergst denkbare in staat zijn?

Mijn leeservaring:
Monica en haar oudere zus Manuela zijn in hun jeugd getuige van huiselijk geweld, gepleegd door hun vader, verslaving en worden verwaarloosd door hun ouders. Het werk van hun ouders wordt door de meisjes op school betiteld als zelfstandigen, maar voor de lezer is het duidelijk in welke richting het moet worden gezocht: criminaliteit.
Om aan de tirannie van thuis te ontkomen creëren de meisjes een veilige plek voor zichzelf. Daar kan Monica haar talent, tekenen en schilderen, naar hartenlust uitoefenen.
Na twintig jaar geen contact te hebben gehad, krijgt Monica, inmiddels een gewaardeerd schilderes, de opdracht van haar zus om een portret van haar te schilderen.
Als lezer blijf je constant nieuwsgierig naar het waarom. Waarom hebben ze zo lang geen contact gehad, terwijl ze in hun jeugd onafscheidelijk waren.
Langzaam maar zeker wordt de waarheid ontrafeld en Marieke heeft kans gezien om de lezer tot op het laatste moment in onwetendheid, maar ook in spanning te houden.
Marieke heeft een hele fijne schrijfstijl en weet de gebeurtenissen zo te beschrijven dat je als lezer het gevoel hebt dat je het zelf meemaakt.
Een geweldig debuut.

Monica is bezig met een schildersopdracht. Haar zus heeft na jaren geen contact ineens weer contact gezocht en om een portret gevraagd. Maar naast het schilderij richt ze ook een kamer in……ondertussen denkt ze terug aan gebeurtenissen uit haar jeugd Monica en Manuela groeien op in een zeer onveilige thuissituatie. En niemand in hun omgeving ziet het of helpt hen. De grote vraag is of ze uit hun steeds benauwder wordende situatie kunnen komen en hoe? Er moet iets gebeurd zijn want na de gebeurtenis is er geen contact meer geweest……

Dit noem ik pas een spannend boek, vanaf het begin wordt je in het verhaal getrokken en dat komt vooral door de mooie schrijfstijl van Marieke Damen. De cover brengt je ook al helemaal in de stemming. Marieke beschrijft de situatie waar de zusjes in zitten zo mooi vanuit de belevingswereld van een tienjarige die zich onveilig voelt. En ook de omgeving die vooral met eigen dingen bezig is in plaats van te zien wat er aan de hand is. Ik denk dat het voor veel kinderen ook realiteit is daarom is het goed dat het beschreven is. Dat haar grote zus iets meer meekrijgt is ook goed beschreven en de beschermende rol die ze naar elkaar hebben is ontroerend. Door 2 verhalen in elkaar te weven maakt ze er een mooi geheel van, hoewel ik persoonlijk de gedeeltes die over het verleden gingen mooier vond. Het plot is vrij verrassend en maakt het verhaal compleet. Het verhaal laat je ook na het lezen niet meer los. Ik heb heerlijk gelezen in dit spannende boek.

Dankzij vrouwenthrillers.nl kreeg ik de kans om het thrillerdebuut van Marieke Damen te lezen.

Monica wordt gecontacteerd door haar zus, Manuela, die ze al jaren niet meer gezien heeft. Ze vraagt of Monica een portret van haar wil schilderen. Vol enthousiasme start Monica aan de voorbereidingen van het portret en de hereniging met haar zus. Aan de hand van een afwisseling tussen fragmenten uit het verleden en het heden, leren we de zussen beter kennen. Hun kindertijd heeft de meisjes getekend voor de rest van hun leven. Het effect van de opvoeding en thuissituatie op het verdere leven is een thema dat enorm goed is uitgewerkt in dit boek. Het is soms schrijnend om te lezen hoe de moedige zussen dagelijks moeten overleven thuis. Gelukkig zorgt het heden voor een vrolijke noot in het verhaal. Maar is alles wel wat het lijkt?

Het boek is heel vlot geschreven. Er worden geen moeilijke woorden of ingewikkelde zinnen gebruikt. De hoofdstukken zijn lekker kort waardoor je blijft verder lezen. De afwisseling tussen heden en verleden zorgt ook nog voor een extra stimulans om verder te lezen. De spanning is van bij de start aanwezig en loopt het hele verhaal door. Je voelt dat er een climax komt op het einde en deze is heel sterk uitgewerkt.

Vrolijk word je niet van het lezen van dit boek, maar het is echt een steengoede thriller. De vlotte schrijfstijl gecombineerd met een spannend verhaal zorgt ervoor een boek dat je in een ruk wil uitlezen. Een schitterend debuut van Marieke dat zeker naar meer smaakt!

Stilleven is het thriller debuut van Marieke Damen..en wat voor een! Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.

De cover maakt het dat je in de winkel het boek al zou oppakken en de achterflap wilt lezen.
Het verhaal gaat over 2 zussen die elkaar beloven altijd bij elkaar te blijven. Ze komen uit een achterstands wijk, waar ze door hun vader mishandelt worden. Ook hun moeder laat hen in de steek doordat ze niet anders kan. Stilleven vertelt het verhaal van een jong meisje dat tot waanzin wordt gedreven. Hoeveel kan een kind van 10 jaar aan? Vreselijke gebeurtenissen die een inpakt op je hebben als kind. Gelukkig heeft Monica haar uitlaat klep…..tekenen en schilderen.

Het boek is met korte hoofdstukken en een vlotte schrijftaal zo geschreven dat je maar door wilt blijven lezen. Het boek is spannend, maar op een andere manier, geen moord en doodslag, maar meer een psychische spanning. De afwisseling tussen de hoofdstukken van 1998 naar 2020, maakt dat je beetje bij beetje door hebt wat er gaat gebeuren. Toch had ik het einde zo niet aan zien komen.
Het boek was moeilijk weg te leggen.

Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Twintig jaar lang hebben Monica en haar zus Manuela geen contact gehad met elkaar. Wat is er vroeger gebeurd? Op een dag wordt Monica, die inmiddels kunstenares is, benaderd door haar zus om een portret voor haar te schilderen.
Het verhaal bestaat uit twee tijdlijnen, 2020 en 1998. In dat laatste jaar was Monica 10 jaar en Manuela 15. Ze groeien op in een gezin waar verslaving, geweld en criminaliteit aan de orde van de dag zijn. Hun woonomgeving is allesbehalve veilig en ze worden liefdeloos opgevoed. Ook op school heeft Monica het niet gemakkelijk, omdat ze uit een asociale wijk komt. Gelukkig heeft ze veel steun van Manuela.
Monica heeft veel talent voor schilderen en tekenen. Dit heeft ze niet van haar ouders. Maar van wie dan wel? Van haar moeder mag ze haar tekenkunsten niet aan haar vader laten zien. Wat schuilt hier achter? Samen met haar zus vindt ze een plekje om te schilderen in een verlaten gebouw. Daar leert ze een oude man kennen die haar helpt bij het schilderen. Hij blijkt haar moeder te kennen. Wie is hij?
De cover valt meteen op. De twee grote ogen kijken je aan en het bloed aan het gezicht maakt je nieuwsgierig. De vinger op de lippen zegt dat je moet zwijgen. Of niet?
Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukken en de tijdlijnen wisselen elkaar af. Het heeft een hele fijne schrijfstijl, zodat je door wil lezen. Want je wil eigenlijk zo snel mogelijk weten hoe het eindigt. Marieke Damen heeft met dit debuut een verhaal geschreven waar de spanning blijft sluimeren. Ik kijk zeker uit naar het volgende boek.

Na het schrijven van een aantal kinderboeken en diverse publicaties van spannende verhalen maakt Marieke Damen met Stilleven haar thrillerdebuut. Ze is zelf een veellezer en als kind lag ze regelmatig met een zaklamp onder haar bed stiekem te lezen, ondertussen bang dat de bibliotheek niet genoeg boeken zou hebben voor haar.

De moeilijke en traumatiserende omstandigheden waaronder de zusjes Monica en Manuela zijn opgegroeid heeft een band gesmeed voor het leven. Toch is er een breuk ontstaan en hebben zij elkaar al twintig jaar niet meer gezien of gesproken. De volwassen Monica is inmiddels kunstenares en probeert haar hoofd letterlijk en figuurlijk boven water te houden, de gebeurtenissen van vroeger hebben hun sporen bij haar nagelaten. Wanneer ze opeens door Manuela wordt benaderd met het verzoek om haar portret te schilderen kan Monica haar geluk niet op. Is dit dan eindelijk het moment waarop hun jeugddroom werkelijkheid gaat worden?

Hoofdpersoon in Stilleven is de ik-verteller, Monica. Door het verzoek van haar zus om haar portret te schilderen wordt het verleden weer opgerakeld. In flashbacks worden intens zware jeugdherinneringen opnieuw beleefd. Het verhaal verspringt in chronologische volgorde van het heden naar het verleden waardoor de lezer inzicht krijgt in een beslissende periode in het leven van beide zussen. Opgroeien in een disfunctioneel gezin met problemen als alcohol- en drugmisbruik, mishandeling en criminaliteit heeft voor nogal wat bagage gezorgd in Monica’s rugzak. Het wordt al snel duidelijk dat de volwassen Monica psychisch wat labiel in het leven staat en dit maakt van haar een onbetrouwbare verteller. Stilleven is het verhaal van Monica en Manuela, alle andere aanwezige personages doen minder ter zake en blijven meer op de achtergrond. Dit is niet erg, hoewel de passieve rol die de school inneemt soms onbegrijpelijk en niet helemaal realistisch aandoet.

De schrijfstijl van Damen is ontzettend fijn om te lezen en ze houdt het tempo hoog. Korte hoofdstukken worden vaak met een kleine cliffhanger afgesloten waardoor de spanning steeds verder oploopt. De sfeer is beklemmend en als lezer voel je continu dat gevoel van naderend onheil. Het blijft lange tijd goed verborgen waar het verhaal heengaat en wanneer de plot dan eindelijk wordt blootgelegd is deze verbijsterend en schokkend. De combinatie van thema’s die worden uitgewerkt in het boek zijn op zich niet onbekend in thrillers, de manier waarop de auteur deze heeft uitgewerkt verdient zeker een groot compliment. Nergens vliegt het verhaal uit de bocht en is de mate van wreedheid goed gedoseerd, waardoor je als lezer werkelijk elk woord gelooft van de ontwrichtende gebeurtenissen in de jeugd van Monica en Manuela.

Stilleven is een intrigerende en voortreffelijk uitgewerkte psychologische thriller, een debuut waar de auteur trots op mag zijn.

Toen ik het boek in handen had, vond ik de cover direct pakkend. De blik in de ogen en vinger op de mond, geeft het verhaal al heel goed weer.

Het verhaal gaat over de zusjes Monica en Manuela en springt steeds tussen heden (2020) en verleden (1998). Monica is kunstenares en krijgt via een e-mailbericht het verzoek om een portret te schilderen van Manuela. Ze heeft haar zus 20 jaar niet gezien en de e-mail brengt veel in haar los waardoor ze steeds herinnerd wordt aan haar verleden.

In 1998 is Monica 10 en haar zus Manuela 15. Monica wordt op school veel gepest en thuis heeft ze het ook niet gemakkelijk. In het gezin speelt huiselijk geweld een grote rol. Vader is erg agressief en alcoholist en moeder is erg bang. De meisjes hebben hier erg onder te leiden. Met haar zus heeft Monica een hele goede band en ze hebben een geheim plekje waar ze regelmatig naartoe gaan om alles even te vergeten. Ze spreken met elkaar af dat niets of niemand ooit tussen hen zal komen, dus je vraagt je al snel af wat dan de reden is geweest dat ze elkaar zolang niet hebben gezien.

Het plot was voor mij heel onverwachts en dat heeft me erg verrast.

Het verhaal leest vlot en het zijn korte hoofdstukken. De spanning blijft redelijk constant, wat er bij mij voor zorgde dat ik het boek snel uit wilde lezen. Het gedeelte uit het verleden wordt verteld vanuit de 10-jarige Monica en dat is heel goed gedaan.

Al met al een heerlijk thrillerdebuut van Marieke Damen. Ik ga deze schrijfster zeker in de gaten houden!