The Battle of the Huertgen Forest

De Slag om Hürtgenwald was een veldslag die plaats vond tijdens de Tweede Wereldoorlog in de laatste maanden van 1944 in de omgeving van Aken.

Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog vonden er in het gebied tussen de Hoge Venen en de Roer hevige gevechten plaats. Deze gevechten hebben nooit dezelfde bekendheid gekregen als het Ardennenoffensief. De slag om het Hürtgenwald vond plaats in de periode tussen half september 1944 en februari 1945.

Het Hürtgenwald ligt ten zuidoosten van Aken, in de Noord-Eifel, in een gebied dat begrensd wordt door volgende steden en gemeenten: Stolberg, Schevenhütte, Langerwehe en Düren in het noorden Gey, Straß, Großhau, Kleinhau, Brandenberg, Bergstein en Nideggen in het oosten, Schmidt, Strauch, Rollesbroich en Roetgen in het zuiden en de weg Stolberg - Roetgen - Monschau in het westen.

In dit gebied lag de Siegfriedlinie of Westwall, die op deze plaats uit twee verdedigingslinies bestond. De Westwall was een aaneenschakeling van bunkers, betonnen tankversperringen (ook wel drakentanden genoemd), mitrailleursnesten, prikkeldraadversperringen en mijnenvelden. Het Hürtgenwald is dus een lastig hoofdstuk in de geschiedenis, met veel controversen. Er zouden tienduizenden doden zijn gevallen onder de Amerikanen, één voor iedere vierkante meter terrein. Ook zouden er minstens vier divisies totaal zijn vernietigd. Onder de doden vallen ook gewonden en vermisten,… maar ook zieken. Het klopt dat er zeer veel doden zijn gevallen rond en in het Hürtgenwald. Maar ook een veelvoud aan gewonden in de strijd en door ziektes. Zeer veel mannen werden afgevoerd met loopgraafvoet en ontstekingen aan de luchtwegen. Ieder slachtoffer door oorlog is en blijft er één te veel. Hürtgenwald is niet iets waar de Amerikanen trots op zijn, en ze hebben er weinig van geleerd. Dit is dus allemaal terug te lezen in dit zeer goede boek over The Battle of the Huertgen Forest

In dit boek wordt de slag beschreven om het Huertgen Woud, een bosgebied ten zuiden van Aken. Voor mij als liefhebber van militaire geschiedenis was het een ware eye-opener om te lezen dat maar enkele kilometers ten zuid-oosten van de Nederlandse grens een slachtpartij heeft plaatsgevonden. In de herfst van 1944 vochten Amerikanen en Duitsers in dit bos op leven en dood tegen elkaar. De schrijver heeft deze slag goed en gedegen beschreven. Enige punt van kritiek is het gebrek aan historische anekdotes, waardoor de persoonlijke ervaringen van individuele soldaten niet echt uit de verf komen.