The Witcher - De laatste wens en Het zwaard der voorzienigheid

Ook ik heb dit boek gekocht als voorbereiding voor the game The witcher 3 the wild hunt.
Ik ben helemaal geen persoon die boeken leest maar wilde de geschiedenis weten wat er zich af speelde voor de games.
Toen ik was begonnen met het boek wilde ik hem niet meer neerleggen en heb dit 707 blz boek in één week uitgelezen.
Het zijn allemaal korte verhalen die uiteindelijk in elkaar lopen. En na het laatste verhaal wil je zeker het volgende boek lezen.

Geweldige start van deze reeks, van Poolse origine. Dit boek bundelt de twee eerste boeken die vooral bestaan uit korte verhalen die met een rode draad verbonden zijn. De schrijfstijl is behoorlijk maar nergens irritant literair. De karakters zijn heel beeldend: zo krijgt de hekser (de hoofdpersoon, een persoon die betaald wordt om vreemde kwade krachten uit te schakelen) te maken met allerlei vreemde personen: van dwaze dichters tot hautaine koninginnen, van betoverde kluizenaars tot halve zolen, echt ontzettend afwisselend en daarom blijf je steeds weer verder lezen. Sapkowski zit ergens tussen Tanith Lee, Jack Vance en Edgar Allen Poe in, maar dan met veel meer humor. Fijn boek, kijk al uit naar boek 2, waarin geen losse avonturen meer staan, maar één groot verhaal.

Een positieve verrassing.
Het lijkt een beetje op de boeken van Robert E Howard, hij schreef de boeken over Conan de Barbaar. Net als die boeken zijn het korte verhalen die met veel vaart en fantasie zijn geschreven.
Ze zijn aan elkaar geregen tot een geheel met als leidraad, een tovenares Yennefer waar de witcher Geralt een getroebleerde relatie mee heeft.
Een witcher is een strijder die schadelijke magische wezens dood. Dit is natuurlijk een mooie reden tot legendarische gevechten. Je moet ook niet vies zijn van een beetje bloed en de witcher heeft af en toe best onethische methoden om een probleem op te lossen.
Maar dat lees je allemaal wel als je dit boek aanschaft....

Het leest allemaal erg lekker weg, Sapkowski weet goed beeldend te schrijven en je wordt dan ook als het ware in het boek gezogen.

Het was het beste boek wat ik deze vakantie heb gelezen en ik kan hem dan ook van harte aanbevelen.

Gr Bart

Geschreven bij The Witcher - De laatste wens ; Het zwaard der voorzienigheid

Het eerste deel van het boek is in sommige gevallen slecht vertaald, woorden die vanuit het Pools niet vertaald zijn naar Nederlands. Het zorgt ervoor, dat wanneer je helemaal in het verhaal zit, je er makkelijk uit getrokken wordt omdat je het even niet meer volgt. Erg jammer want de verhalen zijn gewoon prachtig.
Ook zijn veel woorden erg ouderwets. Bij een aantal woorden heb ik de dikke van Dale, die je kunt aanklikken op de KOBO ereader moeten gebruiken om het woord in de juiste context te plaatsen.

Het verhaal zelf is geweldig en goed geschreven. Ben er erg blij mee en het leest goed weg, de verhalen zijn spannend, zitten vol avontuur en een heleboel humor, iets wat in de game natuurlijk ook vaak terug komt. Heerlijk om dit te lezen, nadat ik eerst het spel gespeeld heb. Aanrader.

De verhalen uit deze bundel zijn geweldig. De uitgave echter, laat wat te wensen over. Het lijkt erop dat men niet al te veel moeite heeft genomen om deze bundel te maken. Zo word een en dezelfde personage in De Laatste Wens Ranonkel genoemd, terwijl hij in Het Zwaard der Voorzienigheid Ridderspoor heet. Het Zwaard der Voorzienigheid is ook vertaald uit het Duits (en de Duitse versie is uit het Pools vertaald, een vertaling van een vertaling dus). Hierdoor kan je je afvragen in hoeverre de schrijfstijl van Sapkowski goed is overgekomen in het Nederlands. Verder zijn er meerdere type- en spelfouten te vinden in beide boeken.

Dit boek zijn eigenlijk 2 boeken in elkaar. Het is een bundel van boek 1 en boek 2, helaas kwam ik daar pas achter toen ik thuis was dus werd het proppen in het koffer. Op vakantie kon ik maar niet stoppen met lezen en na 2 weken had ik het boek (helaas) uit. Misschien zijn er mensen die dit boek kopen omdat ze de game The Witcher gespeeld hebben (zoals ik). Tegen deze mensen wil ik wel zeggen dat het boek iets anders is dan de games en dat de Nederlands vertaling af en toe de mist ingaat. Maar al met al was dit een boek dat ik met plezier heb gelezen.

Zoals velen heb ook ik dit boek gekocht ter voorbereiding op het spel. The Witcher bevat allemaal losse verhalen waar Geralt het hoofdpersonage, een “huurling” Witcher die ervoor moet zorgen dat de normale mens beschermt wordt van allerlei monsters en magische wezens constant nieuwe spannende avonturen beleefd. De verhalen zijn zeer fantasierijk/spannend en staan zoals hierboven vermeld los van elkaar, toch is er nog steeds een verband/rode draad tussen alle verhalen wat het makkelijker/aangenamer maakt om het het leven van de Witcher te volgen.

Het boek zelf bevat 2 delen en zijn eigenlijk twee boeken in één zoals de titel vermeld. Het eerste deel “de laatste wens” gaat vooral over het leren kennen en afslachten en van allerlei monsters en magische wezens alles altijd voor de verdediging van de mensen natuurlijk. Terwijl het tweede deel “ Het zwaard der voorzienigheid” eerder zal gaan over het meer emotionele aspect (vriendschap ,liefde ,loyaliteit) van Geralt en zijn wereld. Treur niet er is altijd nog voldoende actie om je zeker niet te vervelen . Deze wijziging in het boek zorgt er voor dat het boek niet constant hetzelfde is en leuk blijft om te lezen. Het boek zelf is eerder een verzameling van allemaal kleinere verhalen die op niet chronologische volgorden zijn geplaatst, het boek leest zeer vlot ( 2 weken over gedaan) en je hebt constant het gevoel dat je wilt verder lezen doordat je doorheen het boek je voortdurend nieuwe vreemde/mysterieuze personages leert kennen en dat de verhalen ook voortdurend veranderen/afwisselen. Zeker geen boek dat je langer dan een dag zal laten liggen. Wel is het soms moeilijk om iedereen te onderscheiden van elkaar doordat de namen wel eens vreemd kunnen zijn, (Ranonkel, Torque ,Myszowor) maar buiten dit bevat het boek niet zo zeer een moeilijke literatuur. Bepaalde momenten in het boek zullen nog zeker een langere tijd in je geheugen blijven hangen. Zoals: Major spoilers ahead warning !
Vanaf het begin heb je al meteen door dat de Witchers machtige mensen zijn met bovennatuurlijke krachten, ik verwijs naar het begin van het boek waar Geralt eerst weigerde weg te gaan, en daarna de wachters “omtoverde” om zijn eigen wil te krijgen “ik ga wel uit eigen beweging weg en jullie gaan voorop” de wachters gehoorzaamde hem meteen zonder enige weerstand (p.11).
Het moment wanneer de hekser in een crypte op zoek was naar de striga was zeer zenuwslopend, “hekser ? is het al bijna middernacht” ostrit(p.36).Het moment dat ze de djinn hebben losgelaten was ook zeer spanend, Geralt moest de laatse wens wensen, aan de tovenares die de djinn in bedwang hield om de betovering te stoppen “je zwijgt” ,siste ze.“dus wat is je wens, hekser” (p.317)
Een zeer belangrijk stuk in het verhaal waarbij de wens uitgekomen is, nogmaals spoilers ahead
“wacht, fluisterde ze.” Die laatse wens van jou. Ik heb gehoord wat je hebt gewenst. Ik was perplex, gewoon perplex. Ik had van alles kunnen verwachten, maar dat je… wat heeft je er toe bewogen, Geralt ? waarom… waarom ik?”(p.319) dit moment was een zeer emotioneel beladen moment waarbij het hele verhaal van allemaal aparte stukjes bij elkaar komen.

voor iedereen die het spel speelt en het boek nog niet heeft gelezen zou ik dit boek zeker aanraden als je meer te weten wilt komen over de hoofdpersonages Geralt van Rivia is dit zeer interessant. En voor iedereen die het spel niet speelt zou ik dit boek nog steeds aanraden voor de simpele reden dat er een constante spanning is en dat het boek je zeker voor geen moment zal laten vervelen. Het verhaal/verhalen steken zeer goed in elkaar. Een aanrader voor iedereen die van fantasie houd en niet te bang is van een beetje actie.

Ik heb het boek net uitgelezen en ik was behoorlijk teleurgesteld. Het eerste deel is qua verhaal erg goed, een goede introductie in de wereld van de hekser. Helaas valt de vertaling erg tegen. De vertaler heeft ervoor gekozen om oubollig Nederlandse woorden te gebruiken, misschien pastte dat in zijn ogen in de stijl van een middeleeuwse fantasie, maar het haalt juist de vaart uit de tekst, ik moest best vaak woorden opzoeken voordat ik wist wat er bedoeld werd. Ondanks dat gegeven is de Last Wish een aanrader.

Dan het tweede boek. Die had weer een andere vertaler, en dat viel ook te lezen. Hoewel de vertaler geen oubollig Nederlandse woorden gebruikt, is de algemene kwaliteit van het verhaal een stuk minder. De hoofdspeler heeft op een gegeven moment twintig pagina tellende dromen die niets toevoegen aan het verhaal, veel interacties met vrouwen in dit boek komen over als de seksuele fantasie van de auteur, en de kleinere verhaaltjes lopen niet erg vlot. Een behoorlijke tegenvaller na de laatste wens.

Ik weet niet of de Engelstalige versies beter zijn, maar ik kan het eerste boek qua verhaal aanraden maar qua vertaling niet, het tweede boek vond ik een dikke tegenvaller in het algemeen.

Voor alle witcher fans is het zeker een aanrader, het boek zijn korte verhalen maar dat maakt het niet minder leuk. Zodra je aan een verhaal begint kan je niet eerder stoppen voordat je het hebt uitgelezen.

Geschreven bij The Witcher - De laatste wens ; Het zwaard der voorzienigheid

Het boek bestaat zoals de titel al zegt, uit twee afzonderlijke boeken, waarbij ik heb ervaren dat het eerste en het tweede deel nogal verschillen. Ik vind beide boeken een verademing in het genre, juist omdat ze zo beide zo bijzonder zijn.

Eerst maar even in het algemeen.
The witcher, de hekser in het Nederlands, is een soort huurling, een vagebond, die door de wereld trekt en voor een habbekrats monsters verslaat. Monsters die de mens bedreigen. Desondanks is de hekser niet heel erg geliefd als representant van een door een bijzonder ritueel, uit een mensenkind geschapen creatuur met magische krachten en bovenal een snel zwaard.

In De Laatste Wens maken we kennis met Geralt van Rivia en komen we een enorme stoet van de meest fantastische monsters tegen. Geralt dood ze niet zomaar, alleen als ze een bedreiging voor de mensheid zijn. Het boek barst werkelijk uit zijn vel van de bijzondere creaturen, waardoor het een sprookjesachtig geheel is geworden. De schrijver heeft trouwens driftig geleend van de plots van de meer klassieke sprookjes.

Het tweede deel, Het Zwaard Der Voorzienigheid – een zwaard dat overigens een metafoor is – vind ik persoonlijk sterker. Het slachten van monsters staat meer op de achtergrond. Ondanks de eendere sfeer als in boek 1, is dit meer een boek dat gaat over vriendschap, liefde, trouw en mededogen. Op sommige momenten vond ik het zelfs indringend en romantisch.
Heksers staan in de wereld van The Witcher bekend als emotieloze doders, maar in Geralt is een deel van zijn menselijkheid achtergebleven.

Het blijkt maar weer eens dat ook in Oostbloklanden (Polen in dit geval) schitterende fantasy geschreven wordt. Ik vond het in ieder geval prachtig.