Three Dark Crowns 1 - Koninginnen

‘Koninginnen’ is de eerste YA/Fantasy die ik in tijden gelezen heb, omdat ik het gevoel had dat er te veel eenheidsworst werd uitgegeven sinds oa. ‘The Hunger Games’. Dit leek me echter iets totaal verschillend en daarom trok het mijn aandacht.
Ik kan zeggen dat het effectief zo lijkt, wat anders, en tegelijk misschien ergens weer net niet. Hier moet namelijk ook gestreden worden tot der dood!
Wat dit dan onderscheid van andere boeken is dat het hier gaat om zussen, een drieling, die elk een specifieke gave hebben en elkaar daarmee moeten bekampen totdat een van hen de kroon of troon wint.
Natuurlijk doen ze dit niet alleen, maar met tal van adviseurs, die het al dan niet goed bedoelen, en vrienden. Ideaal voor een goeie mix dus van complotten, strategische acties en hier en daar wat liefdesperikelen. Een echte YA met andere woorden en dat klopt ongeveer helemaal.
Alleen is de eerste helft zo traag, een echte kabbelende beek waar, in mijn ogen, nagenoeg niets echt spannend of interessant in gebeurt.
Toch zorgt de schrijfster er ook op de een of andere manier voor dat ik wou verder lezen en dat vind ik echt chapeau! Zeker als je weet dat dit, voor mij althans, niet het enige probleem was in dit boek.
Er is immers nog een rits aan personages die passeren en de point of view wisselt te vaak af waardoor het niet alleen soms verwarrend wordt, maar ook allemaal wat te vaag blijft.
Misschien is een uitgebreidere uitleg niet helemaal nodig, aangezien het een eerste deel is, maar toch… Ik blijf wat op mijn honger zitten tot ver voorbij de eerste helft van het boek, want dan barst het pas echt los in een grandioze apotheose. Wat een cliffhanger!
Het doet me meteen verlangen naar een tweede deel. Wederom goed gedaan van de auteur.
Het was, ondanks wat ik zei van minpunten, dus best wel een zeer fijn en vlot te lezen verhaal dat smaakt naar meer en dat is voor mij nog steeds het voornaamste voor een YA/Fantasy!
Het geheel maakt dat ik het toch zeker nog een aanrader noem.

Ik had op sommige momenten het even moeilijk omdat het een beetje saai was, toch hoe verder je leest en hoe beter je de personages en het koninkrijk leert kennen, hoe leuker het boek wordt! Aanrader!

RECENSIE 'KONINGINNEN' (KENDARE BLAKE)
5/8/2018 0 Reacties

Foto
Titel: Koninginnen
Auteur: Kendare Blake
Serie: Three Dark Crowns (#1)
Uitgeverij: HarperCollins
Jaar van uitgave: 2018
Aantal bladzijden: 352


Three Dark Crowns
Drie koninklijke zusjes, maar op de troon is maar plaats voor één koningin...

Op het eiland Fennbirn wordt elke generatie een drieling geboren – drie koninginnen, alle drie erfgenaam van de troon en alle drie in het bezit van een bijzondere kracht.
Mirabella kan met een knip van haar vingers vlammen doen oplaaien en hevige stormen ontketenen. Katharine kan zonder blikken of blozen het dodelijkste gif doorslikken zonder ziek te worden, en Arsinoe, zo gaat het gerucht, kan de mooiste bloemen laten bloeien en wilde leeuwen temmen met één enkele blik.
Maar aangezien er maar één van hen gekroond kan worden, moeten de zussen de strijd met elkaar aangaan. Op de nacht van hun zestiende verjaardag, begint het gevecht. En dat is niet zomaar een spelletje, maar een gevecht op leven en dood...
Foto
Dit verhaal volgt de zussen Mirabella, Katharine en Arsinoe, een drieling die volgens traditie moet strijden om de kroon. Het verhaal geeft weinig achtergrondinformatie. Er wordt aandacht geschonken aan de gaven van de zussen, maar hoe het fantasierijk is opgebouwd en wat diens geschiedenis is, blijft onduidelijk. Dit zorgde ervoor dat ik me moeilijk kon verplaatsen in het verhaal. Gebeurtenissen lijken wat onlogisch en ik was graag meer te weten gekomen over het eiland.

De flaptekst van dit boek doet vermoeden dat er een grote strijd aan zit te komen (denk: The Hunger Games). Voor lezers die daarop zitten te wachten, heb ik slecht nieuws. Het boek bestaat voor 80% uit langdradige hoofdstukken die het liefdesleven van de zussen onder de loep neemt. Een strijd blijft uit en zal naar alle waarschijnlijkheid pas in het tweede deel van de serie beschreven worden.

Nu ik deze recensie schrijf, merk ik dat het verhaal me niet zo is bijgebleven. Het verhaal is traag en er gebeurd weinig opmerkelijks of spannends. Perspectieven die in derde persoon zijn geschreven wisselen af. Elke koningin, maar ook diverse andere karkaters krijgen hun eigen hoofdstukken.
Mede door het perspectief, maar ook door het uitblijven van interessante situaties, zorgt ervoor dat ik me niet verbonden voelde met de karakters. Koningin Mirabella is me nog het meest bijgebleven, zij lijkt de enige te zijn met echte gevoelens en twijfels over de situatie.

Het eerste deel van de serie eindigt open en met een plottwist. Toch ben ik nog niet helemaal overtuigd van deze serie en weet ik nog niet of ik me ga wagen aan het volgende deel.

Dit is een young adult die niet te vergelijken valt met andere young adult boeken, op een goeie manier. Alles is nieuw: het eiland, de krachten en de personages. Zodra ik het boek had, begon ik te lezen en kon ik niet meer stoppen! Alle drie de koninginnen vertellen het verhaal en het is fijn en makkelijk bij te houden, gelukkig. Daarbij eindigt elk hoofdstuk weer met een mini cliffhanger en moet je gewoon doorlezen. Maar dan kom je bij het einde en schiet je er doorheen om vervolgens uit te komen bij één van de beste cliffhangers ooit! Echt adembenemend!!

Het verhaal speelt zich af op het eiland Fennbirn waar elke generatie een drieling wordt geboren. Drie meisjes, drie prinsessen met drie verschillende krachten, waarvan er uiteindelijk maar één koningin kan worden. Dit wordt besloten door middel van een gevecht op leven en dood.
Deze generatie is er Katherine kan vergif tot zich nemen zonder eronder te bezwijken. Arsinoe kan de mooiste bloemen laten bloeien en dieren haar wil opleggen wanneer ze het wil. En Mirabella bezit de kracht om vuur en stormen op te roepen. De drie prinsessen worden klaargestoomd voor het gevecht, maar daar komt meer bij kijken dan ze hadden gedacht.

Het begin viel een beetje tegen. Hoewel ik de beschrijving ontzettend interessant en spannend vond, begon het verhaal voor mijn gevoel een beetje zwak. De vele namen en perspectiefwisselingen kwamen niet ten goede van het verhaal. Het was voor mij zelfs zo dat ik pas na 150 bladzijdes echt in het verhaal zat. Maar gelukkig had ik doorgelezen.
Ondanks de perspectiefwisselingen en de vele personages begon er zich toch een bepaalde spanning op te bouwen door het verhaal heen. Geen directe of zichtbaar dreigende spanning. Maar meer op de achtergrond. Als lezer wist ik dat er op een gegeven moment iets moest gaan gebeuren, maar dat duurde allemaal een beetje lang. Dus ik begon me meer op de personages te focussen. Tot op het moment dat er meerdere dingen tegelijk gebeurde, was ik nog niet helemaal overtuigd maar naarmate het verhaal vorderde, werd het beter. Met wat meer magie en spanning was dat misschien anders geweest. Intriges en onvoorspelbaarheden stonder wat meer centraal. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik iemand, of meerdere personen ergens van moest gaan verdenken, maar ik wist niet precies waarvan en wie. Dat was het moment waarop de spanning zich opbouwde en mijn aandacht getrokken werd. De tweede helft van het boek heb ik in een middag uitgelezen.

Het feit dat er voorin een landkaart van Fennbirn zit, is erg handig. Omdat er regelmatig plaatsnamen genoemd werden en elk nieuw hoofdstuk er ook mee begint, is het handig om er een onderscheid in te houden wie zich waar bevindt. Helemaal als de personen in het verhaal zich van plaats gaan veranderen. Die plaatsnamen aan het begin van elk hoofdstuk was wel handig, maar ik vond het wel jammer dat er geen gebruik werd gemaakt van hoofdstuknummers. Maar ja, dat is iets persoonlijks.
Al met al was het dus best een interessant, intrigerend en onvoorspelbaar verhaal. Het bouwt zich iet wat langzaam op naar een climax die een begin maakt aan een vervolg. Ik kijk uit naar 'Duistere Troon' die in het voorjaar van 2019 verschijnt.

Dit is het eerste deel in een serie , het gaat over het eiland Fennbirn, waar bijna zestien jaar geleden bij de koningin een drieling is geboren. Alle drie erfgenaam van de troon en alle drie in bezit van een bijzondere gave. Al op jonge leeftijd worden de meiden alle drie in een ander gezin geplaats om hun gave te ontwikkelen en zich voor te bereiden op de strijd die gaat komen op hun zestiende verjaardag…Een van hen kan maar koningin worden en de andere twee zullen worden gedood. Ze moeten letterlijk met elkaar vechten om de troon.

Katherine kan gif mengen en doorslikken, Arsinoe kan bloemen laten bloeien en wilde leeuwen met één blik temmen en Mirabella kan vlammen en stormen ontketenen. Maar wat is nu de gave waarmee je op de troon komt?

Dit zijn ingrediënten voor een goed boek .Maar is dat ook zo?

Je leert de drie meiden redelijk kennen maar niet goed genoeg om er een band mee te krijgen. Ik heb nog het meeste met Arsinoe. Er zijn heel veel andere personages, soms zie je door de bomen het bos niet meer. Bovendien leest het verhaal niet erg vlot omdat er steeds van perspectief gewisseld wordt en je dus eigenlijk drie verschillende verhalen aan het lezen bent.

Het verhaal is erg langdradig en saai, zeker tot driekwart van het boek is er weinig spanning of actie. Het gaat vooral over de levens van de meiden tot dan toe en de gave die ze hebben. Daarna komt er iets meer vaart en actie in maar net op het hoogtepunt is het boek uit. Het eind is wel goed, al had ik zoiets wel verwacht.

Met de tekst op de achterflap in je hoofd ga je uit van een spannend boek dat je vanaf het begin pakt maar dat is helaas tegengevallen.

Ik denk niet dat ik de volgende delen ga lezen.

Oke, toegegeven; dit boek begint langzaam, maar echt langzaam. Je leert langzaamaan de karakters kennen en op die manier voelde ik mij verbonden met de personages. Met de een meer dan met de ander, maar dat ligt denk ik persoonlijk. Op 3/4 van het boek wordt het dan echter wel GEWELDIG! Ik ben blij dat ik dit boek gekocht heb en dat ik doorgezet heb met het lezen ervan. De opbouw vind ik persoonlijk goed neergezet, echter wat ik al eerder zei; het begint langzaam, dus bereid je daarop voor. Het einde is niet vol met actie, maar het is een plot twist waar je u tegen zegt. Ik heb nu dus stiekem deel 2 en 3 besteld (in het engels!) omdat ik verder wil lezen! Want na die twist wil ik toch echt wel weten hoe dit verhaal verder gaat....
Side note; Er zit ook wel een lekker romantisch drama tintje aan, heerlijk!

Lees meer op: http://readingjournal.princesssam.nl

Pluspunten van dit artikel: voordelige koop, duurzaam.
Minpuntje: kwetsbaar.

een echte aanrader, ik kan niet wachten op de volgende delen!

Voor de koninklijke drieling die iedere generatie wordt geboren op het eiland Fennbirn is het bestijgen van de troon niet vanzelfsprekend. De drie koninginnen zullen namelijk ieder, met behulp van hun buitengewone krachten, moeten strijden om de kroon en de macht over het eiland. En niet alleen zij, maar ook de eeuwenoude families die hen begeleidden, willen niets liever dan die macht in handen krijgen. In dit boek leef je mee met Mirabella, die (letterlijk) hemel en aarde beweegt om te krijgen wat ze wil, Arsinoe, die bloemen kan laten opbloeien en Katherine, die een diner vol gif kan wegwerken.

Op het moment dat ik begon met lezen, verwachtte ik eigenlijk drie sterke, heldhaftige figuren, die zonder aarzelen en op tactische wijze hun keuzes maken. In plaats daarvan kreeg ik karakters die veel échter aanvoelden dan de meeste jonge vrouwen in YA fantasyverhalen. Natuurlijk kan ik genieten van een badass vrouwelijke held, maar het is jammer als personages eendimensionaal blijven. Bij de drie koninginnen waren hun verlangens, perspectieven en sterke en zwakke kanten altijd duidelijk, waardoor ik me goed in hen kon verplaatsen. Ik leefde dus enorm met ieder van hen mee. Omdat de koninginnen niet vanaf het begin van het boek perfect waren, zie je hen ook ontwikkelen als persoon in het verhaal. Dan de world building in dit boek… Jongens, daar zou ik zelf een heel boek over kunnen schrijven. Fan-tas-tisch. Een ongelooflijke intrigerende wereld, vol politieke intrige, plottwists waar je mond van open zakt, waarna je hem vlug dichtklapt, want je moet en zal weten hoe het afloopt! Het magiesysteem in het boek is creatief, en ik vind het een gaaf idee dat ieder van de families waar de koninginnen worden ondergebracht zijn eigen krachten en talenten heeft. Ook is er romantiek aanwezig, maar die overheerst niet.

Het enige wat voor mij een beetje ontbrak in dit verhaal, was humor. Natuurlijk is het een bloedstollend avontuur, maar niks beter wat mij betreft dan een boek waarin dat wordt gecombineerd is humor. Gelukkig wordt het wel ruimschoots gecompenseerd met alle kleurrijke personages in het verhaal. Daarnaast komt het verhaal langzaam op gang, maar dat vind ik zelf altijd heel fijn, omdat je tijd krijgt om te wennen aan het verhaal en je te hechten aan de karakters.

Dit boek was voor mij Game of Thrones voor Young Adults! Een duister sprookjesverhaal, met een flinke dosis gruwelijkheden en sluwe personages.