Toen ik je zag mijn leven met Antonie

Geschreven bij Toen ik je zag

Ik vond het een pijnlijk niemendalletje. Je leest door, omdat je wilt weten of er misschien toch nog iemand is, die Antonie gaat helpen. Nee dus. Alleen een opsomming van hun beider carrières en wat ze meegemaakt hebben. Enorm saai. Over de ziekte van Anthonie en z'n relatie met Isa en de kinderen wordt in wezen erg weinig verteld.

te weinig diepgang over hoe het nou echt is om met iemand te leven die depressief is. Het gaat naar mijn idee meer over de carrière kansen die zij beiden kregen. Pas aan het einde gaat het meer over de depressie. Jammer dat er zo weinig diepgang over de depressie naar voren is gekomen en wat het met Isa deed. Jammer...

Ik vond het een ontzettend saai boek. Ik heb de helft van het boek gelezen en ben toen gestopt. Had het gevoel dat er geen verhaal te vertellen was. Er wordt een overzicht gegeven van het leven dat Isa en Antonie leidden, maar zonder enige diepgang met een hoop saaie alledaagse gebeurtenissen. Ook de schrijfstijl vind ik niet erg prettig en het tussentijdse commentaar dat Isa dan weer geeft op wat ze net zelf heeft geschreven vind ik zelfs storend. Te gemaakt, weinig interessants te vermelden.

Geschreven bij Toen ik je zag

Ik heb het boek bijna in 1 keer uitgelezen. Vond het vooral een boek waardoor je meer gaat begrijpen waarom de dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan.
Het sleept je mee in de gevoelens van zowel Isa als Anthony. Ook heel mooi geschreven.

Geschreven bij Toen ik je zag

Het boek op zich is geen literair hoogstandje. Wel een aangegrijpend verhaal. Ik heb het in een adem uitgelezen.

Geschreven bij Toen ik je zag

Hoe kun je een verhaal over een relatie, waarvan één partner zelfmoord pleegt beoordelen met sterren? Eigenlijk niet.

Het boek geeft geen antwoord op de wijze waarop Anthonie zelfmoord heeft gepleegd. Isa probeert in dit boek een antwoord te vinden/ geven op de vraag, waarom? Het is haar kant van het verhaal. Dan van Anthonie zullen we nooit precies weten.

Ik vind het wel een aangrijpend verhaal en heb het in zeer korte tijd uitgelezen, vandaar toch maar mijn 4 sterren.

Interessant verhaal, mede gezien feit dat Isa en Antonie 'bekend' zijn en dit de andere kant vd depressie laat zien. Leest vlot weg, maar zeker geen literair hoogstaand werk.

"Toen ik je zag" leest weg alsof je beste vriendin bij jou op de bank zit en háár verhaal aan jou toevertrouwt.

In Toen ik je zag verteld Isa Hoes over haar leven samen met Antonie Kamerling. Het ogenschijnlijk perfecte stel lijkt het prima voor elkaar te hebben. Antonie en Isa lijken tegenpolen, Isa ziet zelfs een voorbeeld in Antonie en haalt haar goede kanten naar boven. Hij maakt zichzelf razendsnel populair, schijnt het met iedereen goed te kunnen vinden. Alles lijkt hem gemakkelijk af te gaan. Antonie heeft echter steeds vaker periodes van neerslachtigheid en hij trekt zijn gezin hier in mee. Zijn manische periodes zijn voor Isa in eerste instantie een welkome afwisseling tot dat ze inziet dat het echt niet goed met hem gaat. Ze haalt hem over om hulp te gaan zoeken. Helaas mag het niet baten, ondanks alles wat ze samen hebben opgebouwd berooft Antonie zich toch van het leven en moet Isa al haar moed bij elkaar schrapen om alleen met hun twee kinderen door te gaan.

Toen ik je zag is het ontroerende en waargebeurde verhaal van een jong gezin dat worstelt met manische depressiviteit. Puur en open verteld de auteur over haar successen en die van haar man, hun vakanties en hun werk als bekende en populaire acteurs, maar ook over hun diepste dalen en eigenaardigheden. Het boek komt zeer oprecht en menselijk over en moet wel vanuit het hart zijn geschreven. Isa Hoes weet een voor haar zeer roerige periode mooi te verwoorden. Toen ik je zag zal ongetwijfeld voor vele die in een vergelijkbare situatie zitten of hebben gezeten een grote steun zijn. Ze schrijft krachtig en treffend. Een boek wat erom vraagt gelezen te worden.

Een droevig verhaal,vol emoties.
Het geeft je inzicht waar een depressief persoon mee te dealen heeft maar ook de partner en verdere omgeving.
Het maakt deze ziekte bespreekbaar,gelukkig maar want sommige mensen denken geef ze een schop onder de kont dan gaat het wel weer goed,maar zo simpel is het niet,helaas.