Troostkind

Geschreven bij Troostkind

Het verhaal was makkelijk te lezen. Maar ik vond het langdradig. Kleine details werden eindeloos uitgekauwd. Ik heb hem met moeite uitgelezen.

Dit is absoluut een van de beste boeken van Loes den Hollander, ik heb het in één ruk uitgelezen, kon het niet aan de kant leggen. Aanvankelijk vond ik het meer een roman, maar gaandeweg bleek het wel degelijk een spannende thriller. Astrid, de moeder van Bjorn (28 jaar en nog thuiswonend), maakt zich grote zorgen om haar zoon. Ze heeft aanwijzingen dat hij erge dingen gedaan heeft en twijfelt of ze hem nog kan vertrouwen. Desondanks houdt ze Bjorn steeds de hand boven het hoofd, wat haar huwelijk niet ten goede komt. En waardoor ze zich begint af te vragen of ze zo niet medeplichtig is aan de daden van haar zoon. Een dilemma waar je als moeder maar mee te maken zult krijgen! Astrid heeft geen contact meer met haar eigen moeder. Als ze alleen is praat ze soms tegen haar. In cursief gedrukte hoofdstukken staan de gesprekken, die Astrid inspreekt op haar mobieltje. De lezer komt zo meer te weten over haar jeugd, die niet echt fijn was. Astrids moeder is een fanatiek lid van de Jehova's getuige (een groepering die door Loes erg negatief afgeschilderd wordt) en Astrid wilde daar geen deel meer van uitmaken. Het heden en verleden vullen elkaar goed aan tot een compleet en tot in detail afgerond verhaal. Qua thema deed het me vaag denken aan "We moeten het even over Kevin hebben" van Lionel Shriver.

Het is goed geweest om met Loes den Hollander kennis te hebben gemaakt in het programma van Paul de Leeuw. Ik had nog nooit van haar gehoord, maar werd nieuwsgierig naar haar boeken door het interview met Paul. Inmiddels heb ik een boek of vier van haar gelezen en dit is nu (augustus 2012) het laatste boek wat ik van haar heb gelezen, maar het blijft zeker niet het laatste! Wat een goed boek is dit, niet normaal gewoon. In een dag tijd las ik gewoon 130 paginas weg, wat bij mij een teken is, dat het boek me pakt. Het boek is in ieder hoofdstuk broeierig te noemen, er hangt een bepaalde sfeer om het boek, wat me inderdaad (het staat hieronder of hierboven ook al in een review) deed denken aan "We need to talk about Kevin" (inmiddels ook verfilmd) Je leest maar door en door, totdat aan de zinderende climax, die ik echt niet heb zien aankomen. Ik begrijp niet dat er geen Nederlandse regisseur (man of vrouw) is die het aandurft om een boek van Loes te verfilmen, want dat zijn ze echt waard. Het is in ieder geval tientallen malen beter dan de thrillers van mevrouw Noort, die gekgenoeg wel verfilmd worden en hoe? Ik bedoel "De Eetclub" gezien?? GAAAAAAAAAAAAAAAP! Dit boek zou ook een prachtige film zijn, dat weet ik zeker! Loes, als je dit leest en dat doe je, dat weet ik zeker: ik ben inmiddels groot fan van je en ik ga zeker meer boeken van je kopen en lezen! Dit boek: een absolute aanrader voor fans van goede thrillers: 5 *!!

Een boek dat blijft boeien al is er wel een hoog onwaarschijnlijkheidsgehalte maar dat is totaal niet storend.
Steeds verdwijnen er personen en is er van meet af aan een duidelijke dader.
Je hebt de neiging moeder door elkaar te schudden en te roepen "doe iets"!

Geschreven in een broeiend spannende sfeer met zeer verrassende wendingen.
Goede plot!

Aanrader.
Veel leesplezier!

Spannend, hoe verder je komt in het boek, hoe hoger de spanning oploopt. Nieuwsgierig naar meer, zorgt Loes den Hollander ervoor, dat je het boek gewoon in no time uit hebt! Smaakt naar meer.....

Mooi geschreven boek waarin je helemaal meegenomen wordt. Het verhaal blijft in je hoofd en ik wilde alleen maar verder lezen.

Wat kan een mens bij elkaar verzinnen! Dit boek van Loes den Hollander is daar een voorbeeld van. Toch blijft het geloofwaardig. Het is een prachtig boek of misschien moet je zelfs zeggen een afschuwelijk boek. Maar wel zeer lezenswaardig en naar mijn mening het beste boek van Loes den Hollander tot nu toe. Ik heb er van genoten en vraag me af of ze zichzelf nog kan overtreffen …. Ik laat me graag verrassen!

Boek leest razend snel.
Spannend verhaal en soms stof tot nadenken.
Hoe ver ga je als moeder

Ik had me erg verheugd op het nieuwst boek van Loes, ik heb alle anderen gelezen en ben een groot fan!
Dit boek echter vind ik zo onrealistisch dat ik het niet uitgelezen krijg. De conversaties in cursief gedrukt spreken me niet aan, ik sla ze al over.
Ik vind het een somber boek en kan de spanning er niet in vinden. Jammer!