Tsjaikovskistraat 40 Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Een autobiografische vertelling uit Rusland

Het is een aardig boek over het leven in Rusland en in het bijzonder veel over de geschiedenis van St Petersburg. Veel grappige ,eigenlijk trieste anekdotes over de periode na het uiteenvallen van de USSR, maar ook over de tijd net na de oktober revolutie. Als je geïnteresseerd bent in Rusland zeker de moeite van het lezen.

Boek geeft info over Russische revoluties in 1917 en in 1989, maar ook over het leven van de schrijver en Russische echtgenoot, die samen in de Tjaikovskistraat wonen, over het leven in Rusland

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Onderhoudend boek over de Russische 20e eeuwse geschiedenis verteld door een Nederlandse Rus. Tijdhoppen van de revolutie van 1917 naar de val van het ijzeren gordijn in 1989 naar de tijd van nu.

Prachtige roman. Doet denken aan de romans van Teun De Vries en Hella Haase, maar ook aan de grote Russen -- o.a. door bladzijden lange zinnen, bloemrijke taal, en onderkoelde beschrijvingen van bizarre situaties). Geeft een prachtige beschrijving van het 'karakter' van Rusland en de Russen. Plaatst daarmee ook het karakter van Nederland in een bijzonder licht.

Het geeft een mooi inkijkje van het hedendaagse Rusland

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Hoewel het interessant is om te lezen hoe het was en is om in Rusland te leven, leest het boek niet lekker. De schrijver maakt gebruik van erg lange zinnen. Ook gebruikt hij graag "moeilijke" woorden. Het lijkt soms of hij schrijft met een woordenboek naast zich om toch vooral elitair over te komen. En dat irriteert.

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Schitterend boek. Een nieuwe W.F.Hermans is opgestaan. En het literaire establishment zwijgt hem dood.

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Dit boek is niet mijn genre. Met doorzetten en soms diagonaal lezen bij de lange zinnen in dit dikke boek (halvering voor beide zou en verademing zijn), lijken er een paar aardige algemene boodschappen in te zitten. Er is veel aandacht voor drank en eten inclusief soms gedetailleerde beschrijvingen van het menu. Maar voor een breder perspectief op Rusland neigt dit boek teveel naar een eenzijdige karikatuur. Een must voor een reis naar dat land of kennis daarvan krijgen is het niet. En of je het nu rijmen noemt (Waterdrager) of herhalen noemt, bepaalde mechanismen vind je steeds terug in elk land (ook rijmen kent een systematiek). Wat is daar fout aan, wat waren en zijn alternatieven? Het komt voor Rusland noch andere landen eigenlijk niet aan de orde. Het zijn persoonlijke herinneringen die wat gekleurd zijn opgeschreven op een wat literaire manier die veel mensen aanspreekt en wellicht sterkt in hun beeld,.
Als je van dit type romans houdt is het misschien leuk. Wil je wat van Rusland weten dan roept dit eenzijdige gevoelsbeelden op waardoor het tekort schiet. Betere boeken zijn dan o.a. die van:
• Bezemer en Jansen (Een geschiedenis van Rusland van Rurik tot Poetin)
• Oversloot (De verwoestingen van Rusland een politieke geschiedenis van Anropov tot Poetin)
• Stent Het rusland van Poetin Rusland tegen het Westen (is ook wat eenzijdig).
• Service, Engelstalig en schreef erg veel over de situatie in Rusland waaronder een omstreden boek over Lenin.
Allemaal bij Bol.com te verkrijgen.
Zie ook https://www.h-hofman.nl/tjaikovskystraat-40-geschiedenis-herhaalt-zich-niet-het-rijmt

mooi stukje geschiedenis maar de zinnen vaak erg lang, te lang, maakt het niet leesbaarder

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Ben blij dat ik het uit heb....
Ik vond het heel interessant Rusland, St. Petersburg, Moskou via een "insider" te leren kennen, veel te ervaren over de revolutie, over Stalin, over Lenin, over de Russische geschiedenis enz.
Wat mij negatief beinvloedt is de pessimistische, deprimerende schrijfstijl van Waterdrinker.
Misschien zou ik positiever over het boek geweest zijn als het half zo dik geweest was, als de diverse martelpraktijken iets minder uitvoerig beschreven zouden zijn. Ik sluit mijn ogen niet voor de realiteit en ik twijfel er ook geen moment aan dat alle beschreven foltermethoden toegepast werden.
Als de hoofdpersoon misschien maar iets meer levensvreugde gevoeld zou hebben...
Ik vond het boek - zoals gezegd - deprimerend. Iemand sprak in zijn review de humor aan; die heb ik niet echt gevonden (op misschien een enkele glimlach na).
Zoals gezegd; blij dat ik het uit heb! Nu weer iets positieveres lezen!
(wanneer in mijn review Nederlandse foutjes zitten; sorry, ik woon al 30 jaar in het buitenland ;).