Mike Oldfield - Tubular Bells (2009) (CD) (Remastered 2009) Een van de toppers uit de jaren 70

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells 50th Anniversary Tour (DVD)

Eenmaal open, dvd erin, sloeg het zéér enthousiast zijn om, in een flinke teleurstelling. Dit is geen registratie van het 50th Anniversary concert van Tubularbells van de grootmeester himself, maar een ode aan de grootmeester Mike Oldfield, en zijn succes album Tubularbells door de Royal Festival Hall Experience Orchestra. Het orkestje speelt prima, en het geluid is subliem. De gezongen nummers als Moonlight Shadow, werd gezongen door een mevrouw, die meer buiten adem was, dan dat ze daadwerkelijk ook maar één noot zuiver raakte. Mike Oldfield komt er zelfs niet eens aan het geheel niet eens te pas. Helaas een drie dubbele teleurstelling. De tweede DVD waar het interview op staat (jawel, je krijgt er 2!) Is ook zéér matig qua interviews (die dan wèl met de grootmeester) en behind the scenes te noemen. De grootmeester had zichzelf beter achter het oor kunnen krabbelen, eer hij akkoord hiervoor had gegeven. Dit had hij beter zelf kunnen uitgeven ipv uit handen geven! Helaas, is deze DVD niet meer dan leuk voor de verzameling te benoemen.

Ik bezit dit album een paar jaar, dus had natuurlijk niet vanaf de eerste jaren dat het uitgebracht werd ervan gehoord. Maar later natuurlijk wel van het bekendste part 1, en dan de opening die we allemaal kennen natuurlijk van verschillende tv programma's. Het bijna 25 minuten durende 1e gedeelte is super mooi in opbouw, verschillende gitaren, belletjes, piano en het regelmatig veranderen van de ritmes zijn echt lekker rustig om naar te luisteren, met als climax een man/vertaler die stuk voor stuk de instrumenten opnoemt, ja wat kun je hiervan zeggen... echt bijzonder gedaan naar mijn mening. Part 2 begint ook lekker rustig in opbouw, maar wat hoor ik dan tegen het einde? een trol of zo? volgens mij kan ik er nog steeds niet uitkomen. Conclusie: dit is gewoonweg een mooi album!

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells 50th Anniversary Tour

Een weergave van een van de twee tribute concertreeksen die er geweest zijn om de verjaardag van 50 jaar Mike Olfields Tubular Bells te vieren. Dit is de bewerking die Robin Smith maakte van het album. De show werd opgevoerd in The Royal Festival Hall in Londen. Naast Tubular Bells Pt 1 & 2 worden ook Moonlight Shadow en Summit Day opgevoerd. Als intro een eigen muziekstuk The Gem van Robin Smith. Tijdens de show treedt een dans- en acrobatiegezelschap op. Naast de registratie van de show is er ook een uitgebreide documentaire over de totstandkoming van het project. Mike Oldfield heeft niets met dit alles te maken. Er staat wel een ouder 7 minuten durend interview met Oldfield en Richard Branson op die herinneringen ophaalden toen ze zich weer verzoend hadden. Muzikaal gezien is deze interpretatie zeker geslaagd te noemen, op Moonlight Shadow na. De zang is niet al te best. De andere tribute van TB die enkel op cd verschenen is werd gemaakt door The Royal Philharmonic Orchestra en Simon Dobson. Dat is de beste van de twee en ook te verkrijgen bij Bol. Naast TB Pt 1&2 en een geslaagde versie van Moonlight Shadow door Emma Shaw daar ook nog Ommadawn en Hergest Ridge. Het origineel blijft natuurlijk onovertroffen, maar voor liefhebbers van Mike Oldfield zijn het zeker 2 aanraders om in huis te hebben.

Tja wat kun je zeggen over een cd die van het begin tot het eind goed is. Ik heb deze cd vroeger al eens gekocht maar dan gegraveerd in vinyl.....en wat blijkt dan na al die jaren echt nog net zo goed is als ik me dat kan herinneren.
Dus gewoon een top cd die je moet hebben.

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells (LP)

Historische plaat van destijds beginnende Mike Oldfield. Het zeer herkenbare begin enkel al, die luttele minuten, maken de aanschaf van deze plaat meer dan terecht ja. In aangepaste versie fraai terug te vinden bij the Excorcist als thema muziek ja. Los daar of hiervan, monumentale plaat, instrumentaal, waar destijds Oldfield werkelijk alle instrumenten voor inspeelde. Multi musicus wat ie toen al was en nog steeds is ja. De sfeer van de muziek nu ook nog zwaar overeind gebleven, zelfs in dit digitale tijdperk ja. Kan hier nu een heel epistel van wijze woorden gaan neerpennen maar mocht je deze nog niet hebben, schaf aan a.u.b. Wereldplaat. Toen. Nu. Always. Sfeervol. Rijkelijk ingekleurd. Perfecte soundtrack gewoon. Verplichte aanschaf, deze heuse classic.

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells (LP)

Blijft een klassieker. Nog altijd geweldige muziek.

Goede wijn behoeft geen ............

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells (LP)

Op een goede platenspeler toch 'tikjes' te horen

Geschreven bij Mike Oldfield - Tubular Bells (LP)

Het verschijnen van dit album (in 1973) betekende de doorbraak voor Mike Oldfield. Een multi-instrumentalist die op veel albums (bijna) alle instrumenten bespeelt. Buiten dat is het een uitstekende componist en muzikant die door zijn samenwerking met Kevin Ayers even deel uitmaakte van de Canterbury Scene. Een scene waar met name progrock de boventoon voerde. En dat is duidelijk terug te horen in het werk van Mike Oldfield. Zo ook op dit album Tubular Bells. (Waarvan de muziek vaker te horen is geweest in Film en TV series). Neemt niet weg dat dit album een absolute klassieker is die in geen enkele vinyl collectie mag ontbreken... Het zou een opmaat kunnen zijn naar de verdere albums van Mike Oldfield.

Twee pluspunten: goede kwaliteit en voordelige koop.