Vaak ben ik gelukkig roman

Deze roman heeft alles in zich in juist genoeg pagina’s. In feite is deze roman een terugblik op het leven van Ellinor nu ze afscheid heeft moeten nemen van haar tweede man George. Ze deelt in een brief al haar geheim gehouden gevoelens met haar al lang geleden verongelukte vriendin Anna. Bij haar vond ze warmte voor haar verkleumde persoonlijkheid. In haar plaats is ze uiteindelijk van Anna’s man gaan houden en heeft haar kinderen een gezin gegeven in de sfeer van hun overleden moeder.
Het mooie aan dit verhaal is het taalgebruik en dat de hoofdpersoon, ondanks alles wat ze heeft ervaren, ‘simpel’ is gebleven. Het heeft haar een standvastige man gebracht na Anna’s dood en een gezinsleven. De conclusie is dat ze, nu nog, ‘vaak gelukkig is’. Liefde kan je niet afdwingen. Liefde is geen bezit.
Wat ik ook mooi vond was de belichting van het huwelijk vanuit de ogen van kinderen: Ellinor in haar herinnering aan haar kinderjaren, haar moeder’s belevenis als tiener in oorlogstijd en de tweeling van Anna en George. Mooi verwoord in een van de laatste zinnen: “Dat is het enige wat telt voor een kind. We vergeven het onze ouders als ze ons vergeten, zolang ze maar van elkaar houden.”

De schrijftrant in de vorm van een brief is even wennen maar blijkt een goede vorm voor dit gegeven.
Ontroerend en transparant krijgt de lezer inzicht in het levensrelaas van de hoofdpersoon en de wijze waarop zij dat leven richting geeft.

Dit kleine juweeltje is bescheiden van omvang, maar een echte Grondahl, de meester in de subtiele psychologie tussen echtelieden/geliefden en gezinnen.

Prachtig geschreven! echt een aanrader

Geschreven bij Vaak ben ik gelukkig

Intrigerend, leest vlot.

Geschreven bij Vaak ben ik gelukkig

Binnen de goede verhaallijnen scherpzinnige observaties van de personen uit dit boek, bekeken en beschreven vanuit de hoofdpersoon. Het boek leest daardoor als een trein en de observaties zijn vlot en fijnzinnig. Daardoor is het een prima boek, zoals Grøndahl er meerdere op zijn naam heeft.
Reviewschrijver hier ergens beneden, die verhaallijnen voortijdig prijsgeeft: niet doen! Lezen is ook een persoonl. ontdekkingstocht van de lezer zélf. Dat is geen hogere wiskunde, dat weet toch iedereen die kan lezen? Dus déze review ook....

Mooi boek met een grote diepgang. Menselijk en voorstelbaar. Kleine dingen krijgen een poëtische lading. Bijzondere structuur in de vorm van een dialoog van de hoofdpersoon met haar overleden vriendin Anna. Herlezen waard!

Prachtig geschreven. Een verhaal zó uit het leven.
En hoe de schrijver, een man, zich zó heeft kunnen inleven in een vrouw. Vanuit haar te schrijven in de ik-vorm.

Geschreven bij Vaak ben ik gelukkig

Mooi ontroerend boek

Geschreven bij Vaak ben ik gelukkig

Leuk boek leest makkelijk