Varkensribben

Amarylis schrijft zo beeldend, zo zonder tierlantijntjes, echt sterk!!!! Zo een grote betrokkenheid, reflectie!!! Het ontroerde me soms, deed me lachen, zette me aan het denken, ..... .
Ze neemt je mee in de werkelijkheid van haar boek; bij het maken van gehaktballetjes sta je als kind mee aan tafel, in de verzorging van de bejaarde voel je de warmte, ... .
Een krachtig boek dat de versnelling van de samenleving tastbaar maakt en je erbij doet stilstaan. Tegelijk is het nergens moraliserend.
En zo mooie taal, zo mooie metaforen, ik ben zooooo fan!

Het is een zeer vlot boek, vol met humor en actuele thema’s. Je leeft direct mee met het hoofdpersonage en je duikt mee in haar herinneringen alsof het de jouwe zijn. En vooral de scene’s met eten: hoe de bereiding en het eten van bepaalde gerechten worden neergepend in dit boek, daar kan een netflix kookprogramma niet aan toppen.

Op een prachtig beschrijvende, speelse & humoristische manier wordt het (niet zo) alledaagse leven van Marieke geschetst. Marieke probeert haar plaatst in het leven te vinden, maar botst hierbij vaak op de grenzen van het 'normale'.

In het boek wordt op een vlotte manier gesprongen tussen heden en verleden. De lezer wordt hierdoor al van bij de start meegezogen in het verhaal. Op een bijzonder knappe & symboliserende manier wordt voedsel als rode draad in het verhaal verweven.

De schrijfster raakt in het boek een veelheid aan actuele thema's zoals eenzaamheid, de zoektocht naar genegenheid, besparingen in de zorg, klimaatverandering, zonder het boek neerslachtig of moraliserend te maken. Dit maakt het heel sterk in mijn ogen.

Zeker een aanrader!

Meeslepend boek dat je meeneemt in Marieke’s wereld van bouletten en bejaarden. Goed opgebouwd door de herinneringen van het hoofdpersonage af te wisselen met de gebeurtenissen in haar dagelijkse leven. Soms pijnlijk herkenbaar, dan weer lekker absurd,... gewoon lezen ;)

Varkensribben. Door Amarylis De Gryse.

Varkensribben gaat over Marieke die in plaats van bij haar jeugdliefde Blok , de slagerszoon, in haar huurauto langs de vaart slaapt. Overdag wast ze met een halve liter water bejaarden in het rust- en verzorgingstehuis, dat maar niet naar de overkant van de straat verhuist raakt. Daarnaast is het warm, héél warm.

Op het eerste zicht lijkt dit boek te gaan over gehakt (van bij dé slager, natuurlijk) en appelmoes (elke dag, in het RVT) maar eigenlijk gaat Varkensribben over een gat in je hart en daaruit volgend kronkels in je geheugen hebben. Over je best doen maar nooit goed genoeg zijn en over je leven lijden maar niet leiden, zoiets.

Dit is een debuut dat langzaamaan op gang komt, onderweg meer smaak krijgt en je op het einde op je honger laat zitten. Niet omdat je niet genoeg gegeten hebt; je ogen zijn groter dan je buik en je wil meer lezen. Je raakt verknocht aan Marieke en wil verder lezen hoe het haar vergaat… Ideetje voor een vervolg?

Heb dit boek erg graag gelezen!

Meeslepend verhaal, al vanaf de eerste pagina.
En wat een taal, heel knap geschreven!

Een knaller van een debuut, - Chapeau!

Mooi, luchtig boek

Het literaire debuut van Amarylis Degryse, echt een aanrader. Het boek leest als een trein. Heel onderhoudend, met fantasierijke absurditeiten in een tragikomisch verhaal. Het is ontspannend om te lezen, maar zet je toch aan het denken over toestanden in rusthuizen en niet te vergeten over onze obsessie met eten.

Zalige zinnen en fijne humor! Vanaf bladzijde 1 leef je mee met Marieke, letterlijk en figuurlijk. Knap werk!