Vaslav roman

Geschreven bij Vaslav

Op historische feiten gebaseerde roman over het leven van de Russische balletdanser Vaslav Nijinski.
Arthur Japin heeft met zijn oeuvre inmiddels ruimschoots bewezen dat hij één van de beste schrijvers van het Nederlandse taalgebied is. Ook dit boek is weer zorgvuldig opgebouwd en in een superieure stijl geschreven. De handeling is hier en daar wel wat traag, maar nog altijd zeer de moeite waard. Ik kijk nu alweer uit naar zijn volgende boek. Annelies leijdeckers

Geschreven bij Vaslav

Tot nu toe heb ik bijna alle boeken gelezen van Japin. Ik ben een groot liefhebber van zijn werk en zijn stijl van schrijven. Bovendien ben ik zeer geïnteresseerd in het onderwerp. Ik vind het een prachtig boek, heb het achter elkaar uitgelezen. Inhoudelijk geeft het inzicht in de personages. En vooral als kunstenaar is de hoofdpersoon goed overgekomen door de verschillende perspectieven van de andere personages. Ik ben er wijzer van geworden en het heeft mijn visie op de kunst en de kunstenaar verbreed.

Geschreven bij Vaslav

Vaslav gelezen. Naar de Voorstelling geweest. zitten huilen
Weer gelezen. en ik blijf zeggen. Fantastisch Boek.
iedereen die kan lezen MOET het lezen!

Geschreven bij Vaslav

Zeker geen alledaags boek. Daarom wellicht zo fascinerend. Prachtig beschreven!

Geschreven bij Vaslav

Dit boek is zo fantastisch mooi . Elke zin , ieder woord staat op zijn plaats . Het is een zaligheid om te lezen

Geschreven bij Vaslav

Het is raar maar waar: dit boek vind ik niet erg goed. Raar omdat (1) Arthur Japin een goede schrijver is en (2) het verhaal over Vaslav ontzettend interessant en heartbreaking is. Ik begrijp ook nog niet goed waarom dit boek me zo tegenviel.

Vaslav Nijinski werd in zijn tijd het zesde wereldwonder genoemd. Zijn dans was bijzonder, zo kon hij sprongen maken waaruit hij niet terug leek te keren. Hij leek te zweven.
Tot hij er op een bepaald moment, midden in een optreden, gewoon mee ophoudt. Met dansen, maar ook praten doet hij vanaf dat moment nauwelijks.

Arthur Japin vond deze Vaslav altijd al interessant en heeft er daarom een roman over geschreven. Hij schrijft mooi, maar mij net iets te gelikt. Ik weet niet of dat aan hem ligt, maar het komt mij niet natuurlijk over. Alsof het allemaal te veel moeite heeft gekost. Ik merkte dat in ieder geval tijdens het lezen: het nam op de één of andere reden een boel energie van mij weg. Dat kan ook te maken hebben met de manier van vertellen: er wordt constant van nu naar het verleden gekeerd en weer terug.

In feite is het knap in elkaar gezet: zo krijg je helemaal niets te lezen vanuit het perspectief van Vaslav zelf – je krijgt drie verhalen voorgeschoteld en dan moet je zelf een beeld zien te maken van Vaslav. Op die manier leer je ook de andere personen kennen: zijn vrouw, Ramola, de stoker Peter en zijn vroegere geliefde Sergei Pavlovitsj Diaghilev.
Wat me enorm dwars zat, al vanaf het begin, is dat Vaslav als een zwak en kinderlijk mannetje wordt omschreven door de mensen om hem heen. Dit heeft dus niets te maken met de manier waarop Japin hem ziet, eerder met de vooroordelen van die tijd.

My thoughts overall: Meh. Het viel me gewoonweg tegen. Vaslav was de interessantste en dan vooral de dialogen met Vaslav, en daarom had ik liever vanuit zijn beleving willen lezen. Vanwege zijn beleving.

Geschreven bij Vaslav

Indrukwekkend boek. Ook de nodige humor ontbreekt niet, Japin is een meesterverteller. Het maakt eigenlijk niet uit waar hij over schrijft. Vaslav gaat over het leven van de beroemde balletdanser Vaslav Nijnski gezien door de ogen van een bediende, een vrouw en ex-minnaar. De eigenzinnige Vaslav komt tot leven onder de prachtige woordenstroom Japin, net als in De overgave en De Zwarte met het witte hart wordt je ook in Vaslav helemaal in het verhaal meegezogen.

Geschreven bij Vaslav

Op historische feiten gebaseerde roman over het leven van de Russische balletdanser Vaslav Nijinski.
Arthur Japin heeft met zijn oeuvre inmiddels ruimschoots bewezen dat hij één van de beste schrijvers van het Nederlandse taalgebied is. Ook dit boek is weer zorgvuldig opgebouwd en in een superieure stijl geschreven. De handeling is hier en daar wel wat traag, maar nog altijd zeer de moeite waard. Ik kijk nu alweer uit naar zijn volgende boek.

Geschreven bij Vaslav

Ik was erg benieuwd naar dit boek. Eind 2010 ben ik naar een lezing van Arthur Japin geweest, waardoor ik wat meer van de achtergronden van dit verhaal meekreeg voordat ik het boek gelezen had. Prachtig verhaal waarin je via 3 hoofdpersonen waarneemt wat er 19 januari 1919 plaatsvindt; de laatste dag dat Vaslav op aandringen van zijn vrouw optreedt, vanaf dat moment danst en spreekt hij niet meer. Op deze manier leer je Vaslav kennen, zijn geschiedenis, zijn emoties en gedrag. Natuurlijk worden deze gekleurd door de personen die hem omschrijven. Hierdoor is het een gelaagd verhaal met drie visies. Dit waargebeurde verhaal is wonderbaarlijk, en door Japin, na veel onderzoek en veel inlevingsvermogen op een prachtige manier vormgegeven. Ik kon het moeilijk wegleggen en baalde echt toen ik het uithad. Gelukkig is hij alweer met een nieuw boek bezig!

Geschreven bij Vaslav

Het boek had voor mij plus- en minpunten.

Pluspunten vond ik dat het boek vanuit drie perspectieven (drie personen om hem heen, zijn vrouw, bediende en ex-man) is geschreven. Verder gaat hij vooruit in de tijd en weer terug in de levens van deze personen en Vaslav zelf, terwijl de basis van het boek slechts een dag bestrijkt. Er dienen zich momenten aan waarin je in situaties terecht komt die al vanuit het perspectief van de ander zijn beschreven maar deze nu weer beleefd vanuit een tweede perspectief, dat is erg leuk. Verder is het een waargebeurd verhaal en geeft het inzicht wat er in het verleden zich heeft afgespeeld. Ook zijn er af en toe wat wijsheden in verwerkt die je aan het denken zetten.

Minpunten vond ik dat het niet heel lekker las. Vaak nog even teruglezen. Verder vond ik het jammer dat niet duidelijk is waarom Vaslav niet meer praatte. De psycholoog gaf aan dat het niet te genezen was, dat Vaslav helemaal in gedachten zat maar ondertussen heeft hij toch nog enkele zinnen gezegd in die dertig jaar, dus het kon wel. Ben wel benieuwd wat hij nu dus precies voor ziekte had of dat het misschien wel geen ziekte was maar een bewuste keuze.

Al met al leuk om gelezen te hebben al vond ik het een groot minpunt dat het niet lekker las.