Vechten voor mijn leven Het bizarre bestaan van biker Henk Kuipers

Het 'levensverhaal' van bikerbaas Henk Kuipers leest alsof je met hem zelf in een bruine kroeg aan een tafel zit te praten. Zo'n cafe met een tapijtje op tafel en waar ze de cola nog in ouderwetse stapelglazen schenken. Het is een aaneenschakeling van opschepperige anecdotes over zijn enorme kracht, zijn kennis van vechtsport en zijn geweldadige temperament. Hele hoofdstukken lijken woord voor woord uit interviews overgenomen. Vermakelijk zijn zijn de passages waarbij de invloed van de ghostwriter duidelijk voelbaar is en je het gesprek tussen hen kunt voorstellen; "Zo kun je dat niet zeggen Henk." "Hoezo? Zo is het namelijk wel!" Ik kan dan ook een boel woorden voorstellen die Henk zou gebruiken voordat hij zou zeggen dat hij met enkele van zijn bikermaten 'gebrouilleerd' is. En die 'gebrouilleerde' maten, krijgen er dan ook flink van langs. Henk heeft met heel wat mensen nog een fijn appeltje te schillen en daarbij neemt hij geen blad voor de mond. Ook het rechtssysteem, wethouders en de gemeente krijgen een flinke poeier en van politie heeft hij al helemaal geen hoge pet op. Menigmaal weet Henk zijn voordeel te doen met dreigen, schreeuwen en vechten. Het druipt dan ook van de 'dat regelen we even-tactiek' wat resulteert in stoelen door de ruiten en tanden door de lip, waarmee Henk uiteindelijk toch vaak zijn zin krijgt. Over zijn verleden verteld hij voornamelijk wie hij op welke manier de tanden uit de mond heeft geslagen, al komen er daar wel interessante namen voorbij.
Aangezien Henk lid is van No Surrender verwacht je sappige verhalen die op het randje van de wet balanceren, maar daarmee kom je van een koude kermis thuis. Er worden wel wat criminele praktijken aangetipt, maar Henk is heel voorzichtig zichzelf en zijn club niet verdacht te maken. Het reilen en zeilen van de beruchte motorclub No Surrender waar Henk 'baas' van is, wordt dan ook niet besproken. Erg in de diepte wordt sowieso niet gegaan, lastige vragen lijken niet te zijn gesteld.
Het veelvuldig gebruik van de zin: "Daar vertel ik later meer over." laat het soms meer voelen als een verslag of werkstuk, dan een boek. Het is geen literair hoogstandje, maar al met al is het een vermakelijk boek dat makkelijk wegleest over een fascinerende persoonlijkheid. Daarom geef ik het toch nog 4 sterren, ook zodat Henk niet bij me 'op de koffie komt'.

Een boeiende inkijk in het wereldje van de bikers, maar de lezer zal merken dat Henk
niet het achterste van zijn tong laat zien in dit boek, en zijn crimineel kantje of verleden tracht te minimaliseren.
De schrijver is duidelijk fan van van zijn hoofdpersonage en laat dan ook geen kritische noot toe.
In dit genre is 'Ik was een Hell's angel" van Uli Bad Boy , een geloofwaardiger boek.

Ik heb genoten van het indrukwekkende levensverhaal van Henk Kuipers. Binnen twee dagen heb ik het uitgelezen.

Bewogen leven benieuwd naar deel 2

Het boek leest niet prettig. Is er rommelig geschreven

mijn zoon vindt het goed boek goed geschreven

Sorry. Dacht echt dat ik nu zou lezen over Henk. Over het biker bestaan. Maar nee. Alleen maar sterke verhalen met absoluut veel humor erin. Maar een biografie zou ik het absoluut niet noemen. Met alle respect uiteraard maar had er veel meer van verwacht

mooi boek

Leest snel weg..

zeer indrukwekkend en aangrijpend verhaal