Vechtlust het bizarre leven van international Fernando Ricksen

Geschreven bij Vechtlust geactualiseerd

Leest lekker weg. Lees door de zelfverheerlijking heen en je hebt een leuk boek.

Een boek dat vrij makkelijk weg leest maar toch niet erg uit de verf komt. Op elke pagina stijlfouten en/of vergeten woorden, ontzettend irritant. Alsof schrijver en uitgever het boek niet hebben nagelezen voor de publicatie. Daarnaast springt men werkelijk van de hak op de tak waardoor enige chronologie ver te zoeken is. Anekdotes over wedstrijden in 2005 worden gevolgd door verhalen over vrouwen in 2001 en dan zitten we opeens weer bij feesten in 2003 of Oranje in 1997. Warrig. Meest storende is echter de grenzeloze arrogantie en zelfoverschatting van de beste man. Alsof we het boek van Maradona lezen. Het was een beperkte schoffelaar met een tomeloze inzet, meer niet. Ricksen is net als Andy van der Meyde het levende bewijs dat veel te veel geld en een laag IQ geen goede combinatie is. Ik wilde als supporter van AZ graag dit boek hebben maar had er duidelijk meer van verwacht. Enige diepgang en relativering bijvoorbeeld.

Het boek is een afsluiting van een turbulent leven, zoals Fernando het zelf omschrijft. Het is moeilijk om kritisch te zijn als je Ricksen zo kwetsbaar hebt gezien in De Wereld Draait Door, maar het kan niet anders.

Niet vaak heeft zoveel arrogantie en zelfoverschatting mij in een biografie gestoord. Ricksen ziet zichzelf echt als een wereldvoetballer - vrijwel altijd de beste man op het veld - met de beste inzet. Met clubs als Sittard, AZ, Rangers en Zenit zou je dan toch al snel mogen concluderen dat hij er niet alles uit heeft gehaald. Tevens zat hij bij Zenit vrijwel altijd op de bank. Ook staat op de voorkant van het boek 'het bizarre leven van een international'. Een international, ja dat is hij, maar het gaat hier om vrijwel uitsluitend invalbeurten in vriendschappelijke wedstrijden. Van een topvoetballer met een aansprekende carrière is dus geen sprake. Inzet had hij zeker. Maar vaak op een manier die niet op het veld thuishoort. Met het aantal rode kaarten dat hij heeft verzameld kan hij een muur van behangen.

Tevens ziet Ricksen zichzelf als een ontzettend aantrekkelijke man die iedere vrouw kan krijgen. In het boek staan meerdere van dit soort verhalen. Iedere vorm van diepgang ontbreekt en het gaat uitsluitend om aan te tonen dat hij met veel vrouwen naar bed is geweest. Nou gefeliciteerd dat doen wel meer mannen/voetballers. Hij is er zo ontzettend trots op en dat zegt jammer genoeg veel over hem. Een oppervlakkig leven waarin alles draait om geld, vrouwen, drank en aanzien. Ook het respect naar andere mensen is minimaal. Ook daarvan staan er voorbeelden in het boek. Erg eerlijk allemaal, maar ik begrijp niet dat je sommige van die verhalen trots durft te vertellen. Ik zou me diep schamen als ik me als mens zo had gedragen in het verleden.

Voor mensen die iets meer zoeken in een boek dan wat slappe verhalen is dit absoluut geen aanrader. Ik heb in ieder geval veel betere boeken gelezen van ex-voetballers.

Geschreven bij Vechtlust

Ricksen, een ware Limburger, een ware genieter. Het boek geeft een inzicht in zijn leven, pieken en dalen.
Eenvoudig geschreven, hier en daar een taalfout/typfout maar allá! Het boek leest vlot en is standaard leesvoer voor elke voetballiefhebber.

Gedurende het boek komt de lezer wel in dubio, enerzijds alle lof voor Ricksen, zijn prestaties en natuurlijk onbewust rekening houdend met zijn ziekte kan men alleen maar van hem houden. Anderzijds was hij soms toch een buitensporige en kort-lonterig agressief mannetje binnen en buiten het veld. Waar kwam dat gedrag vandaan?

Een voorbeeld, wanneer Ricksen 'voortdurend' getreiterd en afgemat wordt door een tegenspeler tot het moment dat hij er genoeg van heeft en hem zo'n oplawaai geeft dat hij met rood het veld moet verlaten is dat vanuit sporters-ogen heel goed te begrijpen. De alinea die volgt beschrijft echter dat hij er net 4 minuten in stond... dan ga ik toch twijfelen.

Jammer dat er niet dieper in de relatie met Graciela wordt gedoken, of over Lars.. Graciela wordt wellicht 4 keer genoemd, heeft zij hem nooit gevolgd naar Schotland en Rusland en eigenlijk haar man alleen gelaten, of is het anders om? Waarom waren ze überhaupt getrouwd? Het boek wekt de suggestie dat ze elkaar in al die jaren misschien 3 keer gezien hebben. Het blijft voor de lezer helaas louter gissen.

Al met al een man die heeft genoten, en wij hebben hier gelukkig van mee mogen genieten.

Fernando, het ga je goed.

Een mede limburger

Geschreven bij Vechtlust

Misschien gek, dat ik er zo tegen aankijk, maar als je zoveel mogelijkheden hebt, om iets van je leven te maken en je maakt er zo misbruik van. Het is mooi geschreven, maar de titel vechtlust vind ik meer van toepassing voor mensen, die een hoop geestelijke en financiële ellende mee hebben gemaakt en zich daar uit knokken.

Hoe triest de huidige situatie van Fernando Ricksen heden ten dage ook is; het boek is een aaneenrijgen van voetbalclichés, flauw en eigenlijk nergens leuk. Tenenkrommend is een betere omschrijving en gaandeweg het boek begin je, of je wil of niet, je ook aan de persoon Ricksen te ergeren. Jammer, had er veel meer van verwacht. Zonde van het geld.

Lekker boek om in de vakantie te lezen.
Niet hoogdravend.
Zou het niet perse aan anderen aanbevelen.

Hoe triest ook de afloop maar dit boek is echt een aaneenschakeling van zelfverheerlijking. Heel veel pagina's maar erg weinig inhoud! De Finale Strijd is een zo veel beter boek.

aangrijpend boek, mooi beschreven, niet alleen voor voetballiefhebbers een aanrader om te lezen.