Veenbrand literaire thriller

Weer een heel mooi boek van Fossum. Het leest heel gemakkelijk weg. Het zijn twee verhaallijnen die tot elkaar komen. Meteen vanaf de eerste bladzijde zit je erin. Zoals van Fossum gewend beschrijft zij de personages op een hele bijzondere manier. Dit maakt Fossum uniek in al haar boeken. Ik kijk alweer uit naar haar volgende boek!

Het boek
In ‘Veenbrand’ vertelt auteur Karin Fossum het verhaal van de moord op een jonge vrouw en haar zoontje. De lichamen worden gevonden in een oude caravan op het terrein van een boer. De twee zijn door messteken om het leven gebracht.

Inspecteur Konrad Sejer en zijn collega Jacob Skarre, die belast zijn met het onderzoek, hebben in eerste instantie geen enkel aanknopingspunt. Er zijn geen aanwijzingen voor roofmoord, noch van seksueel misbruik.

Wanneer Sejer en Skarre de moeder van het slachtoffer bevragen, raken de rechercheurs ervan overtuigd dat zij informatie achterhoudt die van belang kan zijn voor het onderzoek. Met name over het verleden van haar dochter, laat zij niets los. Die informatie zou echter een motief kunnen opleveren en van daaruit naar een dader kunnen leiden. Een persoonlijk motief ligt namelijk voor de hand.

Slagen de rechercheurs er in om deze misdaad op te lossen? Je leest het in ‘Veenbrand’.

Visie van de recensent
Een nieuw verhaal in de serie rond Inspecteur Konrad Sejer en weer een heerlijk boek van de hand van deze auteur. Met de intrigerende traagheid, die haar schrijfstijl zo uniek maakt, ziet Fossum kans om heel geleidelijk de spanning op te bouwen, waardoor je wel moet blijven lezen.

De personages zijn psychologisch uitstekend uitgewerkt, waarbij zij ook ruimschoots aandacht besteedt aan de achtergrond en het karakter van haar hoofdpersonen. Met name voor Konrad Sejer, kun je haast niet anders dan sympathie opvatten. Het personage Sejer is ongetwijfeld een van de redenen dat deze serie zo’n groot succes is.

Wanneer het verband tussen de diverse verhaallijnen zich begint te ontvouwen wordt de lezer getrakteerd op een redelijk verrassend plot.

Een literaire thriller van formaat!

Over de auteur
Karin Fossum, geboren als Karin Mathisen (Sandefjord, 6 november 1954) is auteur van misdaadthrillers. In haar tienerjaren schrijft Fossum al poëzie. Op haar twintigste verschijnt er een dichtbundel van haar hand; haar tweede bundel krijgt echter vrij veel negatieve kritiek, waarop de auteur besluit enige tijd te stoppen.

Dan komt in 1995 haar boek ‘Eva’s oog’ uit. Dit boek krijgt de prestigieuze Riverton-Prijs en de Glazen Sleutel voor de beste Scandinavische misdaadroman. In 2015 ontvangt Fossum voor de tweede keer de Riverton-prijs, nu voor Veenbrand. Tussen deze twee prijswinnende boeken in verschijnt nog een groot aantal boeken, waarmee Fossum’s oeuvre inmiddels indrukwekkend genoemd mag worden.

Uitvoering
Paperback, 279 pagina's
Uitgeverij Marmer Boeken BV
ISBN10 9460682855
ISBN13 9789460682858

Karin Fossum levert weer kwaliteit! Zoals ik van haar eerdere boeken gewend ben, wordt het verhaal langzaam verteld. Er zit niet veel vaart in, maar is toch spannend. Dit komt doordat Karin Fossum haar personages heel goed uitwerkt. Er wordt veel van de achtergrond en het karakter van haar hoofdpersonages blootgegeven, maar wel stukje bij beetje. Hierdoor blijf je nieuwsgierig: wat gebeurt er verder, hoe ontwikkelt een bepaalde karaktertrek of stoornis zich en hoe is iedereen met elkaar verbonden?

Het verhaal wordt vanuit verschillende personen verteld, waardoor je je goed kunt inleven in vrijwel elk personage. Soms verspringt het vertelperspectief nogal abrupt, maar dat vergeef ik de schrijfster. Karaktertrekken worden goed uitgewerkt en consequent doorgevoerd en dat vind ik belangrijk.

Ik vind het ook fijn dat de sfeer van Noorwegen zo goed gevangen wordt. Het leven in Noorwegen lijkt zich langzaam af te spelen, zeker op het platteland en in dorpjes. Iedereen kent iedereen, maar niet goed genoeg om de deur plat te lopen bij elkaar. Zo is de Noorse cultuur niet. Men zal je niet snel persoonlijke vragen stellen, dat merk je ook heel erg in het boek. De informatie moet echt uit de hoofdpersonen getrokken worden. En Konrad Sejer vraagt wel veel over het verleden van de vermoorde moeder en de verdachten, maar hij zal zijn vermoedens niet snel uitspreken en laat het initiatief om te vertellen heel erg bij degene die hij ondervraagt. Pas als hij zeker weet hoe het zit, confronteert hij de ondervraagden met zijn informatie.

Binnen het lezerspanel ontstond nog wel een discussie over het feit dat er literaire thriller op de voorkant staat. Volgens sommigen schept dat predicaat verwachtingen die volgens hen niet ingelost worden. Persoonlijk kijk ik niet zo naar dit soort labels. Er moet blijkbaar een label aangehangen worden, maar het schept bij mij niet hoge verwachtingen. Ik kijk meer naar de auteur en de samenvatting op de achterkant van het boek. Bij thriller denk ik aan spanning en ik ben van mening dat die verwachting wel ingelost is, ook al heb je vrij snel een vermoeden wie de dader is. De manier waarop de daad gepleegd is en het waarom wordt naar mijn mening goed gedoseerd prijsgegeven en dat is ook spanning. Misschien dat anderen psychologische thriller beter op zijn plek vinden? Want een misdaadroman is het ook niet echt, daarvoor vind ik weer dat er te weinig actie in zit. Gelukkig heeft iedereen zijn eigen mening en eigen smaak!

Ik geef dit boek 5 sterren. De sfeer wordt goed weergegeven, de personages goed uitgewerkt en het verhaal is goed opgebouwd. Verder ben ik in 2 dagen door het boek heen gevlogen, dat gebeurt mij niet vaak! Het wordt tijd om de ontbrekende delen in de serie ook te gaan lezen, nu de tijd er nog voor vinden…

In juli 2005 worden in en oude caravan twee lichamen gevonden van een jonge vrouw en een kind. De twee personen zijn met messteken om het leven gekomen. Hoofdinspecteur Seje en zijn collega Skarre worden ingeschakeld.
Al gauw komt men tot de conclusie dat het geen roofmoord geweest kan zijn. Het onderzoek loopt.
Het boek neemt ons vervolgens terug in de tijd, naar december 2004. Het leven van zowel Eddie en Mass, als van Bonnie en Simon (de moeder en zoon, die vermoord zijn) worden beschreven. De overeenkomst van beide gezinnen is, dat de vader het gezin heeft verlaten...
Het verhaal gaat verder en beschrijft afwisselend het heden en het verleden. Op een gegeven moment komen de twee verhaallijnen samen en dan volgt een verrassende ontknoping.
De personages is het boek worden door de auteur prachtig beschreven. Ik kon me helemaal inleven in de personages, omdat ze levensecht zijn beschreven. De schrijfstijl van Karin Fossum is prettig, ze heeft een vlotte en mooie manier van schrijven. Heerlijk om te lezen en om steeds verder te willen lezen …
Het plot is verrassend. Op de cover staat vermeld dat het een literaire thriller is. Deze mening deel ik niet. Ik zou het boek willen typeren als een misdaadroman. Wel een spannende overigens met emotionele en moeilijke momenten van de personages.
Kortom: Een verrassend boek, ik geef het boek 4 sterren!

Achterflap :
In een caravan op het terrein van een boer worden de lichamen gevonden van een vrouw en een klein kind. Ze zijn met messteken om het leven gebracht. Inspecteur Konrad Sejer en zijn collega Jacob Skarre staan voor een raadsel: er is geen teken van seksueel misbruik en er zijn nog volop waardevolle spullen aanwezig. De rechercheurs zijn ervan overtuigd dat de moeder van de vermoorde vrouw informatie achterhoudt die van belang kan zijn voor het onderzoek, maar de vrouw weigert opheldering te geven over het verleden van haar dochter.
Een persoonlijk motief ligt voor de hand, maar wie voelt zoveel woede jegens een kleine jongen en zijn vriendelijke, zachtaardige moeder?
Dit is voor mij de eerste kennismaking met deze schrijfster. Hoewel er op de kaft staat dat het een thriller is, lijkt het voor mij meer op een roman. Het verhaal heeft meerdere verhaallijnen, deze hebben uiteraard met elkaar te maken zoals zal blijken aan het eind van het verhaal. Door de verschillende verhaallijnen vind ik het nogal verwarrend lezen. Er zitten ook veel flashbacks in. Dat vind ik persoonlijk nooit zo lekker lezen.
De karakters van de hoofdpersonen worden niet of nauwelijks uitgediept, waardoor je hen maar oppervlakkig leert kennen. Ik heb totaal niks met Bonnie en al helemaal niks met Eddie. Beide personages zijn wel realistisch, andere lezers zullen zich wellicht wel in hun herkennen en in hun kunnen inleven. Konrad Sejer, de inspecteur , is voor mij de meest sympathieke persoon.
Af en toe zit er wel wat spanning in, maar het is van af het eerste moment al duidelijk wie de dader is… alleen weet je nog niet waarom hij/zij het gedaan heeft. Het motief van de dader heeft me wel verrast moet ik zeggen, maar voor de rest is het voor mij een roman zonder spanning met een redelijk voorspelbaar plot.
Ik geef het boek net 3 sterren.

Goed geschreven verhaal. In mijn ogen geen thriller maar meer een speurdersroman. De schrijfster weet het verhaal wel zo te vertellen dat je geboeid blijft en het in een keer wil uitlezen.

Weer een goed boek van Fossum!

Geen hoogstaande thriller, maar is desondanks wel een pageturner omdat je toch graag wilt weten wat de twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben.

Over Karin Fossum en haar boeken is al een hoop positiefs geschreven, ik was dan ook erg benieuwd naar ‘Veenbrand’. De synopsis nodigt ook gelijk uit om te gaan lezen.

Misschien merk je het al een beetje, maar ik vond het een beetje tegenvallen. Niet zozeer het verhaal, want dat is boeiend en goed in elkaar gezet. Maar toch zie je de ontknoping al wel een beetje aankomen en dat vond ik wel een beetje jammer. Ik hou van thrillers die me op het verkeerde been zetten, tot het laatste moment in spanning laten en waarbij ik aan het eind met open mond zit te lezen.

Dat heeft ‘Veenbrand’ niet. Het verhaal leest heel snel weg, maar dat komt meer door het taalgebruik. Of dat het de schrijfstijl van Karin Fossum is, dat weet ik niet, maar het is heel simpel en voelt soms aan als een jeugdboek. En daar had ik wel een beetje moeite mee. Zodra ik me daar overheen had gezet (wat me trouwens wel wat moeite kostte), vond ik het verhaal boeiend, origineel. Het verhaal heeft wel echt een Scandinavisch tintje.

Het valt me op dat Scandinavische thrillers altijd een beetje gemoedelijk zijn. Er zit geen constante spanningsboog in en daar hou ik nou zoveel van. Ok, de boog hoeft niet constant strak gespannen te zijn maar een beetje spanning heb ik wel nodig om geboeid te blijven. Dat miste ik ook in dit boek, maar als je ervan houdt om wat langzamer te lezen, dan kan ik je ‘Veenbrand’ van harte aanraden.

‘Veenbrand’ van Karin Fossum is een typische Scandinavische thriller, die af en toe wat traag aandoet. Het verhaal is origineel en boeiend, maar de ontknoping zag ik vrij snel aankomen. Als je van Scandinavische thrillers houdt, is dit een aanrader.

Wat een heerlijk boek heeft Karin Fossum weten te schrijven! Het boek begint gelijk sterk waardoor de lezer geprikkeld wordt om verder te lezen. Veenbrand heeft twee verhaallijnen wat ten eerste lekker wegleest en ten tweede je nieuwsgierig houdt over het waarom.

Bonnie heeft geen makkelijk leven met haar 6-jarige zoon Simon maar haar werk en haar beste vriendin houden haar op de been. Bonnie doet er alles aan om haar zoon Simon een zo makkelijk mogelijk leven te geven. Als ze op een dag een oude caravan zien kan Bonnie ook geen nee zeggen om er een nachtje te gaan slapen. Nadat ze de boer heeft gevraagd of ze de caravan een nachtje mogen lenen halen ze de slaapspullen thuis op. Niet wetende dat zij meer thuis zullen komen.
Inspecteur Konrad Sejer en Jacob Skarre zijn collega worden op de zaak gezet maar tasten in het duister waarom juist zij vermoord zijn. Ze bemerken al snel dat zij niet alle informatie ontvangen van Bonnie haar moeder. Wat maakt dat zij niet alles wil vertellen?
Eddie, een bijzondere jongeman van 21 en zijn moeder wonen samen met hun hond. Eddie werkt niet en wil graag meer weten over zijn overleden vader. Na een speurtocht gaat hij het graf bezoeken van zijn vader. Als niet veel later blijkt dat zijn moeder ongeneselijk ziek is en op sterven ligt beseft Eddie dat hij er alleen voor komt te staan. Op het sterfbed van zijn moeder hoort hij nog meer over zijn eigen verleden. Hou gaat Eddie hiermee om nu hij er alleen voor Staat?

Ondanks dat ik al vrij vlot door had wie de moorden had gepleegd bleef ik nieuwsgierig naar de reden van de moord. Karen heeft het Veenbrand goed weten op te bouwen.