Verdwenen grenzen

Geschreven bij Verdwenen grenzen

‘Verdwenen grenzen’ van Stefan Popa
Op sommige momenten las ik met ingehouden adem dit mooie en indrukwekkende verhaal.
Al moet ik eerlijk zijn ,dat ik bij het stuk waar hun leven in Italië werd beschreven, moeite moest doen om door te gaan met lezen. Ik vond dit langdradig. Gelukkig heb ik volgehouden want dit was het zeker waard.
Remus woont in Roemenië bij zijn grootmoeder en hij heeft de droom om dichter te worden. Hij ontmoet Florica, een meisje wat weg wilt uit haar huidige situatie waarbij ze opziet tegen een gedwongen huwelijk, haar oom die haar op seksueel gebied, ongewenst benaderd en de vrijheid die deze zaken teniet doen.
Remus en Florica vluchten samen naar Italië waar ze als ‘Itilianen’ proberen te leven, maar hun achtergrond blijft hun achtervolgen.
Remus heeft een Roemeens restaurant en Florica is aan het studeren. Al hun moed en hun doorzettingsvermogen, maakt niet dat ze een rustig leven kunnen opbouwen. In tegendeel, als Remus door bepaalde omstandigheden overlijd, heeft dit veel effect op Florica.
Ze besluit om weer haar leven als Roma te gaan leiden met alle gevolgen van dien. Het voelt alsof ze weer opnieuw moet beginnen om vrijheid en rust te creeren. Heel haar leven is is ze op zoek naar een plek waar ze geaccepteerd wordt.
Ongelofelijk om te lezen hoe een leven kan gaan en ondanks doorzettingsvermogen, moed en liefde, van mensen. Een gelukkig leven waarin je geaccepteerd wordt is ingewikkelder dan je zou denken.

De hoofdpersonen zijn beeldend beschreven en de situaties waar ze inzitten ook. Je voelt de angst, onderdrukking en de macht van anderen. Respect heb ik voor Remus en Florica dat ze ondanks de moeilijkheden toch hun eigen weg hebben gekozen.
Hun liefde wordt zo mooi beschreven dat jewilt zeggen dat ze een mooi leven verdienen, maar of ze dit ook krijgen?
Het boek kreeg ik in handen, en vond het mooi vorm gegeven. Het nodigt uit om direct te gaan lezen.
De schrijver heeft een prettige schrijfstijl en het boek leest makkelijk. Een mooie roman!
Ik geef het vier sterren .

Wat een mooi boek. Florica en Remus houden van elkaar, hebben er alles voor over om samen te zijn. Ze beginnen een nieuw leven, in Italië. Wat er verder gebeurt zeg ik niet, dat bederft het leesplezier. Maar wat goed geschreven, ik kon het boek niet wegleggen. Superboek voor de vakantie!

Prachtig boek wat je blijft lezen! Geweldig debuut roman van deze talentvolle schrijver. Vanaf het eerste woord greep het verhaal mij!
Ik raad dit boek iedereen aan!

@Reintje en @Jacobijne Schrijffouten zijn storend, helemaal mee eens! Maar na een aantal hoofdstukken kwam ik ze niet meer tegen. Maar het verhaal was zo meeslepend en beeldend geschreven, dat het mijn leesplezier niet heeft vergald, in tegendeel. Ik heb een prachtig inkijkje gekregen in het leven van Remus (Roemenen) en Florica (Zigeuners) ten tijde van het communisme. Levensechte personages, een geloofwaardig verhaal en de boodschap, dat 'vrijheid' zeker ook keerzijden heeft! Kortom ik heb ervan genoten!

Remus en Florencia ontmoetten elkaar eind jaren 80. Het zijn de tirannieke jaren van Roemenië. Florencia een zigeunerin en behoort tot de Romafamilie en Remus een Roemeen. Het is een verboden relatie tussen deze twee en ze tevens moeten ze oppassen voor de Securiate agenten . Deze zijn overal en luisteren met alles mee. Remus woont bij zijn grootmoeder omdat zijn ouders door de Securiaten zijn meegenomen en hij droomt ervan om een beroemd dichter te worden.
Het boek is opgebouwd in drie delen . Het eerste deel is het verhaal van beide werelden Rrom genoemd. Het zijn zeer verschillende werelden met o zo zeer verschillende regels en tradities. Beide werelden kijken op elkander neer. Maar ondanks alles worden deze twee mensen verliefd en smeden ze een plan om uit dit strenge regime van Roemenië te ontsnappen. Het eerste deel boeit enorm omdat je een kijk krijg in beide werelden. De schrijfstijl is prachtig en het verhaal raak je hoe twee o zo verschillende mensen samen naar een toekomst kijken en dromen hoe die eruit zal kan gaan zien.
Het tweede deel behandelt het leven dat ze proberen op te bouwen na de ontsnapping en hoe ze zelf ook veranderen. Beide doen hun uiterste best maar krijgen ook tegenslagen en groeien ze qua interesses iets uit elkaar,ondanks alles lees je tussen de regels door dat de liefde tussen hen beide blijft.
In het derde deel krijg je te zien hoe sterk je moet zijn om te kunnen overleven en niet bij de pakken neer moet zitten.
Drie delen die ieder zo hun eigen verhaal hebben en samen ÉÉN prachtig verhaal vormen. Je wordt het verhaal ingezogen en laat je niet meer los tot het uit is. Alle drie de delen hebben zo hun eigen ik voor het verhaal en het bevat verschillende ingrediënten zoals,drama,hoop,verlangen en tegenslagen dit alles bij elkaar is het een boeiend en prachtig boek . Boeiend en fascinerend geschreven en hierdoor leest het makkelijk een debuut om trots op te zijn.

Prachtig verhaal, stilistisch erg sterk opgeschreven. Het boek grijpt je al op de eerste pagina bij de strot en laat je niet meer los. Naarmate het boek vordert, worden zowel het verhaal als de vertelwijze steeds sterker. Absolute aanrader.

Vol verwachting begon ik aan Verdwenen Grenzen. Het verhaal spreekt me aan en ik werd ook aangemoedigd door de goede recensies. Maar...... 2 hoofdstukken en 30 bladzijden op weg in mijn nieuw gekochte boek ben ik toch al aardig teleurgesteld; ik ben al 4 taalfouten tegengekomen. Dat mag toch niet gebeuren in een boek van dit genre en dit kaliber. Ik kan me daar behoorlijk aan storen, zeker in een literaire roman. Dan verwacht je toch foutloze taal. Ik heb een eerste druk uit februari 2014. Wellicht zijn de fouten in latere oplagen verdwenen, net als de grenzen. Ik ga toch verder lezen, maar als de fouten in hetzelfde tempo voorbij blijven komen ga ik een nieuw en verbeterd exemplaar vragen bij de uitgever (als die verbeterde versie er tenminste is)

Geschreven bij Verdwenen grenzen

Interessant onderwerp, goede schrijver

Geschreven bij Verdwenen grenzen

In "verdwenen grenzen" schets Stefan Popa het kleurrijke leven van een zigeunermeisje en een niet erkende kunstenaar uit Roemenië. Wie het boek in handen krijgt, zal de mooie omslag opvallen. De portretten van de hoofdpersonen sieren de voor- en achterkant en nodigen uit om in het boek te beginnen.

Het verhaal begint bij de omschrijving van de jeugd van de hoofdpersonen Remus en Florica. De invloed van de politiek en de zigeunercultuur wordt direct duidelijk; zij zijn een obstakel voor beide hoofdpersonen om zich te ontwikkelen. Zij vinden in elkaar de ontsnapping uit dit leven. De vlucht uit hun land van herkomst vind ik het meest spannende gedeelte van dit verhaal. Ik zag het voor mijn ogen gebeuren. In Italië aangekomen proberen de hoofdpersonen een nieuw leven op te bouwen. Remus krijgt heimwee naar zijn vaderland; Florica wil er niet meer aan terugdenken. Dit lijkt op een gegeven moment een breuk te brengen in hun sprookjesachtige liefde. De achtergrond van het paar blijft ook doorspelen in hun relaties met anderen; vooral Florica vergelijkt haar relaties met haar familie vroeger. Ze probeert te ontsnappen aan de herinneringen maar uiteindelijk wordt ze er steeds mee geconfronteerd. Ze zal altijd een zigeunermeisje blijven. De beschrijving van hun tijd in Italië is duidelijk, maar naar mijn mening te uitgebreid. Deze periode had wat bondiger gekund. Uiteindelijk ontvalt Remus zijn geliefde, met als oorzaak zijn achtergrond. Deze scene grijpt je bij de keel.

Na deze periode lijkt Florica weer terug bij af te zijn. Waar ze ook zoekt, wat ze ook probeert, het ongeluk lijkt op haar lijf geschreven. Ze blijft altijd de status van de mindere houden. Haar wanhoop vertolkt zich in verwardheid, het altijd zoeken, het onrustig leven. Het is schrijnend om te leven hoe zij steeds verder afdwaalt. De vlucht naar vrijheid lijkt zijn doel nog niet bereikt te hebben. Deze zoektocht heeft zijn tol geëist. De afloop van het boek laat je met wat vragen achter. Waarom gooide ze haar telefoon weg? Zal ze nog contact krijgen met haar zoon? Het verhaal wordt niet echt afgemaakt.

Wat mij duidelijk is geworden is dat een mens nooit echt van zijn achtergrond los kan komen, waar men ook gaat en wat men ook meemaakt. Het is een deel van jezelf. De schrijver is wat dat betreft geslaagd in het overbrengen van die boodschap. Het grove taalgebruik dat biet in het verhaal lijkt te passen en de schoonheidsfoutjes in de taal, doen hier helaas wel wat van af. Het boek is een aanrader voor iemand die geïnteresseerd is in verschillende culturen.

Geschreven bij Verdwenen grenzen

Had veel meer van dit boek verwacht. Het is slecht geschreven en grossiert in taalfouten. De woordkeuze laat ook te wensen over. De personages spreken erg grof en uiten zich in clichés. Ook het verhaal viel mij tegen, niet allen de taal ook de levens van de personages waren clichés.
Jammer! Want het gegeven had wel degelijk mogelijkheden.