Vergelding

Het eerste boek dat ik van deze schrijfster las vond ik geweldig. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen, maar helaas zijn ze niet uit gekomen. Ik vond de hoofdpersoon eigenlijk nogal een zeur. Ze liep de hele tijd te klagen dat zij op het werk anders werd behandeld dan de mannen, maar ze deed er ook niets aan. Daarbij ging het verhaal wel heel erg ver door over de wel/niet liefde met een collega, waardoor het boek soms meer op een roman leek dan op een thriller.
Er werden een hoop randzaken iets te precies beschreven, hierdoor werd de vaart behoorlijk uit het verhaal gehaald. En ook de dader zag ik al aankomen op het moment dat deze beschreven werd... Jammer!

Dit voor mij eerste boek van Jane Casey zal tevens het laatste zijn. De thematiek en gekozen invalshoek zijn origineel, maar dat is dan ook het enige wat ik positief te melden heb. Na 200 pagina's kon ik het niet opbrengen verder te lezen. De hoofdpersoon is door haar associatieve gebazel nergens geloofwaardig als rechercheur van een politieteam moordzaken. Ook de overige figuranten krijgen geen enkele psychologische diepgang. De sterk wisselende tijdverdichtingen zijn zo willekeurig dat ik die nergens als bewuste literaire toepassing kon ervaren. Daarnaast is de vertaling opvallend slordig. "Thank you Josh" wordt in principe correct vertaald als "Dank je wel Josh". Maar om dan te vervolgen met de constatering dat de hoofdinspecteur iemand met drie woorden het zwijgen op kan leggen (in plaats van vier in de Nederlandstalige versie) vind ik uitermate dom en storend. Ik hoop dat de jeugdboeken die mevrouw Casey blijkens achtergrondinformatie schrijft van een betere kwaliteit zijn. In dat geval moet haar uitgever zorgen dat ze zich daartoe beperkt.

Inderdaad een mix van een spannende zoektocht naar een pedo-doder en een romance-op-het-werk. Ik vind dat wel een prima combinatie, het maakt van de hoofdpersonen meer mensen van vlees en bloed. Die "superheroes" ben ik wel wat zat! De ontknoping kun je inderdaad al lang te voren zien aankomen, maar dat is niet heel storend. Ik vind dit boek een aanrader.

Net als Honingbol,vond ik dit geen thriller. Het verhaal wordt in de eerste persoon geschreven. Dit kan een minpunt zijn. En dat is het ook in dit geval. Elke gedachtengang van de hoofdpersoon Maeve wordt beschreven. Dit maakt dat het wat langdradig wordt. Ook de romance tussen Rob en Maeve is een te groot deel van het boek waardoor het hoofdonderwerp op de achtergrond raakt. Het is zeker geen slecht boek, maar wellicht dat dit boek beter onder het genre roman geplaatst kan worden.

Geschreven bij Vergelding

Onderdeel van een serie over hetzelfde politieteam: super spannen!

Geschreven bij Vergelding

Geweldige meeslepende thriller. 2e deel met rechercheur meave. Leuk beschreven type rechercheur. Je kan de boeken goed afzonderlijk lezen, maar op volgorde is echt aan te raden. Er gebeurt veel in het boek, en is prettig en overzichtelijk te lezen.
absoluut een aanrader om deze reeks te lezen. Ik ga beginnen in deel 3.