Vingers van marsepein

Op aanraden van een vriendin die zo enthousiast begon over een boek over dieren opzetten, meteen naar de bieb gegaan en deze in huis gehaald. Wat een apart onderwerp, wat altijd al mijn aandacht heeft gehad. Rascha Peper neemt de lezer mee naar de wereld van Frederik Ruysch een bekende preparateur en zijn nichtje wat bij hem ingetrokken is. Zij wordt door slechte invloeden een wat andere kant opgetrokken, hoe gaat ze daar mee om? Maar ook laat ze de wereld zien waar we nu in leven, door middel van Benjamin, zeer herkenbaar. Deze verhalen vinden elkaar natuurlijk op een bepaald punt. Jammerlijk worden ze niet echt verbonden op de een of andere manier. Desondanks leest het verhaal als een trein en ben je bij zowel benjamin als Brechtje (het nichtje) zeer betrokken bij het verhaal als lezer. Een 'kinder'boek, want zo leest het weg, wat ook voor (jong)volwassenen erg leuk blijft. Zeker met een interessante insteek van opgezette dieren!

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Ik ben ook een echte Rascha Peper fan en dit keer heeft ze mij absoluut niet teleurgesteld, vooral het woordgebruik uit de 17e eeuw afgewisseld met hedendaags vocabulaire vond ik knap en heel bijzonder. Ik was ook erg ontroerd zo af en toe. Weer zo'n boek waarvan je zegt, als je het uit hebt, "Wat jammer! Wat nu!", ik kan me niet vinden in de zure recensies, hoor! Rascha Peper behoort tot de top van de Nederlandse schrijvers en dit al heel lang.

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Hoewel ik niet het gehele oeuvre van Rascha Peper heb gelezen, was ik al eerder onder de indruk geraakt van haar schrijfstijl. Om dit boek te lezen trokken mij liefst drie thematische componenten sterk aan: anatomie, het dagelijks leven in Amsterdam driehonderd jaar geleden, en de Russische levensstijl in het eigentijdse Sint-Petersburg. Met een historisch sterk gegeven als draagvlak heeft Peper een alleszins leesbaar werk gecomponeerd. Zij heeft voor mij de drie basiscomponenten treffend in beeld gebracht, soms wel heel plastisch. Omdat de twee verhalen samen in een boek worden gepresenteerd vanuit de belevingswereld van tienjarige kinderen, mag dit boek van mij zo op de leeslijst voor het genre jeugdliteratuur: uiterst educatief en nog amusant ook. Maar dit nieuwste produkt van mevrouw Jenny Strijland, Rascha Pepers ware naam, verdient als klein kunstwerk met een grote K een veel breder lezerspubliek. Al ben ik zelf een jonge zestiger en een afgestudeerde slavist die zich kon vermaken om het fantasie-Russisch van een van de hoofdpersonen, ik heb genoten van stijl, taalgebruik, wendingen, en menselijke gevoelens door het gehele boek heen. Weg dus met die minne recensie uit De Volkskrant, weg met negatieve critici. Laten wij blij zijn met zo een gedreven auteur die vele in verval geraakte Nederlandse woorden een revival bezorgt en ons wat meer historisch besef bijbrengt. Welk panel durft het aan "Vingers van marsepein" te nomineren voor een grote prijs?

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

De flappen van het boek zijn gelardeerd met de woorden: overtreft zichzelf. Ik ben een fan, niet zomaar een fan,maar een hele grote fan van bijna het eerste uur. Dat mevrouw Peper kan schrijven is overduidelijk, maar dat ze met dit boek de literaire plank volledig misslaat is voor mij even duidelijk. Een verwijzing naar tsaristisch Rusland, een prachtig gegeven dat ze in Russich blauw al aan de dag heeft gelegd en dat in dit boek ondergesneeuwd raakt. Een verwijzing naar Ruysch, interessant maar voor mijn gevoel door het onsamenhangende verhaal niet voldoende om de aandacht vast te houden. Twee kinderen die eendimensionaal, op zijn hoogst tweedimensionaal, neergezet worden en die geen band met elkaar hebben of krijgen. Ik heb me helaas door dit boek heen moeten worstelen. Is dit het eerste boek dat je van Peper gaat lezen? Sla het dan over en start met Een Spaans hondje. Laat dit boek liggen tot je alle juweeltjes van Peper hebt gelezen. Met pensioen gaan? Nee, mevrouw Peper is een woordenkunstenares zoniet DE woordenkunstenares van Nederland en verdient alle prijzen die er maar te verdienen zijn, maar helaas niet voor deze roman. Mevrouw Peper heeft zichzelf met deze roman inderdaad overtroffen, maar of ze daar blij met moet zijn?

Prachtig, gelaagd boek van een van de betere Nederlandse schrijfsters van deze tijd, die niet vergeten mag worden.

In dit boek wordt het leven uit de tijd rond 1500 mooi beschreven en dan wordt het in een mooi contrast gezet met het verhaal uit deze tijd.
Gewoon een heerlijk leesboek.

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Origineel en goed geschreven, maar het sprak me niet erg aan.

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Dit was het eerste boek wat ik gelezen heb van Rascha Peper. Ik ben erg enthousiast over dit boek. Een heel originele roman vind ik! De verweven verhaallijnen zijn voor mij ook pakkend geweest. Ik wilde steeds maar weer doorgaan met lezen. Aan de andere kant wilde ik het boek ook weer niet te snel uit lezen, zodat ik langer kon genieten van het boek... Vandaag weer een boek van Rascha Peper gekocht. Eens kijken of ik het boek net zo mooi/leuk vind als 'vingers van marsepein'.

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Prachtig hoe verschillende verhaallijnen elkaar kruisen. Ik heb al heel wat exemplaren gekocht om hen ook tot Peperfans te bekeren.

Geschreven bij Vingers Van Marsepein

Weer een fascinerend, niet alledaags onderwerp, zoals Rascha Peper wel vaker beschrijft. Het verhaal gaat, zeker ruim de eerste helft, vrij langzaam en wordt afwisselend verteld vanuit Benjamin, die in het heden leeft, en Bregtje, die 300 jaar geleden op bijna dezelfde lokatie leefde. Het kunstige werk van anatoom Frederik Ruysch is de verbindende factor. Rascha schrijft met groot inlevingsvermogen in de gedachtenwereld van beide kinderen. Opvallend is het mooie, aan de tijd aangepaste taalgebruik, dat bij Benjamin en Bregtje zo verschillend is. Ondanks het wat trage verloop in het begin, verder onderhoudend geschreven.