Vuurgeesten Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Vuurgeesten

Als Phoebe en Will elkaar ontmoeten op een elitaire Amerikaanse universiteit krijgen ze al snel een relatie. Beiden kampen met een groot gemis: Phoebe geeft zichzelf de schuld van het fatale auto-ongeluk van haar moeder, terwijl Will worstelt met de leegte die hij voelt nadat hij afstand nam van zijn geloof. De zekerheid die geloof met zich meebrengt is hij kwijt.

“Quote van Will: Als ik Christus spuugzat was, dan was het omdat ik tegen mijn wil nog steeds van Hem hield, dat verzonnen spook om wie ik nog altijd rouwde alsof Hij echt had bestaan.”(p.45)

Gekweld door haar verlies en schuldgevoelens sluit Phoebe zich aan bij een religieuze groepering op de campus, geleid door een charismatische oud-student met een twijfelachtig verleden en radicale opvattingen. De Jejah-sekte. Als de groep een aanslag pleegt en Phoebe verdwijnt, stelt Will alles in het werk om te achterhalen wat er gebeurd is.
De auteur introduceert drie vertellers Will, Phoebe en John Leal. Maar eigenlijk wordt het verhaal vanuit deze perspectieven verteld zoals Will ze zich voorstelt. Hierdoor zorgt R.O. Kwon dat je als lezer ruimte krijgt voor interpretatie.
Will, die zijn vertrouwen in god en zijn plan voor zijn leven heeft verloren, zijn vriendin Phoebe, die haar vertrouwen in haar pianotalent en haar moeder verloor, en John, de raadselachtige sekteleider wiens cultus Phoebe begint te volgen. Ik hield van de manier waarop dit werkte en ik ben dol op de extra interpretatie laag die hierdoor ontstond. Phoebe is voor alle doeleinden Will zijn drommeisje maar RO Kwon laat de lezer nooit vergeten dat hij haar bouwt op een manier die bij hem past, zonder veel aandacht voor de persoon die ze werkelijk is.
Vuurgeesten is een roman die tot nadenken stemt, een boek waar je nog lang over nadenkt nadat je het hebt uitgelezen. Rouw drijft ons naar religie. Waar houd geloof op en begint sektarisme. , maar wat als dat geloof verandert in iets monsterlijks?
Een antwoord op deze vraag kan door iedere lezer anders geïnterpreteerd worden.
Tijdens het lezen van de roman komen er zoveel vragen naar boven dat vind ik echt de kracht van de roman. Zoals bijvoorbeeld Dat we nooit echt kunnen weten waarom sommige mensen zich zo volledig overgeven aan datgene waarin ze (willen) geloven.
R.O. Kwon werkte 10 jaar aan haar debuut “vuurgeesten”, er moesten eerst 20 versies geschreven worden vooraleer ze tevreden was met het resultaat. En wat voor resultaat, je ondervindt als lezer de passie van R.O. Kwon voor proza.

Geschreven bij Vuurgeesten

Op het omslag van Vuurgeesten prijken de kleuren van vlammen, as en rook. Een abstracte explosie is het misschien wel, want dat is waar de geprezen debuutroman van R.O. Kwon, een Amerikaanse schrijfster met Zuid-Koreaanse roots, mee begint.

Student Will is van een afstand getuige van de terroristische daad van de geheimzinnige Jejah-sekte. Zijn vriendin Phoebe Lin is daar tijdens hun onstuimige relatie bij betrokken geraakt. Will en Phoebe studeren allebei aan het elitaire Edwards, waar oud-student en sekteleider John Leal op de campus steeds meer studenten onder zijn vleugels neemt. Zojuist heeft de groepering een gebouw in laten storten dat ‘een dikke rookpluim’ als de ‘adem van God’ van uitblaast. Nu heffen de leden vrolijk een glas wijn ten hemel. Will weet dat het Phoebe is die de bom heeft laten ontploffen. Maar waarom heeft hij haar niet voor Johns indoctrinaties behoed?

Vuurgeesten vertelt in fragmentarische hoofdstukken hoe Will en Phoebe elkaar ontmoeten, een relatie krijgen en vervolgens uit elkaar worden gedreven. Allebei hebben ze een groot gemis. Will verliest zijn geloof, en Phoebe verliest haar talent voor pianospelen als haar moeder bij een verkeersongeluk om het leven komt. Een tijdje gaat het goed tussen de twee. Ze voelen elkaar feilloos aan en weten elkaars brandende gemis te blussen. De relatie wordt echter op scherp gezet als Phoebe in aanraking komt met de charismatische John Leal. Vervolgens begint Wills liefde voor Phoebe steeds meer op een obsessie begint te lijken.

Hoewel de debuutroman een gedurfd thema aansnijdt, is het vooral de indringende schrijfstijl van Kwon die de meeste indruk maakt. Vertaler Jeske van der Velden heeft dit in het Nederlands goed weten te behouden. Zoals gezegd is het boek fragmentarisch opgebouwd en komen Will, Phoebe en John afwisselend aan bod. Ieder hoofdstuk wordt ingeleid met een naam bovenaan de pagina, zodat helder is door wiens ogen de gebeurtenissen in de roman zich op dat moment afspelen. Maar dit betekent niet dat het verhaal zich duidelijk aan de lezer ontvouwt. Integendeel. Kwon maakt in Vuurgeesten geen gebruik van dialogen in de zin van aanhalingstekens en leestekens. Als lezer ben je nog weleens de draad kwijt wie er aan het woord is. Sommige korte hoofdstukjes zijn zelfs zo nietszeggend dat je er nauwelijks iets van begrijpt.

Dit klinkt allemaal als een groot minpunt, maar dat is het hier niet. Kwons geheimzinnige schrijfstijl laat de lezer voelen hoe ontoegankelijk en onlogisch sektes kunnen zijn wanneer je er zelf niet bij betrokken bent. Zo begrijp je als lezer niet waarom Phoebe wegloopt met John Leal. De gedachtegangen en het discutabele verleden van de sekteleider blijven voor ons net zo ongrijpbaar als voor Will. Maar ook van Will krijg je geen hoogte. Is hij daadwerkelijk verliefd op Phoebe of wordt zijn obsessie juist gevoed doordat haar sekteleven hem herinnert aan zijn verloren geloof?

Aan het einde van Vuurgeesten heb je als lezer nog steeds geen antwoorden. Wel sla je een diepzinnige roman vol abstracte symboliek dicht met een onderwerp dat nog altijd actueel is.

*Deze recensie van "Vuurgeesten" is ook te lezen op Hebban en elineschrijfthier.nl

Geschreven bij Vuurgeesten

spannend en mysterieus