Vuurtoren 1 - De dochter van de lichtwachter

Dat het een mooi boek is met vervolg

fijn om te lezen

Een heerlijke roman, vol historische feiten die door het verhaal zijn geweven. De personages komen tot leven in de op luchtige wijze geschreven roman

Gerda van Wageningen schrijft al sinds 1979 dus al ruim tweeënveertig jaar. Ze is bekend van haar vele streekromans en van mooie historische en hedendaagse romans die zich in ons land afspelen. In 1979 verscheen Rijpend geluk, een streekroman over een dappere jonge vrouw op de Zuid-Hollandse eilanden.
Haar nieuwste trilogie heet De vuurtoren trilogie en ik, die als jong meisje al heel veel boeken van haar heb gelezen en bleef lezen mocht deze lezen en recenseren van haar uitgeverij Zomer en Keuning.

Het eerste deel van de trilogie heet De dochter van de lichtwachter en hierin leren we het gezin kennen van een van de mensen die de vuurtoren van Haamstede bemant. Lichtwachters. De vijf gezinnen wonen buiten het dorp onder de vuurtoren en het is best eenzaam. We maken kennis met de mensen die in of net buiten Haamstede wonen door de ogen van Betsy, de dochter van de lichtwachter. Ze is al in de twintig en men verwacht dat zij en haar drie zussen in het huwelijk zullen treden. Maar met wie? We lezen de gedachtes en gevoelens van Betsy.

“Levenskunst is tevreden zijn ,et wat er al wel is en levenskunst is ook niet blijven smachten naar het onbereikbare, wat dat ook mag zijn.”

Met deze zin geeft Gerda de sfeer goed weer, de wereld ontwikkelt zich snel, er komen allerlei nieuwe kansen en zaken die het leven gemakkelijker maken zoals een fiets maar of de mensen in het dorp dit bij kunnen benen? Of ze het leven zoals het al generaties gaat willen veranderen? En hoe staan de jongeren uit het boek hierin?
Gerda van Wageningen schrijft met veel aandacht voor de verschillen tussen de zussen, de een is een losbol, de ander kan niet wachten om te trouwen of een dienstje te krijgen in het dorp, en dat allemaal tegen een achtergrond van het begin van de vorige eeuw. In de sfeer van de geschiedenis van de tijd.. De armoe en onzekerheid ondanks dat Nederland neutraal is maar vooral het reilen en zeilen in het gezin en het dorp. Daarnaast legt ze zaken uit als de werking van de vuurtoren en de ontwikkeling van de techniek en de wereld om de mensen heen. Dat laatste gaat deze eenvoudige mensen soms te snel. De lezer heeft al snel het gevoel dat ze bij de hoofdpersonen hoort. En leeft met ze mee. Vooral als Gerda van Wageningen ook een stukje spanning aan het verhaal toevoegt.
In het verhaal speelt de liefde natuurlijk ook een rol. De dilemma’s zijn van alle tijden.
Mooie beschrijvingen in zinnen die je bijblijven en raken. Het is Gerda nu ook weer gelukt om de lezer mee te nemen naar het verhaal van de mensen van toen en de tijd te laten vergeten.

De dochter van de lichtwachter is een mooi begin van een trilogie dat je meeneemt naar toen alles anders was maar heel veel ook hetzelfde als nu.