Waar hoor ik thuis?

Noortje, een meisje van twaalf jaar is geadopteerd en steeds vaker heeft ze het gevoel dat er in haar leven een paar puzzelstukjes ontbreken. Ze wil heel graag weten wie haar biologische ouders zijn en hoe haar adoptie is verlopen, maar ze durft dit niet aan haar ouders te vragen. Ze wil hen vooral niet teleurstellen en daarom vertelt ze hen niets over haar gevoelens. De enige met wie ze hierover durft te praten is haar vriendin Pam, die uit een bruisend Surinaams gezin afkomstig is. Noortje voelt zich helemaal thuis in dat gezin en is stiekem verliefd op de oudere broer van Pam. Samen met Pam bedenkt ze een plan om haar afkomst te achterhalen. Ze weten de ouders van Pam zover te krijgen, dat ze op vakantie gaan naar Portugal, het land waar Noortjes moeder haar heeft afgestaan voor adoptie. Wanneer ze in Portugal zijn en op onderzoek uitgaan, beleven ze een spannend avontuur waarbij Noortje wordt ontvoerd.

Femmie van Santen is er goed in geslaagd om de tweestrijd te verwoorden van een geadopteerd meisje, die enerzijds graag wil weten wie haar biologische ouders zijn, maar aan de andere kant heel bang is om haar adoptieouders een teleurstelling te bezorgen en daarom besluit om maar zelf op onderzoek uit te gaan. De auteur schenkt daarnaast ook aandacht aan de gevoelens van de ouders van Noortje en van haar vriendin Pam wanneer de ouders van Noortje gevonden worden, zoals uit dit citaat van Pam blijkt.

" Soms ben ik opeens zo bang, dat het allemaal heel erg tegenvalt. Dat ze misschien helemaal niet aardig zijn, of dat die kinderen haar niet moeten. Maar dan opeens denk ik juist weer het tegenovergestelde. Wat, als ze vindt dat ze eigenlijk bij hén hoort, en daar misschien wel voorgoed gaat wonen?" (blz. 215)

Door de vele gebeurtenissen in het verhaal weet de schrijfster goed de vaart in het boek te houden, waarbij ze ook steeds aandacht schenkt aan de soms tegenstrijdige gevoelens van de hoofdpersoon zoals na het telefoontje dat de opa van Noortje in het ziekenhuis ligt.
"Omdat ik niet weet waar ik nou het verdrietigst om ben," antwoordt Noortje. "Om opa, of omdat ik morgen mijn familie niet kan gaan zien". (blz. 180)

"Waar hoor ik thuis?" is een boeiend verhaal voor kinderen vanaf 10 jaar, die met dit boek kunnen genieten van een meeslepend verhaal over adoptie en welke problemen het geadopteerd zijn geeft in het leven van de hoofdpersoon.
De schrijfstijl van Femmie van Santen sluit goed aan bij de doelgroep en is van een gemiddeld niveau.

Femmie van Santen is een bekende auteur in christelijke kringen en heeft al diverse romans geschreven. Zij schreef eerder het boek: "Een stip aan het einde van de wereld", waarmee ze genomineerd werd voor Het Hoogste Woord (een prijs voor het beste christelijke kinderboek) die sinds 1995 jaarlijks wordt uitgereikt.

Het verhaal wordt verteld vanuit Pamela en Noortje. Ieder hoofdstuk is aangeduid met de naam vanuit wie het verhaal verteld word. Dit zorgt ervoor dat je niet in verwarring komt.

De personen in dit boek worden goed beschreven. Je kunt je een goed beeld van ze maken.
Er komen ook verschillende emoties in dit boek voor. Vooral de tweestrijd die je voelt bij Noortje vind ik mooi neergezet. Ze wil graag haar familie ontmoeten maar wil ook niet dat haar adoptie ouders het idee krijgen dat ze niet gelukkig is.

Door de vele gebeurtenissen die voorbij komen in dit verhaal leest het verhaal lekker vlot. Het verhaal had me beet en ik had het dan ook zo uit.
Zeker een boek wat ook aan te raden is voor de jeugd die dit een interessant onderwerp vinden.

Voordat ik het mijn dochter gaf voor haar verjaardag eerst zelf gelezen en ik zat er meteen helemaal in. Meeslepend verhaal over een meisje dat geadopteerd is en op zoek gaat naar haar biologische familie.
Het verhaal zou zo in het programma Spoorloos passen... geschreven met humor en spanning; mijn dochter las het net als ik in één adem uit. Aanrader dus!