Wacht maar af Ebook

Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Wie kun je nog vertrouwen als je geheugen je in de steek laat?

Geschreven bij Wacht maar af

“Ik wil mezelf herkennen, want ik ben dezelfde nog en toch ben ik dezelfde niet.”

Je bent er wel maar je bent er niet, niets van wat er in de eerste weken na haar hersenbloeding is gebeurd kan Franka zich herinneren. Alsof vijf weken van haar leven zo aan haar voorbij zijn gegaan zonder dat ze er aanheeft deelgenomen. Een paar dagen nadat Franka getroffen wordt door de hersenbloeding overlijdt haar moeder, haar moeder waar ze zo close mee was is gecremeerd, terwijl Franka zeker weet dat zij dit nooit gewild zou hebben. Wat is er gebeurt in de weken dat de wereld aan Franka voor gleed? Haar man lijkt plots een vreemde voor haar te zijn en iedereen gedraagt zich anders en verdacht. Is Franka de weg kwijt aan het raken of is er sprake van iets anders?

Persoonlijk

Alweer de zesentwintigste thriller van Loes de Hollander, nummer vier bij de Crime Compagnie, het lijkt wel of de boeken van Loes zijn veranderd sinds ze bij deze nieuwe uitgeverij zit. Maar zoals iedereen wel weet heeft Loes in 2018 een hersenbloeding gehad en mijns inziens is ze sindsdien nog krachtiger en vinniger gaan schrijven. In Wacht maar af geeft Loes deze thriller een persoonlijk tintje. Hoofdpersoon Franka Munnike ontwaakt na weken uit haar “coma” na dat zij bij haar moeder in huis getroffen wordt door een hersenbloeding. Loes weet als geen ander hoe je je voelt, wat erbij komt kijken en hoe het herstel te werk gaat, dit alles wordt in deze thriller zo duidelijk en vol gevoel beschreven dat het voelt als of je een klein kijkje in Loes haar eigen wereld hebt mogen nemen. Je voelt je verbonden met Franka en eigenlijk gelijktijdig heel erg met Loes terwijl je het boek leest. Dit alles is verwerkt in een thriller waarbij je vertrouwen danig op de proef wordt gesteld.

Op het verkeerde been

Loes zal Loes niet zijn als ze dit uitwerkt tot een ongrijpbare thriller waarbij je niemand vertrouwd en je echt iedereen wantrouwt. Lange tijd blijf je gevangen in dat ongrijpbare karakter tot er plot wendingen in het verhaal worden verweven, welke je alleen nog maar meer aan het twijfelen maken. Enigszins heb je wel een idee waar het heen gaat, maar ook hierin weet Loes je weer om de ‘tuin’ te leiden en blijf je vastgezogen aan het boek. Hoe krijg je het voor elkaar dat je na 26 thrillers nog steeds groeit en nog steeds de lezer zo op het verkeerde been weet te zetten. Het verhaal bevat hoofdstukken welke door iemand aan de lezer worden verteld, deze fragmenten geven het verhaal nog meer karakter, ze kunnen van elk personage zijn wat je twijfel alleen maar meer voedt.

Vol vertwijfeling

Is Wacht maar af, anders dan voorgaande thrillers, ja, zeker door het persoonlijke karakter, welke erg sterk verwerkt is in een krachtig doordachte thriller waarbij je niemand kunt vertrouwen en waar je als lezer in wordt meegezogen. Het is een thriller waarbij alle radartjes in je hoofd overuren draaien omdat je aan iedereen gaat twijfelen zelfs aan je eigen gedachtes. Een sterk staaltje psychologisch vakwerk van Loes, waar je na 26 thrillers echt nog geen genoeg van kan krijgen.

Op naar nummero 27, de lat ligt weer een treetje hoger.

Franka wordt wakker in een revalidatiecentrum nadat ze een hersenbloeding kreeg.
Haar man Brent brengt haar het droevige nieuws dat haar moeder overleden is, daarbovenop wil Brent wat afstand nemen zodat hij wat rust kan vinden en alles op een rijtje kan zetten. 

Franka zelf is als persoon ook veranderd, ze is assertiever geworden, komt meer op voor zichzelf.
Wanneer ze zich vaag dingen kan herinneren en ze deze checkt bij familie en vrienden, begint ze zich vragen te stellen, omdat haar herinneringen niet kloppen met de verhalen van vrienden en familie. 

Zo houdt één grote vraag Franka bezig : ligt de verwarring aan de hersenbloeding of is er meer aan de hand.
“Wacht maar af “ is een boek dat heel vlot leest. Je hebt de hoofdstukken die vanuit Franka verteld worden. Je gaat mee met Franka op zoek naar de waarheid. Dan zijn er een tiental hoofdstukken die aanvankelijk uit een mysterieus persoon verteld worden. De spanning blijft aanwezig tijdens het lezen, deze wordt heel goed opgebouwd. En dan, op een moment waarop je het niet verwacht als lezer, krijg je een tip naar de ontknoping, en vanaf dat moment ga je samen met Franka mee op weg om de hele ontknoping te kennen. 

Op het moment dat ik een deel van de ontknoping kende, heb ik het boek gewoon verder gelezen tot het uit was, ik wou echt weten hoe dit zou eindigen.
Het verhaal komt als heel realistisch over, en dit komt zeker en vast ook een stuk door het autobiografisch element dat de auteur in het verhaal stak. De auteur maakte zelf een hersenbloeding mee en kan zo haar ervaringen met het gedesoriënteerde en wantrouwige gevoel in dit boek verwerken. 

Voor mij is dit een sterke psychologische thriller!

Geschreven bij Wacht maar af

De gelouterde thrillerschrijfster Loes den Hollander overkwam een ernstige bloeding uit een hersenaneurysma in maart 2018. Door kordaat ingrijpen van iemand in haar directe omgeving midden in de nacht kwam zij gelukkig zeer snel in het ziekenhuis waarna een spoedoperatie en een lange, zware herstelperiode haar letterlijk het leven redden.

Deze traumatische gebeurtenis ligt aan de basis van en is deels inspiratie geweest voor “Wacht maar af”, de zesentwintigste thriller van Loes. Hoofdpersoon en verteller van het verhaal is de (pas) 42-jarige Franka Munnike die in een verpleeghuis herstellende is van een hersenbloeding als gevolg van een aneurysma. Ze is ernstig verzwakt door een volledig gebrek aan eetlust en de voortdurende last van zware hoofdpijn. Dat zijn naweeën die er helaas bij horen. De grote zorg van Franka is niet alleen hoe volledig herstel te bereiken, maar ook of er iets ingrijpends met haar persoonlijkheid gebeurt. Ze is een aantal recente weken uit haar geheugen gewoonweg kwijt. En het is een bekend gegeven dat mensen na een herseninfarct of –bloeding soms een drastische karakterverandering laten zien.
Het gedrag van haar elf jaar jongere echtgenoot Brent brengt Franka tot het gevoel dat er iets niet klopt. Maar wat? Ook krijgt ze met enige regelmaat post met het handschrift van haar moeder, wat op zijn zachtst gezegd opzienbarend is.

In korte hoofdstukken die apart staan van de hoofdlijn, krijgt de lezer een beeld van de gedachtewereld van een kennelijke psychopaat die geobsedeerd is door het verschijnsel volle maan.

“Ik ben niet boos, ik ben bezorgd. Vergis je niet in hoe kwetsbaar je kunt zijn na een hersenbloeding en een operatie. Je moet op minstens een jaar hersteltijd rekenen. In jouw geval misschien zelfs nog langer, omdat je ook je moeder hebt verloren en de relatie met je man onder spanning staat.”

Aldus verpleegkundige Jessica. Tegen het advies van haar behandelend arts Wolf Talman en Jessica verlaat de eigenwijze Franka (te) snel het verpleeghuis. Ze krijgt de nodige ondersteuning van haar halfzus Vivian, haar ex-man Dries van der Weehl en diens partner Atty. Ook Franka’s zakenpartners Famke en Felice staan voor haar klaar.
In de daarop volgende periode gebeuren er opnieuw vreemde en onverklaarbare dingen. Het gevoel dat Franka geestelijk wordt gemanipuleerd, neemt bezit van haar. Maar sterk als ze is, verzet ze zich er met hand en tand tegen. Maar enkele personen uit de directe omgeving blijken een dubbele agenda te hebben, niet in de laatste plaats gedreven door hebzucht. Confrontaties met de kwaadwillenden blijven niet uit.
Franka houdt zich sterk en knapt langzaam maar zeker op. Op een bepaald moment gaat het weer beter met haar, doch wel op een bijzondere wijze.

“Ik ben er weer, in versie 2.0. Dat betekent: minder snel bang, minder afwachtend en minder soft. Waar medelijden en medeleven vroeger begrippen waren die aan mij vastgeplakt leken te zitten, ben ik tegenwoordig niet meer in staat om diep te voelen. Het lijkt of een deel van mijn gevoelsleven verdwenen is.”

Als de plot van het verhaal duidelijk lijkt, plaatst een opmerkelijke slotwending vele gebeurtenissen in een ander, verrassend perspectief.

Loes den Hollander heeft vanaf haar eersteling “Vrijdag” uit 2006 een serie van vijfentwintig thrillers geschreven van constant hoge kwaliteit. Haar schrijfstijl is sterk en soepel als altijd en behoeft verder geen krans meer. De plot van “Wacht maar af” is weer als vanouds, mooi gecomponeerd en ragfijn geweven. Bijzonder knap hoe Loes een deel van haar eigen nare ervaringen verwerkt in dit verhaal dat vanzelfsprekend grotendeel fictie is, maar wel degelijk inzicht geeft in de moeilijkheden die iemand ondervindt met en na een aneurysma met hersenbloeding.

“Wacht maar af” is weer eens een thriller van de buitencategorie en verdient vijf sterren.

Geschreven bij Wacht maar af

Leest heerlijk weg en het einde is niet wat je denkt ..

Geschreven bij Wacht maar af

Je leest Franka’s aangrijpende verhaal en tussendoor hoofdstukken over iemand met duidelijk psychische problemen. Wat heeft die persoon met Franka te maken? Wat wil diegene? Waarom? Die “vage” verhaallijn maakt het heel erg spannend! Maar het verhaal van Franka is dat ook al onwijs! Het is ontzettend beangstigend dat er iets in je hoofd gebeurd is, je geheugen je in de steek laat en er rare dingen gebeuren. Ligt het dan aan Franka zelf of is er iemand die haar gek probeert te maken? Het hield mij continu in spanning! Wat een heerlijke thriller is dit zeg. Ik heb zo zitten genieten tijdens het lezen! Ik kon niet anders dan dit fijne boek in één ruk uitlezen.

Geschreven bij Wacht maar af

Wie kent haar niet, Loes den Hollander? Vanaf haar 8e schreef ze al gedichtjes en korte verhalen en op haar 10e werd er al werk van haar gepubliceerd. Toch zag zij schrijven niet als hoofdzaak, want ze richtte haar carrière op haar baan in de gezondheidszorg. Het roer ging om toen ze een verhalenwedstrijd won. Sinds 2006, toen ze stopte met haar werk in de gezondheidszorg, heeft ze diverse thrillers, verhalenbundels, novelles en columns geschreven.
Haar op dit moment meest recente boek, ‘Wacht maar af’, is deels gebaseerd op haar eigen ervaringen na het krijgen van een hersenbloeding.
‘Wacht maar af’ is het verhaal van Franka, die na een hersenbloeding 5 weken van haar leven kwijt is. Franka’s leven voor en na de hersenbloeding wordt beschreven, daardoor leer je haar goed kennen. Waar ze eerst nog meegaand, nu is ze veel assertiever geworden. Als ze weer thuis komt, krijgt ze steun van haar echtgenoot, haar halfzusje en haar ex-man en diens partner. Intuïtief voelt ze aan dat deze mensen niet het beste met haar voor hebben. Er gebeuren vreemde dingen en als langzaam haar herinneringen weer terug komen, blijkt dat er veel geld in het spel is.
De lezer krijgt een inkijkje in het leven na een hersenbloeding, het geheugenverlies, de revalidatie
De plot wordt in de ik-vorm geschreven met tussenstukjes door iemand anders. Langzamerhand kom je er achter wat er nu echt speelt, maar niet voordat je zelf ook gaat twijfelen aan bepaalde zaken. De korte hoofdstukken maken dat je verder wilt lezen. Ik was heel benieuwd welke kant het verhaal op zou gaan, geregeld puzzelde ik zelf mee en dan zat het af en toe toch anders dan dat ik dacht. Al met al een heerlijke psychologische thriller met wel een heel onverwacht eind.

Geschreven bij Wacht maar af

Ik sla net dit boek dicht, wat ik in twee dagen heb uitgelezen. Wat een geweldig boek heeft Loes weer geschreven. Geen woord teveel, geen zin onnodig en je wilt maar één ding en dat is lezen hoe het verder gaat. Loes heeft haar eigen ervaring weten om te turnen naar iets positiefs en daar is moed voor nodig geweest. Eén ding blijft me echter onduidelijk : Waarom worden dit vrouwenthrillers genoemd? Als man zijnde heb ik toch echt genoten van dit boek. Aanrader van jewelste! Vijf sterren!!

Geschreven bij Wacht maar af

Goed en spannend boek

Geschreven bij Wacht maar af

Ik ben er eindelijk achter waarom ik dit boek niet spannend vind. De tegenwoordige tijd wel als ze schrijft wat er gebeurt. Maar de passages waarin verteld wordt wat er is gebeurd en wat ze heeft gedaan en nu aan het doen vind ik doodsaai. Een soort opsomming..
Ik weet niet hoe ik het goed moet uitleggen maar dit stoorde mij en haalt de spanning uit het boek.

Franka, een 42 jarige vrouw komt na een hersenbloeding bij in een revalidatiekliniek. Inmiddels zijn er vijf weken verstreken, waarin veel gebeurd is en Franka niets vanaf weet.
Het laatste dat ze weet is dat ze bij haar moeder was en er iets te vieren viel. Haar geheugen begint langzaam terug te komen, maar of ze dit leuk vindt?

Want waarom komt haar moeder niet op bezoek? Vragen, vragen en nog eens vragen dat is wat Franka gek dreigt te maken.
Ze is in een emotionele rollercoaster terechtgekomen. Er gebeuren rare dingen in haar omgeving en als ze erover probeert te praten, kijkt iedereen haar meelevend aan.
Is het Franka’s verwardheid die haar parten speelt of is er meer aan de hand?

“Goed opletten, goed nadenken, dan ontdek ik vanzelf wat ik moet weten. Ik lijk uit twee delen te bestaan die niet met elkaar matchen.”

Het enige dat Franka wel zeker weet is, dat ze zo snel mogelijk naar huis wilt. Alleen heeft ze nog wel een thuis? Gelukkig krijgt ze veel steun van mensen die haar dierbaar zijn. Maar of ze daar blij mee mag zijn?

Door de zorgvuldig geplande zaadjes puzzel je als lezer mee en weet de auteur je tot het einde toe te verrassen. Het verhaal is grotendeels realistisch. Het einde was leuk gevonden, maar niet erg realistisch, maar goed passend bij het verhaal.

Het boek is opgedeeld in vijftien delen waarvan elk deel start met een stukje verteld vanuit een onbekend personage. Je komt achter de identiteit in de laatste bladzijden en leert de motieven kennen.

Wacht maar af heeft een sterk plot vol onverwachte wendingen. Het wordt grotendeels vanuit Franka verteld. Het verhaal zit vol emotionele lading zit en laat je meeleven met Franka, die je goed leert kennen. Zowel voor, als na de hersenbloeding.
Franka is na de hersenbloeding een sterke vrouw met een verrassende kant!

Met Wacht maar af heeft Loes den Hollander een psychologisch spelletje met de lezer gespeeld. Door haar vlotte schrijfstijl wordt je als lezer het verhaal in getrokken.
Zelf heeft ze in 2018 een hersenaneurysma gehad en heeft haar ervaringen op het gebied van revalidatie en geestelijke verwardheid in het verhaal verwerkt.