Wat de fak

Auteur neemt je bij de hand in een persoonlijk verhaal waarbij de lezer wordt uitgenodigd om mee te kijken in een branche die veel stuk maakt in een persoon met zoveel talent en ambitie.

Maryam heeft haar verhaal op een heel krachtige manier opgetekend. Ze neemt je mee in hoe grensoverschrijdend gedrag haar meermaals overkomt en hoe ze keer op keer wordt gecast als terrorist of slachtoffer vanwege haar Marokkaanse afkomst. Je vraagt je af welk beeld de Nederlandse film-, tv- en theatermakers van de Arabische cultuur willen laten zien. Liever niet als gelijken, dat moge duidelijk zijn. Maryam vertelt in dit boek wat dit met haar doet en hoe er niets tegen gedaan wordt. Men die er van af weet, kijkt keer op keer weg. Een kwestie van white privilege? Of bang voor hun eigen hachje? Een verhaal wat niet op zichzelf staat maar vele andere vrouwen op soortgelijke wijze tot op de dag van vandaag meemaken. We zijn er nog lang niet, er moet dringend iets veranderen. Laten we beginnen met dit boek allemaal te lezen, op de literatuurlijst op (middelbare) scholen te plaatsen en het gesprek hierover te voeren met elkaar. En kijk niet meer weg. Kom op voor elkaar. Dit mag nooit meer gebeuren.

Schokkend verhaal over discriminatie, seksisme en onveiligheid op de werkvloer door een sterke vrouw die ondanks haar geloof in mensen steeds weer wordt teleurgesteld en vernederd. Het maakt verdrietig en ook dat je meeleeft met haar strijdvaardigheid die zij nu ten toon kan spreiden. Hulde! Dit boek moet je lezen, het wil gelezen worden!

Het verhaal leest makkelijk. Op enkele momenten leefde ik echt met haar mee, maar ik vond het vooral een klaagzang over wat mis is gegaan. Daarbij werd me niet echt duidelijk waarom ze in een aantal situaties zo was benadeeld. Daarvoor bleef ze toch te netjes, omdat ze situaties en namen niet specifiek beschreef

Maryam beschrijft hartverscheurend hoe achterlijk en bevooroordeeld allerlei mensen en instituten in de tv, film en theaterwereld zijn. Hoe je collega's en bazen je in de kou laten staan en het afdoen met 'trek het je niet aan' of 'het is maar plagen'.

Het autobiografische verhaal in chronologische volgorde geeft niet alleen een beeld van problemen die zich in de bedrijfstak voordoen rond vooringenomenheid, discriminatie, vrouwonvriendelijkheid en grensoverschrijdend gedrag, maar ook van iemand die daar, meer dan anderen, heftig en generaliserend op reageert en moeite heeft met het maken van duidelijke keuzes in het leven. Het boek verzandt en eindigt in een persoonlijke rancune met de brief aan een onderzoeker, en gaat daarmee als een nachtkaars uit. Per slot van rekening een wat teleurstellend boek, na de ophef in de praatprogramma’s op televisie.

Een zoektocht naar erkenning van de auteur met migratie-achtergrond in de Nederlandse filmwereld. Ze was nooit goed genoeg (ondanks haar theateropleiding in Amerika en haar Emmy Award voor beste actrice). Onbegrijpelijk dat zij zo diep moest gaan voor wat kruimels. Seksueel grensoverschrijdend gedrag, racisme en pesten zijn niet van deze tijd. Weg ermee!

Mooi boek dat je direct pakt

Goed geschreven boek ,en hoop Maryam toch in toekomst weer terug te zien in een film of serie ,was onder de indruk van haar verhaal

Het verhaal en de boodschap van Hassouni is duidelijk. Ze wil graag kwijt hoe zij is behandeld in de filmindustrie. En ik zie ook dat zij vindt dat ze jaren is onderbetaald en spijt lijkt te hebben van haar loopbaan. Zoals dat ze stopte met de studie Rechten vanwege haar carrière, om vervolgens met nauwelijks opdrachten en het werken in de bloemwinkel rond zien te komen. Helaas is het boek wel matig geschreven. Veel aannames zonder argumentatie, grof taalgebruik waarin zij mensen die haar niet berichtten over een afwijzing kankerlijers noemt, van de hak op de tak en veel straattaal. De brief in deel 3 in dit boek is wel goed. Als dit me eerder bekend was had ik het boek niet gekocht.