Wat een man is

‘Wat een man is’ bestaat uit negen verhalen over negen verschillende mannen in verschillende fases van hun leven. David Szalay laat de lezer weten wat het betekent om in deze tijd een man te zijn, hij doet dat door negen verschillende mannen hoofdpersoon te laten zijn in een verhaal. De seizoenen in het boek lopen van lente naar winter en ook de leeftijden van de hoofdpersonen volgen deze lijn. Het eerste verhaal gaat over Simon, een eerstejaarsstudent die samen met een vriend op interrail gaat en uiteindelijk in Tsjechië belandt. Het laatste verhaal gaat over zijn opa van 73 die zich in Italië realiseert dat zijn leven eindig is. De negen verhalen hebben met elkaar gemeen dat de hoofdpersonen op reis zijn, soms voor werk, soms vanwege vakantie. De jonge mannen zijn hun leven nog aan het opbouwen; zullen zij in hun ambitie slagen, wat als er zich onverwachte situaties voordoen? De oudere mannen blikken deels terug, is het leven gelopen zoals ze zich het voorgenomen hadden? Wat als ze andere beslissingen hadden genomen? Elk verhaal staat op zich, heeft zijn eigen sfeer, dat is knap van de auteur, hij past zijn schrijfstijl aan om de juiste sfeer te schetsen. In elk verhaal wordt ook duidelijk dat de betreffende hoofdpersoon worstelt met het leven, af en toe heel herkenbaar, soms om te lachen maar soms ook om te huilen. Als lezer leef je mee met het verhaal van Simon, die op vakantie is maar liever in de buurt van zijn eerste liefde zou zijn. Met Bernard, de gesjeesde student die alleen op vakantie is op Cyprus. Of met Balasz, die ridderlijke gevoelens heeft voor een sjieke hoer. En wat te denken van de professor die erachter komt dat hij onverwacht vader wordt. We leven mee met Kristian, vader van twee kinderen die carrière aan het maken is, koste wat kost. James, die niet aan de verwachtingen van zijn omgeving kan voldoen maar dat is altijd nog beter dan Murray die regelrecht op een catastrofe aanstuurt. En dan hebben we nog Aleksandr, hoge toppen en diepe dalen, veel bereikt en veel verloren, wat is de optelsom van zijn leven? Het negende verhaal gaat over Tony, de opa van Simon uit het eerste verhaal. Simon is tijdens zijn interrail ook op bezoek geweest bij opa Tony in zijn vakantiehuis in Italië. De cirkel is rond. Tony blikt terug op zijn leven. Amemus eterna et non peritura, laat ons liefhebben wat eeuwig is en niet wat vergankelijk is.

Mijn mening: ik ben een vrouw, geen man, het duurde even eer ik de lijn in de verhalen te pakken had. Alle verhalen zijn immers vanuit het perspectief van een man verschenen en dat vereist inlevingsvermogen. De dilemma’s zijn echter heel herkenbaar, het gedrag van de verschillende mannen ook en al gauw wordt het een heerlijk boek om te lezen. Mooi om te ervaren hoe David Szalay de verhalen aan elkaar rijgt, steeds weer er een uniek verhaal van maakt en toch de rode draad weet te handhaven. Ik heb, na een aarzelende start, genoten en geef 4 sterren voor dit intrigerende boek.

Recensie van boekenclub Bookhouseboys.
All that man is. Een bijzonder boek met verschillende verhalen die stuk voor stuk resoneren op de nerderige en perverse groep lezers uit deze groep. Zo besprak iedereen hun eigen favoriete personage, en was er zelfs een inleving en herkenning met de intieme scenes over de forse moeder en dochter. Dat maakt dit boek dan ook fantastisch om met elkaar te bespreken, er is voor ieder wat wils. Door elkaars mening over het boek te horen veranderd ook weer de algemene opinie en ga je de schoonheid van sommige verhalen nog meer waarderen. Het is knap hoe David Szalay je in een paar scenes bam zijn wereld in trekt en met een pijnlijke precisie onder je huid gaat zitten met soms ook maar een paar simpele korte strofes. Voor lezer Runeb was dit boek meer van 'All that women is', want geef nou toe, de verhalen in dit boek zijn juist de dramatische gevoelens van vrouwen (zo een typisch mannen reflectie). Verder vond onze techman Fred het maar een aantal futiele verhalen, te alledaags, te vaak verteld, weinig impact maken op deze wereld waar nog zoveel moet gebeuren. En dan kom je terug toch op de essentie. Mannen of niet. Wat bepaalt nu het geluk van een mens? Is dat rijkdom? het achterna zitten van vrouwen? Aanzien? Nee. Geluk zit hem in het met elkaar bespreken, met vrienden, van een boek. Niet onder het genot van van oesters, caviaar en dure champagne, maar gewoon een heerlijk vegetarische kebab met drie druppels ijsthee gezeten bij een felle ledlamp die eettafel fijntjes belicht.