Weerbare democratie de grenzen van democratische tolerantie

Het boek "Weerbare Democratie" geeft handvatten en grondslagen om, in een democratie, anti-democratische partijen en bewegingen te verbieden. Dit met het doel om een "zelfmoord" van de democratische rechtstaat af te wenden. Op de voetangels en klemmen wordt goed ingegaan. Beslissingen over verbieden dienen niet lichtvaardig te worden genomen. Een kernvraag is: wat is het juiste moment om tot verbieden over te gaan. In het boek aangegeven wat het juiste moment is .

Centraal in het boek staat "democratie als zelfcorrectie". Democratie is de enige staatsvorm waarin door de vrije meningsuiting continue zelfcorrectie en verbeteringen mogelijk zijn. Tal van denkers over de democratische rechtstaat passeren de revue en niet alleen historische voorbeelden maar ook de huidige samenleving wordt belicht.

Wat. Een. Meesterwerk. Dit. Boek.

De heer Rijpkema brengt zichzelf in dit boek naar voren als een waar rechtsdemocratisch genie zoals de wereld die nog nooit gekend heeft. Dit boek heeft mijn ogen geopend na zoveel blinde rechtsdemocratische jaren. Deze man verdient naar mijn mening een Nobelprijs.

Omdat de basisfundamenten van onze democratie zo'n gevoelig onderwerp zijn, is het erg belangrijk er helder, duidelijk en ondubbelzinnig over te schrijven. Elk woord, elke zin, elke redenering moet doordacht zijn en scherp geformuleerd. Verwarring over zoiets fundamenteels is uit den boze. Rijpkema slaagt hierin wonderwel. Hij herhaalt wel regelmatig zijn gedachtegangen, maar telkens op een niet mis te interpreteren manier. Mooi. Wat wel enigszins lastig is, is dat er enorm veel nuttige informatie in de noten achteraan het boek staat en je dus constant op en neer moet bladeren als je het boek grondig wil lezen.

Rijpkema timmert zijn definitie van democratie als zelfcorrectie overtuigend dicht, waardoor je er in de praktijk écht iets mee kan aanvangen. Die praktische uitwerking licht hij ook toe. Dat maakt het begrip nog vatbaarder.

Het boek is actueel omdat het in tempore non suspecto komt. Antidemocratische tendensen zijn hier gelukkig nog geen schering en inslag, maar wat niet is kan nog komen. Daarom is het goed om nu al - proactief - over potentiële maatregelen na te denken.

Rijpkema eindigt met twee pertinente boodschappen die ik enkel maar kan onderschrijven. 1) Politici moeten van gedachten kunnen veranderen, dat kunnen toegeven en dan hun beleid corrigeren. Dat is democratie als zelfcorrectie. En 2) We moeten onze vrijheid van meningsuiting veel harder verdedigen, zeker nu ze onder druk staat door o.a. zelfcensuur. Enkel zelfcorrectie wanneer ideeën vrij kunnen geuit worden.

Uitstekend boek met een heldere kijk op het begrip democratie

Geschreven bij Weerbare democratie

Een belangrijk boek over hoe om te gaan met niet-democratische krachten in de democratie.

Ik moest het boek aanschaffen voor mij studie. Ik vind het een goed boek. Heel duidelijk geschreven. Echt een aanrader!