Wende roman

Wende is een schitterend boek dat je niet weg kunt leggen. Eenmaal begonnen moest ik het uitlezen en het fijne is dat het als een trein leest. De hoofdpersonen in het boek zijn goed neergezet zonder al teveel opsmuk en de beschrijvingen van de herinneringen over de jeugd en de studententijd van de hoofdpersoon zijn beeldend en diepgaand. De verhaallijnen die daardoor ontstaan maken het boek erg fijn om te lezen en de spanning tijdens 'die Wende' zorgt ervoor dat je door blijft lezen. Het einde is misschien wat ingewikkeld, maar een verhaal hoeft van mij niet altijd eenduidig te zijn. Het laat in ieder geval iets aan je eigen fantasie over en dat is fijn.
Wat ik daarnaast erg waardeer in boeken is dat ik af en toe hardop kan lachen en het is bijna onmogelijk dat niet te doen tijdens het lezen van Wende. Het zijn vaak kleine onderhuidse grapjes en mijmeringen van de hoofdpersoon, soms wat cynisch, soms lichtvoetig, maar ze zorgen altijd voor een glimlach op je gezicht.
Kortom, een heerlijk boek voor op vakantie, in de trein of gewoon op je nachtkastje, ik kan niet wachten totdat Johan Faber zijn tweede roman schrijft.

Zeer geslaagde debuutroman: door de vlotte schrijfstijl en het gebruik van verschillende stijlfiguren word je meegenomen op een intrigerende reis tussen heden en verleden. Niet zwaar maar wel met inhoud. Doordat je er steeds maar niet achterkomt wat er nu ècht gebeurd is, blijf je doorlezen. De combinatie van inhoud, de nodige spanning en de diverse karakters maken deze roman een must-read van Nederlandse bodem.

Zo verheugd om dit boek te lezen, op vakantie. Maar wat een teleurstelling, ik kwam gewoon niet in het verhaal. Niet pakkend, interessant, maar ik wilde het niet geloven en ploegde voort...... Tot ongeveer drie kwart en toen heb er de pijp aan Maarten gegeven. Bah!

Johan Faber – Wende

Op een doodgewone dag komt (Peter) Hemel in de trein een oude bekende tegen. Hij heeft haar 20 jaar al niet meer gezien. Door deze hereniging komt zijn verleden weer naar boven. Je volgt hem vanaf het moment dat hij een jongen was en zijn beste vriend Wolf in zijn leven kwam. De jongens waren onafscheidelijk. Wolf zijn moeder heeft een verleden in Berlijn achter zich gelaten. Hemel zijn leven is van de rails geraakt toen hij de val van de Muur in Berlijn meemaakte in 1989. Er zijn daar dingen gebeurt die hij niet kan loslaten. Wat die dingen zijn, daar kom je stapsgewijs achter. Hij verteld het op een manier dat je nieuwsgierig wordt. Het is een historisch getinte roman. Je volgt hem in zijn studietijd. Waar hij het meisje Wende en haar broer Lodewijk Vriend leert kennen. Stap voor stap ga je in de richting, naar wat je weten wilt. Het was een vreemde sfeer in de tijd van de val van de Muur. Politiek gezien ook. Is het een complot? Werd hij gebruikt? Of denkt hij dat alleen maar? En wat was de rol van Wende in het verhaal? Het Berlijn ten tijde van de muur wordt ook goed beschreven. Je krijgt het er bijna koud van. Lijkt mij niet leuk, als je daar toentertijd moest leven. De Koude Oorlog is ook wel een goede naam geweest. Er was niets warms aan. Grauw en grijs. Hemel verteld zijn verhaal, maar ook schrijft hij stukken in briefvorm aan Wolf. 3sterren***