Wie zegt 'het is genoeg' als je zelf niet meer kunt praten? handleiding bij het opstellen van een wilsverklaring behandelbeperking WGBO

Wie zegt 'Het is genoeg' als je zelf niet meer kunt praten? gaat over de wilsverklaring behandelbeperking en behandelverbod. Het beschrijft wat een wilsverklaring is en waarom u zou kunnen besluiten om voor uzelf een wilsverklaring op te stellen. Het boek is een uitnodiging om uw gedachten te laten gaan over de vragen:

* Wat wil ik als ik in de situatie kom dat ik ernstig ziek word of geestelijk zo achteruit ben gegaan dat ik zelf niet meer mijn wil kan uiten?
* Wil ik thuis sterven of wil ik toch naar een verpleeghuis?
* Tot welke grens wil ik doorbehandeld worden?
* Welke medische technologie wil ik wel en welke niet?
* Tot welke prijs wil ik in leven gehouden worden?

Dit zijn geen gemakkelijke vragen. Om u op weg te helpen hebben de auteurs in dit boek de stappen opgenomen die u kunt zetten om te komen tot uw eventuele wilsverklaring. Of u dat wilt en wat u erin zet, dat is natuurlijk aan u. Het motto van dit boek is: 'Mensen, denk na, beslis zelf en sta op uw recht'. Deze handleiding helpt u bij uw keuze.

Het boek bevat een handleiding voor het opstellen van uw eigen wilsverklaring. Het is tevens bedoeld om het gesprek rondom het thema wilsverklaring in Nederland op gang te brengen. Met voorbeelden van wilsverklaringen uit de praktijk.

Titia Struiving (1965) is zelfstandig journaliste en voorstander van open communicatie in de zorg. Zij schreef dit boek samen met Chris Bartelds (1957), oprichter van Stichting Cura Vera (www.curavera.nl). Bartelds gunt veel mensen in Nederland een wilsverklaring behandelbeperking. Zijn motivatie: 'Ik heb in mijn werk als verpleegkundige te veel gezien als het gaat om overbehandeling, het naar willekeur negeren van wilsuitingen van wilsonbekwame patiënten en negeren van burgerrechten in de zorg. De discussie over patiëntenrechten duurt al meer dan 50 jaar, het roer mag om. Ik wil mensen laten weten dat ze het recht hebben om zelf te besluiten dat de arts stopt met behandelen. Dat grondrecht geldt, ook als je niet meer bij machte bent het zelf te uiten. De eerste stap is dan dat je een Wilsverklaring Behandelbeperking opstelt die klopt en bekend is. Je bent er niet met een briefje in de la van je nachtkastje.'