Wij zijn ons brein van baarmoeder tot Alzheimer

Geschreven bij Wij zijn ons brein

Wat een zwaar overschat en uiterst teleurstellend boek. Het begin is nog wel boeiend: een moeilijke bevalling is volgens Swaab niet de oorzaak van ernstige of minder ernstige hersenafwijkingen bij kinderen, maar het gevolg daarvan. Wanneer er sprake is van een gebrekkige hersenontwikkeling bij de foetus is een baby niet in staat goed mee te werken tijdens zijn geboorte, waardoor de bevalling verschillende complicaties met zich meebrengt. Een interessante en goed onderbouwde these die gevolgd wordt door drie hoofdstukken die gaan over de vele gevaren die de foetus loopt in de ‘veilige’ baarmoeder. Niet alleen wordt daar volgens Swaab de kiem voor de meeste hersenziekten gelegd, maar ook voor homoseksualiteit en transseksualiteit.
Het punt dat hij wil maken is dat vrijwel alles reeds in de baarmoeder bepaald is. Daar is het grootste gedeelte van onze hersenen gevormd en onze hersenen bepalen alles. Tot hoofdstuk 3 neemt Swaab mij als lezer met zich mee, maar daarna volgen nog twintig andere hoofdstukken waarin hij blijft hameren op precies ditzelfde punt (de hersenen bepalen al ons gedrag). Swaab behandelt achtereenvolgens de puberteit, depressiviteit, verslaving, agressie, autisme, schizofrenie, de moraal, het geheugen, de religie, ouderdom, de ziekte van Alzheimer en uiteindelijk de dood. Dit alles is niet zozeer te veel van het goede maar veel bedenkelijker is dat Swaab steeds hetzelfde beweert waarbij hij steeds stelliger wordt en steeds korter door de bocht gaat.
Als hij over de vrije wil spreekt, bijvoorbeeld, gaat hij zonder daar enige vragen bij te stellen, uit van de definitie van de Amerikaan Joseph Price die de vrije wil definieert als ‘de mogelijkheid om te besluiten iets wel of niet te doen zonder interne of externe beperkingen die deze keuze bepalen.’ De huidige kennis van de neurobiologie, schrijft Swaab vervolgens, maakt duidelijk dat van een volledige vrijheid geen sprake kan zijn’. Maar dat beweert toch ook helemaal niemand. Natuurlijk is niemand volledig vrij, maar dit betekent nog niet dat mensen geen enkele vrijheid bezitten. Een denkfout van Swaab? of is hier eenvoudigweg sprake van een drogredenering?
Swaab heeft minstens de schijn tegen zich. Door zijn drammerigheid boet hij erg aan geloofwaardigheid in. Koste wat kost tracht hij elk hoofdstuk opnieuw precies het zelfde punt te maken. Bovendien schuwt hij het ook niet om regelmatig een open deur in te trappen. Dat veel van wat we doen gebaseerd is op onbewuste beslissingen weten we inmiddels wel. Dat veel van wat we doen feitelijk gebaseerd is op egoïsme had ik ook al wel vaker gehoord. En dat we allemaal neigingen hebben die we niet kunnen bedwingen weten we ook allemaal. Maar Swaab trekt daaruit een wel erg merkwaardige conclusie. In het hoofdstuk ‘hersenen en justitie’ beweert hij dat je een pedofiel moreel niet verantwoordelijk kunt stellen voor zijn seksuele oriëntatie, omdat die ontstaan is op basis van een genetische achtergrond en een atypische hersenontwikkeling. Dat is een helder punt en dat lijkt me ook logisch, maar er wordt ook niemand vervolgd vanwege zijn seksuele voorkeur. Het gaat er binnen justitie niet om wat iemand denkt, het gaat erom wat hij ermee doet. Geilen op kleine kinderen is nog iets heel anders dan je aan hen vergrijpen. Swaab maakt dit onderscheid echter niet. Niet alleen wat je denkt, ook de beslissing om iets te doen ligt volgens hem al volkomen vast.
Er moet weliswaar gestraft worden, vindt hij wel, maar alleen vanwege het effect, niet vanwege de rechtmatigheid ervan. Toch vindt hij dat het volwassenstrafrecht alleen zou moeten worden toegepast op mensen wier hersenstructuur helemaal rijp is, dat is rond de 24e. Vóór die leeftijd kunnen criminelen volgens Swaab er al helemaal niks aan doen. Sprakeloos ben ik van zoveel wereldvreemdheid.

Dit boek beschrijft helder en gedetailleerd de anatomie en, voor zover bekend, de werking van de hersenen. Er wordt uitgebreid stilgestaan bij persoonlijkheidskenmerken als sexualiteit en spiritualiteit. Aan de hand van voorbeelden van patiënten met specifieke hersentrauma's wordt verduidelijkt hoe de hersenen invloed hebben op gedrag en zelfs de persoonlijkheid. Ronduit verrassend zijn de bevindingen rondom bekende historische figuren, waaromheen met de aangedragen kennis de beeldvorming in een compleet ander daglicht komt te staan!

Zeker geen luchtig leesboek. De aandacht die dit boek heeft gehad in de media, zou dit kunnen doen vermoeden. Wel compleet en enorm interessant voor iedereen die meer wil weten over het lichaamsdeel dat we elke seconde gebruiken: ons brein. Ook handig als naslagwerk.

Geschreven bij Wij zijn ons brein

Commentaar op het boek "Je bent je hersenen" van Dick Swaab, hersenonderzoeker.

Deze titel die afrekent af met elke illusie dat we meer zijn als een robotesk hersenlichaamsysteem zonder enige betekenis, ontlokt mij de reactie: "Ik laat uw hersenen nog weten hoe ik over het boek dat uw brein heeft geschreven denk!"
Als huisarts zijn er grote delen van het boek die ik als repetitie van collegestof beschouw, maar in het einde van het boek wordt de collegetaal vervangen door een interessante discussie en filosofie over de vrije wil, de evolutie, de intelligent designbeweging, atheisme, religie en het bestaan van de ziel. Jammer alleen weer dat het weer op de betweterige toon van de reductionistische materialistische wetenschapper gaat. Zo wordt toegegeven dat er een hersencentrum bestaat voor spiritualiteit en religie, dus aangeboren(!) om vervolgens uit te wijden over de indoctrinatie van jeugdigen door religieuze ouders, dus aangeleerd(!). Waarom is het hersencentrum er dan?
Speciaal bij toeval geevolueerd voor de imam of de dominee?
De opsomming van alle onheil die religie de mensheid heeft gebracht is te verwachten van een atheist. Het feit dat de meerderheid van de mensheid iets gelooft, ongeacht of dat religie is of agnosticisme, wekt de schrijver enige verbazing, maar met enig dedain stelt hij gelukkig vast dat onder de intelligentste breinen de meesten atheist zijn.
En wat bewijst dat dan volgens het Swaabbrein? Dat intelligente mensen helaas weer weinig verbeeldingskracht hebben? Of bekrompen meningen hebben?

Een gemiste kans van Dick Swaab is uit te leggen wat precies het nut en de relatie is van ons bewustzijn als product van de breinmachine. Waarom hechten we aan ervaringen, muziek, liefde, gedichten, kunstwerken? Welk evolutionaire overlevingsstrategie ligt hieraan ten grondslag? Niet de overleving van de soort in ieder geval. En ja, de evolutietheorie is aannemelijk, maar niet aannemelijk is dat de evolutie een route kiest van simpel naar complex. Waarom? Is een oceaan vol vissen niet genoeg voor "moedertje natuur". (Lees: de God van de evolutiebiologen die zelf immers precies weten waarom de evolutie welke keuzes maakt).

Dick Swaab verpulverd ons bestaan tot een klompje hersencellen, waar hij zelf met al zijn ziel en zaligheid zijn levenswerk heeft gemaakt. Heel zinvol om te doen en dat had Swaab dan ook moeten uitleggen, in plaats van belerend te doen: Hoe wonderlijk is het produkt van onze aardse evolutie: een informatiemachine te bezitten waarmee je ervaringen en een bewustzijn hebt, hoe onze werkelijkheid ook wordt vervormd door dat ding. Onze gebruikersinterface houdt ons immers nog steeds een simulatie van de werkelijkheid voor. Laten we het niet meer maken dan het is. Ook al duurt deze boodschap en halve seconde tot hij bewust is , waarmee bewezen is dat ons brein geen bewustzijn nodig heeft om te denken, maar waarom we geen zombies zijn dat is het ware mysterie.

Mattees van Dijk

Het is geen zwaar of moeilijk boek, het leest heerlijk weg en vele onderwerpen komen aan bot,
echt een aanrader, je bekijkt alles meteen ook van een andere kant.

Prachtig voorbeeld van een wetenschapper die het ware, ene, eeuwige en onzegbare niet kent en toch vindt dat hij Pim van Lommel moet bekritiseren op diens schitterende poging deze waarheid, die van de BDE ervaring, erkenning te geven en begrijpelijk te maken. Het denken van Swaab is dueel, dvaita, dat wat doorgaat voor wetenschappelijk maar de eenheid altijd verstoort. Het is anders dan dat van Pim van Lommel. De vraag waarom Swaab zich genoodzaakt voelt het vredige respectvolle denken van Van Lommel te verstoren is interessant.

Het boek van Schwaab levert een hele interessante inkijk in onze hersenen. Wat hij goed doet is de bewondering ervoor aan te wakkeren. Wel jammer van de vele logische taalfouten. Het boek is in meerdere opzichten wat dubbel. Het is natuurlijk onmogelijk alle kennis (die zich ook nog eens heel snel ontwikkeld) in een boek voor leken te proppen en het is natuurlijk geen wetenschappelijke publicatie, maar de stijl is soms als van een ouderwets collegedictaat afgewisseld met wat grappige opmerkingen en meningen. Verder is de wetenschappelijke methode nauwelijks herkenbaar: veel citaten van mensen waar hij het niet mee eens worden te gemakkelijk als onzin afgedaan. En hoe is dat andersom? Waar is de kritiek? Deze eenzijdigheid is onwetenschappelijk en vaak irritant. Sommige delen zijn eerder een soort van stokpaardje en grappig, maar wetenschappelijk slecht onderbouw; bv zijn visie op sport en religie. Is het boek een aanrader? Ja, omdat de enorme kennis van Schwaab meestal begrijpelijk en met humor is weergegeven. Nee, omdat het te warrig, te eenzijdig en te subjectief is.

Super leuk en interssant boek, leest makkelijk en je leert er veel vann

Heel interessant boek, goed uitgelegd, goede opbouw boek, makkelijk om iets in terug te vinden. Wetenschappelijk. Verschillende onderwerpen komen aan bod. De ontwikkeling van het brein van baby tot ouderen.

Interessant boek voor de leek die wat meer over het brein wil weten!