Witte Oleander

Geschreven bij Witte Oleander

Een mooi boek dat wel, maar dat kind maakt wel zo ontzettend veel mee dat je hoopt dat het haar op een dag goed gaat. Nabij het eind ben je praktisch depressief. Je moet dus wel tegen een 'pittig' boek kunnen. Zo niet, dan zou ik je deze niet aanraden.

in dit prachtige meeslepende verhaal volg je het meisje astrid, wiens moeder in de gevangenis zit voor de moord op haar vriend. astrid gaat van pleeggezin naar pleeggezin en maakt daar telkens weer totaal verschillende dingen mee. het is een prachtig verhaal en je kunt het boek in 1 ruk uitlezen. ook leuk: de film white oleander naar dit boek.

Geschreven bij Witte Oleander

Ik ben absoluut geen lezer. Maar dit boek heb ik toch uitgelezen. Ik vind het wel dat in verloop van het boek veel dingen in herhaling valt.. Het is daardoor niet meer zo spannend.

Geschreven bij Witte Oleander

2 dagen heeft mijn wereld alleen om dit boek gedraaid. Wat een dramatisch, maar ook mooi verhaal! Astrid leeft van pleeggezin naar pleeggezin en vindt stukje bij beetje haar eigen identiteit. Bij haar zoektocht naar haar eigen ik bevindt ze zich in een continue tweestrijd. Kiest ze voor de adviezen van haar moeder die er vanuit de gevangenis een nogal eigenzinnig wereldbeeld op na houdt, of volgt ze haar eigen weg? Vooral deze strijd, het afwisselend loskomen en toch weer in de greep komen van haar moeder, geeft het boek een diepere lading. Ik vind het een zeer bijzonder verhaal. Knap ook hoe de schrijfster Astrid zoveel laat meemaken, zonder dat het vermoeit of eentonig wordt. Een zeer boeiend boek!

Het verhaal vond ik een interessant thema hebben. Boeiend om te lezen hoe de hoofdpersoon door alle ontmoetingen groeit, steeds met nieuwe facetten en rollen in een maatschappij in aanraking komt en hiervan leert. De schrijfstijl vond ik echter erg wisselen. Regelmatig mooie poëtische beschrijvingen zoals: "Zijn stem was kruidnagelgeur en nachtegalen, ze bracht ons naar specerijenmarkten op Celebes, we dreven met hem mee op een woonboot, tot voorbij de Koraalzee. We waren als cobra's die een rietfluit volgen." Tegelijkertijd vond ik ook delen van het verhaal langdradig, waarbij de spanningsboog weg leek te zijn. De laatste twee hoofdstukken vond ik daarentegen juist goed geschreven, waarin op een mooie manier het hele verhaal nog eens terugkeert.

Ik kende dit verhaal van de film. Daarom raad ik iedereen aan die de film gezien heeft, ook het boek te lezen. Uiteraard past een heel verhaal meestal niet in een film. Omdat haar moeder in de gevangenis zit, moet haar dochter Astrid naar een pleeggezin. Ze komt bij meerdere pleeggezinnen terecht. De film slaat de helft van de pleeggezinnen over. De stukjes van de pleeggezinnen Starr en Caitlynn vond ik het leukst om te lezen. Het is een spannend boek over een meisje dat opgroeit.

Hoewel ik absoluut een liefhebber ben van boeken met mooi gekozen woorden, vond ik in dit verhaal, vooral de eerste bladzijden, het poëtisch taalgebruik een beetje geforceerd overkomen. Toch krijgt het verhaal me wel te pakken en leest het lekker vlot weg, maar de greep is niet stevig genoeg om mijn aandacht tot het einde toe vast te houden. Een einde wat overigens in tegenstelling tot de rest van het boek een beetje aanvoelt als lange halen, snel thuis.

Witte Oleander, een aardig boek met zeker aangrijpende momenten, maar op mij persoonlijk heeft het geen onuitwisbare indruk gemaakt.

Stilte is er.... wanneer je de laatste bladzijde omslaat. Je slaat het boek dicht en het enige wat je kunt doen is een diepe zucht slaken en over je heen laten komen wat je zonet waarschijnlijk in een ruk hebt uitgelezen! Ik vond het een super mooi boek. De film had ik gezien waarna ik nieuwsgierig werd naar het boek, maar hij overtreft alle verwachtingen. Het drama van een jong meisje, wat weet te overleven in een wereld van persoonlijk leed en daaromheen zich ontwikkelt tot jonge vrouw houd je vast van begin tot eind.

Geschreven bij Witte Oleander

Echt het mooiste boek wat ik in tijden heb gelezen! Ik ben niet zo'n lezer, maar dit boek pakt je en het laat je niet meer los. Vooral de manier van schrijven, de poëzie, is heel bijzonder en uniek.

Geschreven bij Witte Oleander

Dit is een fantastisch boek. Wat in bijna een adem uitgelezen is. Sinds lange tijd heerlijk weer in de bank gekropen. In een woord fantastisch.