Wolf Hall

Geschreven bij Wolf Hall

Uitstekend geschreven en spannend boek.
Samen met deel 2, Het boek Henry, een leesfeest voor liefhebbers van de tv-serie.
Ik kan niet wachten op het 3e boek!

Geschreven bij Wolf Hall

Wolf Hall is de eerste in een drieluik over Thomas Cromwell (en uiteraard Henry VIII). Het zijn indrukwekkende boeken geworden. Hilary Mantel weet dit deel van de geschiedenis te beschrijven alsof het gisteren gebeurd is en je er zelf bij bent geweest, om de hoek hebt meegekeken. Elk deel bevat genoeg pagina's, maar het is totaal geen moeite om te blijven lezen. Cromwell wordt een persoon die van alle kanten belicht wordt: de intrigant, de slimme advocaat en handelsman, de vertrouweling van Henry die de dienst uitmaakt, de familieman. Je begrijpt uiteindelijk iedereen beter: hun motieven, hun intriges, belangen en keuzes, hun opkomst en neergang.
Het tweede deel is Het Boek Henry en het laatste deel moet nog verschijnen (naar verwachting einde dit jaar, 2015). Ik zie er naar uit.

Al langer was ik nieuwsgierig naar dit boek van schrijfster Hilary Mantel. Eindelijk deed die kans zich voor dankzij de Covid19 pandemie. Dit is een apart soort historische roman en speelt zich af begin 16e eeuw in Engeland tijdens de regering van Henry VIII. Hij wil van de koningin Katherine van Aragorn af maar raakt ernstig gefrustreerd door de paus van Rome en het rigide kerkelijk gezag in Engeland. Sowieso zijn het onrustige politieke tijden in Europa, de Verlichtingsidealen gaan botsen met het georganiseerde Christelijke geloof, er is te veel afstand gekomen tussen rijke en arme onderdanen, macht en aanzien van de Paapse kerk staat zwaar onder druk. De manier waarop Henry VIII zijn stempel drukt op de Europese geschiedenis haalt Hilary via de ogen van Thomas Cromwell haarfijn en loepzuiver naar boven:
“Er zijn gevallen van de zweetziekte in Londen. De koning, die zijn hele volk belichaamt, vertoont elke dag alle symptomen.”

Het is een hele klus om dit omvangrijke boek door te komen. Weet daarom waaraan je begint! Het bestrijkt vijfendertig jaar van het leven van Thomas Cromwell. Je leert zijn jonge versie kennen. Hilary Mantel sleept de lezer met haar boek Wolf Hall een tijdmachine in en je wordt stante pede naar Cromwell’s bewustzijn geteleporteerd. Je kan daarom niet ontsnappen en het enige wat er op zit is achter elkaar naar het slot toe lezen. Daarbij moet je voortdurend de gefocuste aandacht bij de tekst houden wil je geen puzzelstukje en daardoor de hele cryptisch vastgelegde ervaring missen.

Hilary Mantel schrijft in hij-vorm en als een live verslaggeefster volgt ze voor ons de springerige gedachten, herinneringen en gewaarwordingen van Thomas Cromwell. Geen alwetende verteller dus, maar een nieuwsgierige het-naadje-van-de kous-willen-weten verteller. Dat heeft een heel intens effect op de geïnteresseerde lezer. Dit verhaal dringt diep tot de kern door en maakt je zowel getuige van wat er op het spel staat als een medeplichtige. Vandaar natuurlijk de hang van (en momentele hype- het langverwachte derde deel is uitgegeven) van leesfans naar deel twee en drie van deze trilogie.

Geschreven bij LJ Veen Klassiek - Wolf Hall

De gebeurtenissen worden bezien vanuit de gedachtenwereld van de drijvende kracht van die tijd. De beweegredenen van de diverse 'spelers' wordt voldoende duidelijk gemaakt. Goed bezien en geschreven!

Geschreven bij LJ Veen Klassiek - Wolf Hall

Aparte schrijfstijl en voor mij daardoor moeilijk om in het verhaal te komen.

Geschreven bij Wolf Hall

Aan iedereen die twijfelt op basis van de sterk verschillende reviews hieronder zou ik willen zeggen: lees vooraf een paar Wikipediapagina's over Henry VIII en Thomas Cromwell, en je weet voldoende om dit boek te kunnen lezen en er enorm van te genieten, zelfs als je niet alles volledig begrijpt.

Ik had de televisieserie gezien, dat helpt; maar dan nog zal ik niet beweren dat ik alles volledig kon volgen. Er zijn veel personages met verschillende en ook nog eens wisselende belangen, en het helpt ook niet dat de meeste personages Thomas, Henry, Mary of Jane heetten, en ook nog eens met verschillende namen worden aangeduid: soms hun voor- en/of achternaam, soms hun functie en soms zelfs alleen de plaatsnaam waar ze hertog of bisschop van zijn. Ook verwarrend is de vreemde gewoonte van de schrijfster om vaak niet duidelijk te maken wie ze met "hij" bedoelt. En dat wisselt dan ook nog eens, soms binnen een alinea. Het helpt wél als je dat van tevoren weet (meestal is "hij" trouwens gewoon Cromwell zelf) en het went ook voor een deel.

Maar zelfs als je niet alles kunt volgen is dit boek zeer de moeite waard. De hoofdlijnen zijn met een beetje achtergrondkennis duidelijk genoeg (de koning wil een nieuwe vrouw en is daarvoor bereid de volledige wetgeving van het land te veranderen, waar niet iedereen blij mee is) en de intriges, steken onder water, treffende beschrijvingen, scherpe, cynische, onderkoelde, dramatische en soms buitengewoon grappige dialogen en uitspraken zorgen ervoor dat dit boek, hoe ingewikkeld ook, erg plezierig is om te lezen. Wat een buitengewoon boeiende tijd en wat een buitengewoon boeiende personages!

Geschreven bij Wolf Hall

De eerste keer dat ik begon in dit boek haakte ik na een paar hoofdstukken af. De tweede keer werd ik het verhaal ingetrokken door de machtstrijd tussen kardinaal Wolsey en hovelingen van de koning. Maar nadat die machtstrijd was beslist verviel het boek weer in een zekere traagheid. De derde keer heb ik het wel degelijk uitgelezen, want hoewel er dus niet echt veel actie is, is het wel een goed boek. Mantel's idiosyncratische stijl vond ik plezierig om te lezen. Wat ook leuk is is dat de personages grotendeels denken en spreken als moderne mensen, die alleen leven in een geheel andere politieke en sociale omgeving dan wij, aan het hof van Hendrik de Achtste. Iedereen is voornamelijk gericht op het realiseren van al Hendriks wensen en grillen, vooral zijn wens om te scheiden van zijn eerste vrouw en te trouwen met Anne Boleyn, en daarna weer van haar te scheiden. De hovelingen concurreren met elkaar om Hendrik het beste van dienst te zijn en daarmee het meest in diens gunst te komen, wat leidt tot meer titels, land en geld.

Het verhaal volgt de carriere van één van hen: Thomas Cromwell, die in armoede wordt geboren en wegloopt bij een alcoholische gewelddadige vader. Van zijn jeugd is weinig bekend, behalve dat hij die doorbrengt in buitenlandse legers en in de handel, in Italie, Frankrijk en Vlaanderen, en dat hij waarschijnlijk Machiavelli heeft gelezen. Vervolgens duikt hij op als Wolsey's persoonlijke adviseur in zakelijke aangelegenheden, en daarna doet hij hetzelfde voor de koning. Dat alles tegen een achtergrond van religieuze hervorming en vervolging in de tijd van de reformatie.

Het voordeel van een historische roman is dat je geen plot hoeft te verzinnen. Je hoeft alleen maar research te doen. Het nadeel is dat je het verhaal niet veel interessanter kan maken dan het is, tenzij je de plot verandert zodat het fictie wordt die alleen maar gebaseerd is op historische feiten. Je wint dan lezers maar je verliest weer andere. Uiteindelijk moet het boek het vooral van de mooie schrijfstijl en de psychologie van de personages hebben, en niet van de vaart van het verhaal.

De schrijfstijl van Mantel is haar geheel eigen. Het meest opvallend is dat als het over Cromwell gaat, ze meestal schrijft: 'He, Cromwell,' etc. Dit maakt dat hoewel het boek in de hij-vorm is geschreven, de lezer de gebeurtenissen toch erg vanuit Cromwell ervaart. Het boek zit in feite tussen de hij en de ik vorm in. Ik vond het erg goed werken, maar dat is ongetwijfeld een kwestie van smaak.

Geschreven bij LJ Veen Klassiek - Wolf Hall

mooie sfeer en een goed tijdbeeld

Geschreven bij Wolf Hall

Informatief ,met een zekere spanning ,helaas wat ingewikkeld ,ivm de vele personages

Geschreven bij Wolf Hall

Wat is dit boek waardeloos vertaald zeg, Engelse gezegden letterlijk vertaald, terwijl er prima Nederlandse alternatieven zijn, frequent in het Engels voorkomende woorden vertaalt in amper in het Nederlands gebruikte woorden, zinsconstructies een op een over genomen. Een verdriet om te lezen. Ik weet niet of het aan Ine Willems ligt of aan de uitgever (die een onmogelijke opdracht tot vertalen geeft), maar het is een schande dat een dergelijk boek zo vertaald wordt.