Zal ik je eens wat zeggen? 47 uitgesproken zienswijzen

Wat oorspronkelijk begon als het opschrijven van gedachten over maatschappelijke kwesties, belevenissen en uitgesproken meningen, mondde tenslotte uit in het schrijven van ‘Zal ik je eens wat zeggen?’ De stukjes zijn veelal met de nodige humor geschreven, maar de auteur deinst er niet voor terug om ook haar duidelijke en kritische mening te uiten. Daardoor is deze bundel een bonte verzameling geworden van leuke, interessante, heftige en soms ook ontroerende pennenvruchten.

Yvonne van der Wal is moeder, freelancer, blogger en columnist. Maar zij is ook vooral iemand die geïnteresseerd is in wat zich om haar heen afspeelt. En haar mening steekt zij hierbij niet onder stoelen of banken. Wat deze bundel ‘Zal ik je eens wat zeggen?’ in mijn ogen speciaal maakt, is dat Van der Wal het item waar zij over schrijft van verschillende kanten onder de loep neemt. Denk vooral niet dat het een verzameling ‘modder-gooien’ betreft; verre van dat. De auteur is volkomen eerlijk in haar bevindingen, ook al betekent dat soms dat ze zichzelf ook even vragend aan moet kijken. Wat duidelijk opvalt is haar kennis van zaken. Haar nieuwsgierigheid zorgt er voor dat zij het naadje van de kous wil weten voordat zij onomwonden haar mening geeft. Juist dat gegeven maakt dat ik heb genoten van deze bundel.

Van der Wal beschikt over een enorme dosis humor die de bindende factor blijkt van ‘Zal ik je eens wat zeggen?’ Daarnaast laat ze je nadenken over dingen waarvan je geneigd bent ze klakkeloos aan te nemen. Bovendien zijn vele stukjes een feest van herkenning! Neem nou het stukje ‘Oeps, vergeten..’. Het bijna achteloze zinnetje: “Wat moet jij nou allemaal onthouden?” dreef haar ertoe je in vliegende vaart mee te nemen op een doorsnee dag van een doorsnee huisvrouw met een doorsnee gezin. Ik heb tot tranen toe geschaterd om de formidabele omschrijvingen van handelingen die zo gewoon zijn, maar waardoor je dag als moeder van een druk gezin compleet volgepropt zit!

Het gebruik van korte, treffende zinnen en een woordkeus die je mondhoeken doet omkrullen, maakt van het lezen van ‘Zal ik je eens wat zeggen?’ een heerlijke ontspanning. Sterker nog; het heeft mij heel nieuwsgierig gemaakt naar de voorgaande boeken van Yvonne van der Wal!

Sommige columns kende ik van online lezen - en dat wil zeggen dat ik opnieuw kon genieten. Er is net als in haar vorige boeken weer veel herkenbaarheid, veel humor, maar ook in toenemende mate columns met zorgen of kritiek over situaties of discussies in de maatschappij. Wanneer ik het niet met haar standpunt eens ben, zet ze me in ieder geval aan het denken. Het leukst en prikkelendst vind ik de columns die ze uit eigen ervaring put. Hoewel Yvonne zeker serieus over zaken nadenkt, neemt ze zichzelf niet tè serieus. Waardoor ik weer hard boven het boek zit te lachen - ook over mezelf.