Zo'n mooi meisje Hij is een genadeloze killer. Jij bent precies zijn type.

Een boek om in 1 adem uit te lezen. Begin er alleen aan als je verder niets te doen hebt.

Goed spannend boek

Dit is het derde deel alweer in de Gina Harte serie en ik heb er weer zin in! Kan mijn naamgenoot het weer waar maken?

Zo’n mooi meisje start de Proloog met een zussen ruzie, de ruzie gaat over een pop, tegelijkertijd gaat het daar helemaal niet over. Het is in elk geval het begin van een vertroebelde relatie tussen de twee zussen.

Dan maken we een sprong in de tijd en zien we door de ogen van Toby dat de achterdeuren van het witte busje voor hem plotseling open gaan. Hij kan nog net op tijd remmen voordat het meisje uit de bus op de grond valt, pal voor zijn auto. Dit meisje ziet er slecht uit, en dat is niet alleen aan deze val toe te schrijven. Met haar laatste krachten zegt ze tegen Toby “Help haar.”

Als er een paar dagen later een meisje wordt gevonden in een ondiep graf, maar een paar kilometer verderop, gaan de alarmbellen rinkelen: er zijn opvallende gelijkenissen tussen deze twee meisjes. Gina Harte vermoedt al snel dat er nog een meisje in handen is van deze dader en het wordt een race tegen de klok om dit meisje te redden! Gina die ook zo haar eigen problemen heeft, zal deze opzij moeten zetten: er is domweg geen tijd te verliezen.

Ik vind het altijd leuk om een serie rondom een hoofdpersonage te lezen. De auteur heeft dan de tijd om het personage beter en beter uit te werken. In de series waar dit het beste bij lukt krijgt het hoofdpersonage een ‘gezicht’ een ‘stem’ een ‘verleden’ en natuurlijk een ‘heden’. Dan kan je, ook al heb je intussen heel veel andere verhalen gelezen, de draad meteen oppakken bij het lezen van een nieuw deel. Zo’n mooi meisje, las ik inderdaad alsof ik de voorgaande delen maar een dag daarvoor gelezen had!

Carla Kovach hanteerde, zoals intussen bekend, haar pen weer met een flinke vaart en zeer doelgericht: met andere woorden; zonder onnodige opsmuk. Samen met de korte hoofdstukken en heldere schrijfstijl van Carla Kovach vlieg je dan ook weer door dit boek. Wat ik achteraf miste is een beetje ‘hersengymnastiek’, een breinkraker is dit niet, maar dat heeft de pret niet gedrukt, ik realiseerde het me ook pas toen het boek uit was. Ik heb er evengoed van genoten!

Geschreven bij Gina Harte - 3 - Zo'n mooi meisje

Ik heb dit derde boek over inspecteur Gina Harte in 1 dag uitgelezen en dat zegt genoeg, denk ik.
Wát een boek weer, echt een aanrader.
(Mocht je nog niets hebben gelezen van deze schrijfster, begin dan wel met het eerste boek)

Geschreven bij Gina Harte - 3 - Zo'n mooi meisje

Hoewel Carla Kovach, het pseudoniem van Carla Buckley, al van jongs af aan dol op schrijven is, was haar werk als actrice voor haar de drijfveer om er zelf mee te beginnen. Eerst schreef ze voor toneel, maar later ook boeken. Tijdens haar schrijfproces gaat ze op zoek naar de duistere kant van de mens en daarom vindt ze dat haar werk zich kenmerkt door een sterke psychologie. In september 2021 verscheen Zo’n mooi meisje, dat het derde deel van de succesvolle en langlopende serie met inspecteur Gina Harte is.

Op een vroege zaterdagmorgen valt een meisje uit een busje en komt hard op het wegdek terecht. De achteroprijdende chauffeur belt meteen de politie en ambulance en probeert haar zo goed mogelijk te helpen. Vlak voordat ze het bewustzijn verliest en naar het ziekenhuis wordt gebracht, fluistert ze de woorden ‘help haar’. Een paar dagen later wordt het lichaam van een meisje aangetroffen dat heel erg op haar lijkt. Inspecteur Gina Harte en haar team ontdekken dat er een derde meisje is en om te voorkomen dat ook zij om het leven komt, doen ze er alles aan om de moordenaar te vinden.

Door een interessante proloog, die zich op een dag in 1963 afspeelt, en een enigszins spannend eerste hoofdstuk vijfenvijftig jaar later, heeft Zo’n mooi meisje een veelbelovend begin. Aan deze hoopvolle en misschien zelfs wel ambitieuze start wordt geen vervolg gegeven, want vanaf het moment dat Gina Harte en haar team in beeld komen – en dat is al heel snel – verdwijnt de spanning volledig en is het een standaardverhaal van een routineus politieonderzoek, waarbij de privéperikelen van Harte veelvuldig benadrukt worden. Het tempo, dat aanvankelijk redelijk aanvaardbaar is, zakt steeds meer in en krijgt op den duur een stroperiger karakter waardoor de plot, dat feitelijk een paar dagen in beslag neemt, een nogal traag verloop heeft en het onderzoek maar niet op lijkt te schieten.

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit diverse perspectieven, maar vooral uit dat van Harte. In eerste instantie is het niet helemaal duidelijk wat sommige verhaallijnen met het geheel te maken hebben en dat is in het begin een beetje verwarrend. Tijdens de plot komt daar langzaam verandering in en merkt de lezer dat er wel degelijk een onderling verband is, waarna alles in de ontknoping keurig samenvalt. Met het pad dat Kovach daarnaartoe bewandelt, kan ze zich in principe zo goed als geen buil vallen. Ze voldoet in grote lijnen aan de verwachting van veel lezers, ondanks dat er hoegenaamd geen onverwachte wendingen zijn en ontmoetingen of uitkomsten van onderzoeken herhaaldelijk gunstig uitpakken voor het rechercheteam. Verrassingen of grote tegenslagen blijven uit, waardoor Zo’n mooi meisje een tamelijk brave thriller is.

Net als in het voorgaande deel van de reeks hebben de terugkerende personages opnieuw geen ontwikkeling doorgemaakt. Ze blijven stuk voor stuk hangen in hun eigen comfortzone of, in geval Harte, in haar min of meer traumatische verleden. De inspecteur blijft daar maar over doormalen en de door haar gevolgde therapie lijkt geen resultaat te hebben opgeleverd. Die herhaling van zetten kan zich op den duur tegen haar keren, want behalve dat de lezer onderhand wel weet wat haar problemen zijn, bestaat het risico dat ze zichzelf daardoor steeds minder geliefd maakt. Een serie staat of valt immers met afwisseling en sterke personages die voortdurend persoonlijke vooruitgang laten zien. Daar is in dit geval eigenlijk geen sprake van.

De schrijfstijl van Kovach is toegankelijk en rechttoe rechtaan. Maatschappelijke thema’s als dakloosheid en (mantel)zorg heeft ze in het verhaal verwerkt. Toch lukt het haar niet de lezer van begin tot eind te boeien. Daarvoor is Zo’n mooi meisje, in een verzorgde vertaling van Barbara Lampe, te middelmatig en kan het niet overtuigen.

(Dit boek heb ik voor Hebban gerecenseerd.)

Geweldig om te lezen echt spannend je kun het boek niet weg leggen . En als je het uit heb het boek kun je niet wachten om de volgende te lezen .

Spannend, goed complot!

Met het lezen van dit derde deel van de serie over Gina Harte, ben ik fan en ga ik zeker nog meer delen van deze serie lezen. Dit deel is prima los te lezen. Er wordt wel verwezen naar eerdere delen en lijkt me leuker als je deze hebt gelezen. Ik heb genoten en er zijn genoeg aanwijzingen voor nog meer drama in het leven van Gina om haar als seriepersonage te omarmen.

Gina is een veertiger, weduwe, heeft een dochter en kleindochtertje en werkt als inspecteur. Gina heeft al veel meegemaakt en je leest dat ze dat nog aan het verwerken is. Daarnaast heeft ze ook een paar geheimen die zeker nog een rol gaan spelen in volgende delen. Ik vind Gina een prettig personage om over te lezen.

De schrijfstijl is goed. Vanaf het eerste hoofdstuk zit je in het verhaal. Het begint met een proloog en daarna vanuit het heden een opbouw vanuit verschillende perspectieven. Allereerst start het met een jongeman die zijn best doet om op tijd op zijn nieuwe werk te komen. Als bij een wit busje voor hem de deuren opengaan en een jonge vrouw naar buiten valt probeert hij haar te redden. Niet alle perspectieven komen meteen bij elkaar, maar een van de perspectieven voert de spanning op. In de hoofdstukken vanuit Gina volgen we de zoektocht naar de identiteit van de vrouw die uit het busje valt, naar de betekenis van haar uitspraak ‘help haar’ en naar het mysterie waarom er inmiddels een tweede slachtoffer is dat opvallend veel op het eerste lijkt (wat prachtig op de cover met rode lokken is weergegeven). Het verhaal is goed opgebouwd en onvoorspelbaar. De verhaallijnen komen uiteindelijk goed bij elkaar. Het is spannend, waarbij vooral de onderhuidse spanning constant aanwezig is.

Het boek:
Na “Stil maar” en “Dit heb je verdiend” kwam in september jl. “Zo’n mooi meisje” uit. Het is het derde deel in de serie met in de hoofdrol rechercheur Gina Harte. Toen ik mij aanmeldde om een recensie te schrijven had ik - op basis van de cover – niet onmiddellijk de link gelegd met de eerste twee delen. In Engeland zijn inmiddels acht delen verschenen.

De schrijfster:
Carla Kovach is geboren in Birmingham en schreef al verhalen in haar jeugd. Toen ze werkzaam was actrice kwam dat op een laag pitje, maar zo’n tien jaar geleden heeft ze het schrijven weer opgepakt. In Nederland is Carla Kovach bekend van de Gina Harte-serie. Ze is ook mede-eigenaar van een bedrijf dat zich bezighoudt met film-, foto- en videoproducties.

De inhoud:
Terwijl een busje met hoge snelheid door het landschap raast, valt er op een afgelegen plek iemand uit. De jonge vrouw – een meisje nog – is bont en blauw en blijkt op sterven na dood. Degene die zich op dat moment over haar ontfermt, hoort nog “help haar”, voordat ze haar laatste adem uitblaast.

Enkele dagen daarna wordt, in de omgeving van het eerste voorval, nog iemand gevonden in een ondiep graf. Op zich al verontrustend, maar wat alles op scherp zet is dat de vrouwen vrijwel identiek zijn. Ze zijn even oud, hebben hetzelfde postuur en opvallend felrood haar.

Al gauw overheerst de angst te maken te hebben met een seriemoordenaar die op zoek is naar een volgend – vergelijkbaar – slachtoffer. Rechercheur Gina Harte moet alles op alles zetten om dat te voorkomen. Ze moet haar tijd verdelen tussen deze zaak en haar privébeslommeringen.

Mijn recensie:
Het verhaal bestaat uit korte hoofstukken die elkaar (soms net iets te) snel opvolgen. Carla vertelt zonder veel poespas en dat maakt dat je er vlot doorheen leest. Door abrupte overgangen in de vertelde tijd werd ik in het begin op het verkeerde been gezet. De schrijfster wist mij daardoor zo nieuwgierig te maken naar de ontrafeling, dat ik het boek nauwelijks kon wegleggen.

Ik miste in deze thriller de puzzelervaring die in de eerste twee delen meer aanwezig was. Ondanks de verwarring in het begin is het weliswaar leuk verzonnen, maar wel vrij simpel.

Wanneer je niet eerder kennismaakte met de Gina Harte serie, zou ik adviseren de delen in volgorde te lezen. Hoewel de zaken waar de rechercheur mee te maken krijgt los staan van elkaar, ontwikkelt het karakter zich in een doorlopende verhaallijn.

EEN GEWELDIG DERDE DEEL
CARLA KOVACH KAN JE GOED IN HET VERHAAL TREKKEN DAT JE BIJNA NIET WILD STOPPEN
ALS JE ARLIDGE EN BRYNDZA GOED VIND IS DIT JE BOEK GEWLDIG GEWOON