Zwart

"De kunst van het schrijven, is met gewone woorden nieuwe dingen te zeggen". En dat is een kunst die Walter Kraut tot in de perfectie beheerst. Een fantastisch boek die je het verhaal in trekt en daardoor moeilijk is om weg te leggen. Zo goed geschreven dat het lijkt alsof je er zelf bij bent geweest. Het is bijna poëtisch proza, maar toch heel prettig leesbaar. De spanning wordt goed opgebouwd en tot het eind blijft de afloop onvoorspelbaar. Herman Brusselmans noemt Walter Kraut "een groot talent". En hij heeft helemaal gelijk.

Zwart laat weer zien hoe goed Walter Kraut een verhaal kan vertellen. De personages, de opbouw, uitstekend beschreven scènes en de spanningsboog laat de lezer geen moment los.

Zwart is een overtuigende (zuivere) roman. Geschreven met een vakmanschap zonder pretenties. In heel veel romans word je gedwongen in het hoofd plaats te nemen van iemand die niemand is . In deze roman zeker niet. De lezer leeft mee met (soms) akelige mensen (Bruno en Bert), maar het zijn wel mensen.

Zwart laat de kracht zien van muziek, literatuur en jaloezie, maar ook de ellende en de leugens.

" Bruno was nog geen zestien jaar toen hij met een fietsketting een leerling van onze school doodsloeg". Dat is nog eens een binnenkomer. Gedachten die iedereen wel eens heeft, maar waar je je (gelukkig) niet aan over durft te geven, werkt Walter Kraut uit in deze met veel vaart vertelde coming of age roman. Met een spannend en verrassend plot bovendien, in een prachtige verhaallijn.

Een must read als je in Hengelo op school gezeten hebt, zeker als dat de Bataafse Kamp was!

Wat een bijzonder boek weer van Walter Kraut! In deze roman wordt de lezer meegezogen in de opkomst (en ondergang?) van Bruno Zwart. Kraut schets treffend hoe een tienerjongen zich tot een rockster ontwikkelt die voor elke stap in zijn exploderende carrière nog toestemming van zijn ouders nodig heeft.

Gezien worden, daarvan droomt elke puber. Eind jaren tachtig slaagt Bruno daarin, als hij na een lange schorsing op school terugkeert met zelfgeschreven songs, de uitdossing van een popidool en een contract met een Franse producer. Ongemakkelijk eerst nog – ‘Het was alsof hij was opgemaakt voor een figurantenrol in Star Wars en zich per vergissing tussen het publiek bevond van een concert van Normaal’ – waant de schuchtere Bruno zich geland op een vreemde planeet, zoals het personage van David Bowie in The Man Who Fell to Earth. ‘Hij wist dat er iets voorgoed was veranderd. Zoals er verschillende versies van een nummer konden bestaan – covers en liveversies, demo-opnames – zo waren er verschillende versies van zijn leven die naast elkaar bestonden. Hij had een coverversie geleefd en was nu bij het origineel uitgekomen.’

Zijn ervaring toont Kraut behalve in de ingenieuze compositie van deze roman in de prettig leesbare, literaire stijl waarin hij met metaforen de thema’s van de roman verbindt. ‘Hoe kwam je van het spelen van één noot naar de virtuositeit van een hele solo? Hoe deed je dat?’ Dat vraagt Bruno zich af, in het hoge gras met zijn vriendinnetje, als hij de stap wil zetten van een eerste kus naar alles wat erop kan volgen. Als het stel een paar bladzijden later met elkaars bovenkleding aan naar huis fietst, staat er: ‘Hij was een ander mens nu. Gekleed in een verwijfd truitje, maar meer man dan een uur geleden.’ Zijn metamorfose tot man valt samen met zijn uiterlijke ontwikkeling tot glamrocker.

Gezien worden komt Bruno heel goed uit als de beelden van een bewakingscamera het verschil maken tussen moord en noodweer. Gezien worden is heerlijk, als het om een optreden gaat in het invloedrijke muziekprogramma Countdown, of in De Wereld Draait Door dertig jaar later. Maar wat betekent gezien worden als paparazzi eenmaal over het internet beschikken en verklaringen uit het verleden op social media gaan rondzingen?

Kraut heeft met Zwart een gelaagde en zeer spannende roman geschreven, die wordt voortgedreven door overtuigende personages. Behalve Bruno zijn dat vooral zijn moeder, de meest stabiele factor op de achtergrond, en zijn vader, die Bruno’s carrière aangrijpt om zijn eigen leven nieuwe invulling te geven. Ook treffend zijn de Franse producer Jean-Luc en zijn kleurrijke vrouw en dochter, die zo hun eigen redenen hebben om met Bruno in zee te gaan.

Dit boek gaat over de geneugten van aandacht krijgen mits verborgen blijft wat het daglicht niet verdraagt. Over muziek en de uiterlijkheden die het sterrendom zo onweerstaanbaar maken – denk Bowie, Kiss, Steve Vai. Over de weifelende stappen in het ontluikende liefdesleven van een puber: ‘Het was blijkbaar niet iets wat je deed, maar iets wat gebeurde’. Over het verraad van een klasgenoot die de stijgende aandacht voor Bruno met even snel stijgende jaloezie aanziet. En over de relaties tussen moeder, vader en zoon die door de wervelende actie van deze roman op barsten komen te staan.

Walter Kraut schrijft een prachtig boek waarin je met de vraag achterblijft: deugd Bruno Zwart (de hoofdpersoon) of juist niet? Hij doet zeker dingen die niet deugen en zelfs ver over de grens gaan, maar aan de andere kant, in andere situaties, blijft hij ver bij de grens van wat wel of niet kan vandaan. Ook andere personen in het boek begeven zich rondom de grens. Of het nu gaat over geweld, chantage, uitbuiten, #metoo of relaties.

Walter Kraut laat zien dat grenzen niet zwart wit zijn. Hij laat zien dat grenzen in de afgelopen jaren enorm veranderd zijn. Dat je zelf denkt dat je een grens niet overgaat, maar andere ervaren dat je ver over de grens heen gestapt bent. Dat je zelf keuzes maakt, maar dat het soms ook aan omstandigheden ligt. Hij laat zien dat ieder mens soms grenzen over gaat, waar ze later terecht spijt van hebben.

Dit maakt dat je naast een boek met een intrigerend verhaal er ook over kan blijven nadenken.

Een heerlijk boek, dus ga het lezen. Een verrassend plot, heerlijk tempo en prettige stijl.

Zwart is een mix van muziek, spanning, nostalgie en afschuw. Wie wil er geen rock-held worden? Wie wil niet aanbeden worden door horden fans? Misschien iemand die door zijn verleden wordt achtervolgt? Of zit het toch anders?

Kraut zet een sterk verhaal neer met meerdere lagen en een spannende plotlijn. Je wil weten hoe het afloopt en wordt op je wenken door een vlotte schrijfstijl. Een ideaal boek voor een luie zomervakantie.

Wat een mooi boek! Pracht cadeau voor de zomer. :-) Leest lekker weg: lachen, ontroerend en spannend..... tot de laatste bladzijde. Ik heb genoten van de originele taal vondsten, de beeldende beschrijving en de liefde, die soms zo klunzig geuit wordt...Net 't echte leven. ;-)

Prachtig verhaal! Je wordt vanaf het begin meegesleept en wil niet meer stoppen met lezen.