Zwarte Quarantaine Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Zwarte Quarantaine

Dystopische fictie noemt Bert dit boek.
Het heeft in mijn beleving een griezelige werkelijkheidswaarde.
Bert situeert zijn verhaal negen jaar na het uitbreken van de eerste pandemie.
Ik las het boek negen maanden na de eerste lockdown en naarmate het boek vorderde kon ik me steeds beter voorstellen dat het de kant opgaat die hij schetst.
Ik las het boek als een aanklacht tegen de huidige aanpak van het covid 19 virus, in het bewustzijn dat dit virus niet weggaat en hoogst waarschijnlijk gevolgd gaat worden door andere gevaarlijke virussen.
Net als onze regeringen gaan de autoriteiten in Berts boek ervan uit dat ze het goede doen en de bevolking stemt met steeds draconischer maatregelen in vanuit hun hang naar veiligheid en zekerheid.
Na het lezen van dit boek wist ik het zeker: het wordt tijd dat wij mensen gaan inzien dat leven niet zonder risico is en dat we niet door kunnen gaan met leven zoals we deden.
Maar het 'nieuwe normaal' moeten we ook vooral niet normaal gaan vinden.

Geschreven bij Zwarte Quarantaine

Het boek is niet alleen een goed verhaal, maar laat je ook stilstaan bij hedendaagse kwesties rondom de Corona maatregelen. Het laat zien hoe een maatschappij kan doorschieten bij een ophoping van goedbedoelde sancties, en geeft je daardoor na het lezen ook een andere blik op het huidige beleid.

Geschreven bij Zwarte Quarantaine

Anno 2020 zijn we een tijdperk van een ongekende pandemie binnen getreden, de teloorgang van zuivere alledaagse idealen.
Schrijver Bert Oosterhout weet je in zijn boek Zwarte Quarantaine van begin tot eind geboeid te houden. De onderhoudende schrijfstijl van deze schrijver maakt dat de personages tot leven komen en je leeft met hun mee. De existentiële angst tegenover het overlevingsgevoel. Je leert het irrationele weer serieus te nemen. Absoluut een aanrader!

Het boek “zwarte quarantaine” laat een dubbel gevoel achter. De gedachtenoefening waarin de schrijver je meeneemt is er een die iedereen en vooral beleidsmakers zou moeten lezen. Niets vernieuwends op zich, maar gewoon eens kritisch nadenken van wat er met een maatschappij gebeurt als we alle risico’s op besmettingen uit willen sluiten. Die oefening maakt het boek de moeite van het lezen waard. Tegelijkertijd schiet het als roman tekort. De hoofdpersonen zijn in mijn beleving geen complete mensen. Het zijn denkers die de wereld afstandelijk bekijken en elk gevoel elke emotie lijkt te ontbreken. De wereld wordt beredeneerd beleefd. Dat maakt dat ik als lezer weinig sympathie opbreng voor de hoofdpersoon en dat ik niet wordt meegenomen in hun leven. Het geeft het boek eerder het karakter van een betoog dan van een pakkend verhaal, in tegenstelling tot bijvoorbeeld “de cirkel” van Dave Eggers waar het toh lichtelijk aan doet denken.