Alarmfase rood

Ik kocht dit boek, las de kaft en had meteen zoiets van: Mwaaaaaah... Dit boek gaat het niet worden voor mij. Op een goede zondagmorgen eraan begonnen rond half tien en half zes 's avonds had ik het uit! Vanaf de eerste bladzijde tot aan de laatste laat Gerritsen hiermee zien wat een begaafd schrijfster ze is. Ik had echt werkelijk geen interesse in een ruimtestation en dat soort dingen, maar voor ik het wist zat ik helemaal in het verhaal gezogen! Ik kon werkelijk niet stoppen met lezen en moest door! Dit is zeer zeker één van de beste van Gerritsen, alhoewel al haar boeken toppers zijn en ik ze iedereen kan aanraden! Koop dit boek; het zal je niet tegenvallen!!

Geschreven bij Alarmfase rood

Met twijfels aan dit boek begonnen, de NASA en ruimtevaart is niet echt mijn ding. Na 10 blz kreeg het boek mij in zijn greep en moest het uit. Heb tot half 4 vannacht gelezen omdat het boek zo in mijn gedachten zat dat ik niet kon slapen. Mijn twijfels over het boek zijn weg en kan het iedereen aanraden. Er zitten alleen veel afkortingen over de ruimtevaart in, maar achterin staat een verklarende woordenlijst. Is alleen irritant dat je de hele tijd naar achteren moet bladeren om te lezen wat het betekend. Hoop voor iedereen hier op deze aardbol dat dit nooit werkelijkheid gaat worden.

Geschreven bij Alarmfase Rood

In de Verenigde staten zijn de meeste boeken van de Chinees-Amerikaanse schrijfster Tess Gerritsen bestsellers. Ook in Europa doet haar werk het goed. In 1979 heeft Gerritsen haar basisartsdiploma gehaald, waarna ze aan de Universiteit van Californië in San Franscisco heeft gewerkt. Daar haalde ze haar M.D. (Doctor of Medicine) en vervolgens werkte ze als interniste op Hawaï. Na de geboorte van haar tweede kind begon Gerritsen met het schrijven van fictie, aanvankelijk romantische thrillers, maar later stapte ze over naar de medische thriller. Haar boeken met Rizzoli en Isles zijn het bekendst, vooral doordat er een televisieserie van gemaakt is. Alarmfase rood is een stand-alone en is in 2001 in het Nederlands verschenen.

Emma Watson is een gerenommeerd arts, maar ook astronaut. Ze staat aan de vooravond van een verblijf in de ruimte. Daar zal ze onderzoek doen naar daar levende wezens. Kort nadat Emma in het ruimtestation is gearriveerd wordt een van de bemanningsleden, de Japanner Kenichi Hirai, ernstig ziek. Hij blijkt besmet te zijn met een nog onbekend virus dat later de rest van de bemanning ook infecteert. Emma doet er vervolgens alles aan haar collega's van een zo goed als zekere dood te redden, maar wat ze ook doet, niets helpt. In Houston, waar het ruimtevaartcentrum van de NASA is gevestigd, probeert Emma's man Jack McCallum haar terug naar aarde te krijgen. Hij krijgt echter geen toestemming van defensie. De astronauten, maar ook Jack, worden steeds wanhopiger. Want zal het lukken om Emma terug op aarde te krijgen?

Na een kort hoofdstuk dat zich op de zeebodem bij het Galapagos Rif afspeelt springt het verhaal twee jaar verder in de tijd. Op dat moment komt Emma Watson in beeld en heeft het verhaal tevens de eerste verrassende wending in petto, hoewel deze wel enigszins clichématig is. Desondanks zet het de lezer wel degelijk op het verkeerde been.

Het begin van dat verhaal verloopt enigszins traag, maar daar komt al snel verandering in. Dan dendert het in razende tempo voort en zorgt het voor een toename van de spanning. Inherent aan die verandering is dat het nog boeiender wordt dan het in feite al was. Je wordt tevens steeds nieuwsgieriger naar de aard van de besmetting en hoe het met Emma en haar collega's gaat aflopen.

Alarmfase rood heeft wat weg van een technothriller, maar is dat zeker niet. Dat de techniek een grote rol in het verhaal speelt, is vanzelfsprekend omdat het vooral om een ruimtestation en NASA draait. Bij vlagen zijn de delen waar techniek een belangrijk aandeel heeft het minst interessant. Daarnaast, en dat is eigenlijk inherent aan Tess Gerritsen, bevat het boek ook een grote hoeveelheid medische terminologie. Ten dele wordt deze verklaard, maar soms ook niet. Dat is jammer, want niet iedereen is thuis in de medische wereld.

Gerritsen weet naarmate de ontknoping nadert alle losse eindjes aan elkaar te knopen. Een ogenschijnlijk niet terzake doend deel wordt dusdanig in de plot verwerkt dat het aan het eind van het boek feilloos in het verhaal past. Dat maakt het af. Hoewel Alarmfase rood een thriller is, heeft het ook enkele kenmerken van horror. Dat wil trouwens niet zeggen dat het luguber is. Dat is het zeker niet, want het past volledig in het verhaal.

De kleine kanttekeningen die hiervoor genoemd zijn, zijn eigenlijk te verwaarlozen. Want Alarmfase rood is al met al een erg goed boek.

Geschreven bij Alarmfase Rood

Het verhaal begint een beetje lauw, maar na een half uurtje volgen de spannende gebeurtenissen elkaar op. Gerritsen beschrijft de gebeurtenissen aan boord van een space-shuttle op bloedstollende wijze. Grote bellen bloed ontploffen bijna in je gezicht. Een en ander leidt tot de hoogste machtsinstantie van de VS. Wie en wat zit hier achter? Waarom mag de shuttle niet terugkeren naar de aarde en welke belangen zitten hier achter. En hoe gaat dit aflopen? Gaat de bemanning van de shuttle dit overleven of blijven ze eindeloos in de ruimte rondzweven?
Goed voor enkele uren leesplezier en spanning.

Inmiddels heb ik alle boeken van Tess Gerritsen gelezen en hoewel alarmfase rood afwijkend is in de serie, het speelt in de ruimte, is het even spannend als de andere boeken.
Ook dit boek heb ik met veel plezier gelezen en is even verslavend en moeilijk weg te leggen als, de meeste, anderen van Tess Gerritsen.

Kon er niet doorheen komen, erg taaie kost alleen de laatste 10 blz. vond ik de moeite waard. Het gaat teveel over een ruimte station en daar gaat mijn interesse niet naar uit

Eens een keer een boek van Tess Gerritsen met een heel andere thema. Uiteraard weer een spannend, lekker door te lezen boek. Door het thema zat ik wel minder in het boek dan bijvoorbeeld de boekenserie met Rizzoli en Isles. Ik had in het begin wel een beetje moeite met het doorkrijgen wie wie was en de onderlinge relaties. Als ze eenmaal in de ruimte zitten wordt het lekker spannend en wil je het boek uitlezen.

In 'Alarmfase rood' beschrijf Tess Gerritsen de ruimtevaart van astronaute Emma Watson en haar collega's. Deze riskante onderneming wordt vanaf de aarde nauwlettend gevolgd door Emma's echtgenoot, chirurg Jack. Na de lancering doet zich een onverwacht probleem voor: in het ruimtelaboratorium sterven verschillende proefdieren aan een onbekend, zeer besmettelijk virus met lugubere symptomen, en al snel daarna valt het eerste menselijke slachtoffer. Om een wereldwijde epidemie te voorkomen besluiten het Witte Huis en NASA dat de astronauten nooit meer naar aarde mogen terugkeren, waarmee het ruimtestation verandert in een dolende doodskist. Maar Jack weigert zijn vrouw een gruwelijke dood te laten sterven en stelt alles in het werk haar te redden...
Op grond van deze beschrijving van Alarmfase rood zou ik het boek links hebben laten liggen, omdat ruimtevaart, science fiction en virologie nou eenmaal niet mijn warme belangstelling genieten. Maar al vanaf de eerste pagina werd ik gegrepen door deze geweldige thriller!! Gerritsen verstaat de kunst om met een paar rake schetsen haar personages en diens beweegredenen tot leven te brengen, en voert je van de ene cliffhanger naar de andere, die je soms letterlijk de adem doen inhouden. Dat maakt 'Alarmfase rood' tot een thriller van topniveau, en Tess Gerritsen een auteur van wereldklasse, waarbij de meeste andere thrillerschrijvers bleek afsteken!

Geschreven bij Alarmfase Rood

Goed boek, zoals gewoonlijk bij Tess. Je wil blijven lezen.

Geschreven bij Alarmfase Rood

Superspannend boek.