Overhoop en overleven De impact van ziekte, dood en verlies

Een jong stel krijgt ineens te maken met kanker, de vrouw van Hans krijgt deze diagnose vrij onverwacht en vanaf die dag bestaat hun leven niet uit leuke vakanties, kinderzaken, werken en samen zijn maar gaan ze met enige regelmaat naar het specialistische ziekenhuis in Amsterdam en die reis eindigt thuis, waar ze uiteindelijk zal sterven.

In deze periode houdt Hans een dagboek bij waarin hij probeert om uit te leggen wat deze periode met hem doet, als echtgenoot van diegene die ziek is. Hij gebruikt hierbij veel quotes en gedichten van bekende en minder bekende auteurs. Ik kan mij niet herinneren of hij háár naam heeft genoemd. Het gaat hier in dit boek vooral over hem.

Het is een ontroerend verhaal, soms nuchter soms vol emoties die ik ook volop voelde tijdens het lezen. Ik merkte dat mijn ervaringen met deze ziekte nog vrij vers waren en kon het boek niet loslaten, alsof het mij troost gaf.
Vooral als zijn vrouw na alle behandelingen en door de uitzaaiingen in de hersenen een psychose krijgt. Dat was zo moeilijk om te lezen waar zij allemaal doorheen moesten. Toch kan Hans ook goed relativeren en is er zelfs een moment voor een beetje humor. Er zijn veel vragen en op lang niet alle vragen zijn antwoorden.
Het is fijn om te lezen hoe ze allebei steun ervaren in hun geloof en in hun relatie die toch behoorlijk verandert tijdens deze periode.
Ook is er ruimte voor reacties en verwachtingen uit hun omgeving waardoor het verhaal breder wordt dan alleen hun vieren.
Toch pakt hij het leven na haar overlijden goed op. Creëert nieuwe herinneringen en laat de lezer meeleven met dit proces waar hij en de kinderen doorheen gaan.

Ik ga slapen zonder zorgen
Want slapend kom ik bij U thuis
Alleen bij U ben ik geborgen
Gij doet mij rusten tot de morgen,
En wonen in een veilig huis.

Overhoop en overleven is een fijn boek om te lezen en troost in te vinden .

Schrijver neemt je mee in persoonlijke beleving van verwerken van ziekte en overlijden van partner, het emotionele heen-en—weer geslinger en zoeken naar hoe, wat en waarom. Wel vanuit christelijk perspectief en zijn liefde voor Augustinus en zijn wijsheden, maar het geeft wel zin aan zijn leven.

Het boek geeft een eerlijk en indringend beeld van wat de diagnose borstkanker betekent. Elk hoofdstuk (van diagnose tot overlijden en rouwen) is een verhaal op zichzelf. Alderliesten blijkt een getalenteerd schrijver.

Wat bevreemdend aandoet, is dat in het boek de nadruk ligt op enkel de ervaringen van de auteur zelf. De ondertitel van het boek doet vermoeden dat de lezer ook wat meekrijgt vanuit het perspectief van zijn overleden echtgenote. Dit blijkt nauwelijks zo te zijn. Wie het boek gelezen heeft kan slechts gissen hoe zij op een dieper niveau het loslaten van het leven, haar man en jonge kinderen heeft ervaren.

Persoonlijk vind ik het niet respectvol dat de auteur hier geen aandacht aan besteedt. Hoe zwaar ook voor een partner, Alderliesten duidt bijna alleen maar wat het voor hem betekent, alhoewel hij de wij-vorm gebruikt. Dit had ook ondervangen kunnen worden door bijvoorbeeld kort het perspectief van familie en/of vrienden aan te raken. Na het dichtslaan van het boek, dat autobiografisch van aard is, blijft het mij bij dat een 'opgedragen aan' en/of andere vorm van postuum eerbetoon aan zijn overleden echtgenote, ontbreekt.

Reel en moedgevend boek, goed leesbaar...