Alles is zoals het zou moeten zijn Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Alles is zoals het zou moeten zijn

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Ik ben tot de helft gekomen en heb het boek niet uitgelezen. Gewild grappig, onwaarschijnlijk verhaal en slecht uitgewerkte karakters. Ik heb met verbazing de andere reviews gelezen!

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Dit boek lijkt wel geschreven met het oog op een gewenste verfilming, alles is filmisch (in stromende regen iemand zoeken, het plot an sich, overdreven reacties zoals stukslaan eigendommen). Verder was het verhaal flinterdun en vanaf hoofdstuk één voorspelbaar. De grapjes zijn van het kaliber too much en óver het randje van irritant, alsof de schrijfster zich wil etaleren als intelligent, kek en grappig. Het gedweep met de Taga-bike en het Emma Kinderziekenhuis en het gepreek over dat laatste en hun goede werk was voor mij te veel collecteren en vriendjes pleasen en daardoor een regelrechte turn off.
De zinnen liepen lekker hoor, maar het plot is te cliché, de hoofdpersonen te mager en hier ook weer te cliché en het verhaal kabbelde maar door met zeker 100 pagina's te veel. Gezien bovenstaande ben ik ervan overtuigd dat een debutant zonder naam en status dit boek nooit zo gepubliceerd had gekregen.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moet en zijn

Echt een heerlijk boek. Heb er soms echt hardop om moeten lachen. Het leest makkelijk weg en ik vond de zwarte humor van de hoofdpersoon heerlijk. Het wordt zo geschreven dat je meeleeft met de hoofdpersoon en het net lijkt of je er zelf bij bent. De acties van de hoofdpersoon zijn erg herkenbaar en zeer menselijk. Een heerlijk luchtig boek, voor als je even geen zin hebt om heel diep na te denken, zoals bij een boek van Dan Brown.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moet en zijn

Het boek begint bij het kraambed van Iris Vandenberg, ze is net bevallen van een zoontje. Ze denkt dat Pieter, de man waarmee ze al 10 jaar een relatie heeft, haar ten huwelijk zal vragen. Daar vergist ze zich schromelijk in want het enige wat ze krijgt, zijn een heleboel verwijten.
Een paar uur later barst de bom helemaal en het tweetal gaat uit elkaar. Iris is er het hart van in en hoopt maandenlang dat het goed komt. Uiteindelijk beseft ze dat het over en out is en ze begint een nieuw leven met haar zoontje Milan. Er komen enkele mannen in de buurt, maar dan staat Pieter ineens terug voor de deur. Wat zal Iris doen? Zal ze Pieter terug in haar leven laten of kiest ze voor de andere?

Terwijl je al denkt te weten hoe het gaat verlopen, slaagt Daphne Deckers erin om je op het verkeerde spoor te zetten. Maar uiteindelijk ben je wel blij met de keuze die Iris maakt.

Het is een vlot geschreven boek, vol met dagdagelijkse dingen en af en toe wat "beledigingen" naar Vlamingen toe. Maar aan dat laatste erger ik me niet echt. Het is misschien ook datgene wat ik af en toe denk over mijn eigen volk. Daarnaast hebben wij, Vlamingen, ook onze gedachten over de Nederlanders. Alleen heeft Daphne Deckers het aangedurfd om dit in een boek neer te schrijven.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Ik krijg het gevoel met dit boek dat er iedere dag feitjes uit een tijdschrift worden uitgescheurd en dat die koste wat koste in het verhaal gepropt moeten worden ook al passen ze niet in de verhaallijn. De toon is gemaakt, niet naturel en bewust popie jopie gemaakt wat niet lekker leest. Ik vind de colums leuk maar schoenmaker blijf bij je leest. Niet meer doen!

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Ik heb het boek nét uitgelezen, 320 pagina's maar liefst. Waarvan de eerste 250 erg grappig zijn, je écht in de lach schiet, ondanks de trieste situatie waarin hoofdpersoon Iris verkeert. Naast humor komen terloops vele, kleine levenslesjes langs. Een goed romandebuut van Daphne Deckers waarmee ze aantoont écht wel schrijverstalent te hebben voor de 'lichtere categorie' leesboeken.
Echt jammer van dit boek is het eind van het verhaal, dat uit wel érg veel toevalligheden bestaat en je idee hebt dat er gericht naar een gesloten einde wordt toegeschreven. Een beetje een afgeraffeld einde naar mijn idee. Desalniettemin: 250 pagina's leesplezier en 70 wat minder. Dit boek zie ik nog weleens verfilmd worden, het past zó in de reeks 'Gooische Vrouwen'.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Wellicht omdat ik net twee heel goede boeken gelezen heb, maar vond dit boek tegenvallen. Vond er geen diepgang in zitten (hoeft niet altijd zwaar op de hand) en vind het een beetje té popie jopie geschreven, vooral het steeds terugkomende 'fokking'...

Enkel de hoofdpersoon wordt een béétje uitgediept maar verder. De ruimte die wordt ingenomen om te beschrijven wat er gegeten wordt bij Ron Blaauw, MoMo en Yamazato had naar mijn idee beter gebruikt kunnen worden om de karakters verder uit te werken. En ik vind het té voorspelbaar en eigenlijk een beetje te veel 'keukenmeidenroman', je weet op blz 64 al hoe het afloopt.

De schrijfstijl komt op me over als 'kijk mij hip en jong schrijven, ik weet precies wat 'in' is' en bij mij werkt dat dus niet.

Her en der ook wel gelachen maar me helaas meer geërgerd...Voor mij even geen herhaling.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Wat een matig en oppervlakkig verhaal, het nivo van een slechte doktersroman maar dan 50x zo dik. Het gaat werkelijk nergens over. Ik heb het uitgelezen, maar hele stukken overgeslagen. Met name het gebazel tussen die vriendinnen tijdens lunches etc.. De afloop is al bekend, op het moment dat ze Mister perfect (ik zal zijn naam niet verklappen want dan zijn er helemaal geen verrassingen meer) ontmoet......zo voorspelbaar!
Gewoon een slecht boek!
De stukjes van Daphne,in de bijlage van de Telegraaf "vrouw", waren altijd wel leuk om te lezen. Herkenbaar en waarschijnlijk net lang genoeg om niet verveeld te raken.
De kinderboeken van Daphne ken ik niet maar als ze het nivo hebben van dit boek, dan vallen de kinderen er zeker heerlijk bij in slaap.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Ik vond het gewoonweg een slecht boek. Ik vind de artikelen van Daphne Deckers leuk en ook haar 'mama' boeken heb ik verslonden. Maar dit boek haalt het daar echt niet bij. Vond het tegenvallen, weinig humor & zat niet veel vaart in. Al met al zou ik het zeker niet aanraden.

Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn

Na alle boeken over de opvoeding van haar kinderen gaat Deckers met haar eerste roman echt helemaal los. Nee, wees niet bang, het valt heus wel mee met de sex. Het is meer dat het van praatjes over sex aan elkaar hangt. Dat zal ze al die jaren wel hebben zitten oppotten en nu barst ze los! Moet het eruit!

Het leest als het kijken van een soap, vooral veel dialogen die lekker makkelijk weglezen en die gaan dus allemaal over sex en over alle afkortingen die je voor vanalles kan bedenken. Maak je geen illusie, wie heeft er niet een DNK (Dood Normaal Kind) of ben je zelf BK-negatief (dan heb je het buskruit niet uitgevonden)? Ik heb me met dit boek twee middagen prima mee vermaakt, dat zal ik eerlijk toegeven. Het leest echt als een trein. De drama's die zich achter elkaar voordoen, zijn heel luchtig en met humor beschreven. Maar het familiedrama dat zich ontvouwt en de toevalligheden van ontmoetingen en bloopers zijn erg ongeloofwaardig.

Daarnaast gaat er geen alinea voorbij waarin geen woordgrapjes worden gemaakt, maar ik zal u hier de vunzige variatie van de uitdrukking 'likmevestje' besparen. De vraag is: wie likt er nu een vestje? En daarmee begrijpt u vast het niveau van dit boek.