BACK-UP 1 - BACK-UP Zo wijd de wereld strekt (1) Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. 'Niets is wat het lijkt'

Geschreven bij BACK-UP Zo wijd de wereld strekt

Back-up Zo wijd de wereld strekt

Bert (Holtes) en Wop (Sietsma) hebben samen een boek geschreven wat zij in eigen beheer samen met Brave New Books hebben uitgegeven. Het e-book is gratis te downloaden en mag verspreid worden. Bert en Wop beloven op hun website een literaire thriller met actie, humor, misdaad, romantiek etc.
Waar gaat Back-up Zo wijd de wereld strekt over? Dat is een vraag die niet beantwoord wordt op hun website en het wordt de aankomende lezer alleen duidelijk dat het verhaal begint en eindigt met het Vredespaleis (Den Haag).
En dat klopt, het verhaal begint met het Vredespaleis en direct wordt de spanning voelbaar. Er staat iets te gebeuren en dat drijft de spanning op. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages en oogpunten. Ieder hoofdstuk afzonderlijk met zijn eigen hoofdpersoon. De karakters zijn zeer goed uitgewerkt en als lezer kun je je helemaal met die persoon verenigen. Je leert al lezend door het boek de karakters kennen en ondanks dat zijn er nog steeds vragen aan het eind van het boek over de verschillende hoofdpersonen.
Het boek heeft, verrassend voor een debuut, meer dan 500 bladzijden. Dit aantal heeft het boek nodig en het had langer mogen zijn. Het was jammer dat het boek uit was.
De hoofdstukken zijn lang evenals de zinnen. Ondanks dat de zinnen lang zijn, heeft de lezer geen moeite om de essentie ervan te begrijpen. Het is een lekkere leesstijl, gemakkelijke zinsopbouw en daarom ook een zeer goed leesbaar boek.
Hoe zit het met de spanning, humor, misdaad, romantiek enz? Echt alles is verwerkt in dit thrillerdebuut. Af en toe met een lach rond de mond en met een warm hart zuchtend om de romantiek kan het gevoel ineens omslaan in afschuw vanwege een afgrijselijke scène die koelbloedig is omschreven. De spanning loopt het hele boek door en zorgt ervoor dat je als lezer met zeer grote moeite het boek weg kunt/moet leggen.
Op hun website schrijven Bert en Wop dat Back-up zal bestaan uit 2 delen en dat er nog gewerkt wordt aan het tweede deel. De verwachtingen zullen zeer hoog zijn voor dit tweede deel want met "Zo wijd de wereld strekt" hebben zij een geweldig en uniek boek geschreven.

Geschreven bij BACK-UP Zo wijd de wereld strekt

Schrijversduo Holtes&Sietsma heeft een gevaarlijk statement op de achterkant van Back Up Zo wijd de wereld strekt gemaakt. Als lezer is het tenslotte altijd afwachten of een verhaal bevredigend uit zal pakken. Het is dan ook raadzaam om het gewoon over je heen te laten komen en niet meteen te hoge verwachtingen te hebben. Al meteen opvallend is hoe het duo helemaal van de details blijkt te zijn, hoewel er soms toch wat overbodige details opduikelen. Schrijf technisch zijn er een aantal dingen die niet helemaal kloppen en daardoor de geloofwaardigheid kunnen aantasten. Het lijkt ook alsof de auteurs zijn vergeten hun aantekeningen uit het boek te halen. We snappen dat ze bepaalde dingen zo goed mogelijk wilden toelichten, al is dat niet direct nodig. Toch weten Holtes&Sietsma prachtig te schrijven en de lezer tot het einde vast te houden. Ze kunnen goed vertellen en ondanks dat er niet echt een vast hoofdpersonage duidelijk naar voren komt, heeft het verhaal een duidelijk doel. Het is door deze puntjes misschien net geen vier sterren waard. Toch zijn de schrijvers goed op weg en zijn we benieuwd hoe dit duo zich zal ontplooien.

Geschreven bij BACK-UP Zo wijd de wereld strekt

Voordat Bert Holtes auteur werd, heeft hij diverse beroepen uitgeoefend. In 2010 kreeg hij het rustiger en omdat hij altijd al een rijke fantasie heeft gehad, besloot hij om een boek te gaan schrijven. Hierbij is hij, vooral in eindfase, geholpen door zijn partner Wop Sietsma. In november 2018 verscheen Back-up, zo wijd de wereld strekt, dat aanvankelijk het eerste van twee delen was. Dat tweede deel wordt echte zo omvangrijk dat besloten is dit boek in tweeën te splitsen, zodat de hele reeks een miniserie wordt.

Op de directeur en opsporingsleider van UNBI (United Bureau of Investigation), Hakon Eriksson, wordt een aanslag gepleegd en alles wijst erop dat hij dit niet heeft overleefd. Hij is die dag opgeroepen om bij het Internationaal Strafhof te getuigen in het proces tegen Spiderweb, een internationale organisatie waarvan de top wordt verdacht van fraude, aanzetten tot geweld en misdaden tegen de menselijkheid. Onder leiding Lémarc Tasker van het UNBI wordt de aanslag onderzocht. Dit onderzoek leidt zelfs tot in de Verenigde Staten en er komt hulp uit onverwachte hoek. Komt het tot een arrestatie of gaan de daders vrijuit?

Back up, zo wijd de wereld strekt bestaat uit een aantal nogal lange hoofdstukken die vervolgens zijn opgedeeld is korte subhoofdstukken, die in feite als paragrafen kunnen worden gezien. Deze paragrafen, alle voorzien van een nummering, worden door de hele plot heen, afwisselend verteld vanuit het perspectief van verschillende personages. Door dit wisselende perspectief worden veel situaties herhaald, maar dan logischerwijs vanuit een ander gezichtspunt. Het gevolg van deze herhaling is dat het verhaal maar niet wil vlotten, de lezer krijgt het gevoel twee, drie of soms wel vier keer hetzelfde te lezen. Dit gaat tevens ten koste van de het spanningselement, die wordt daardoor zo goed als tenietgedaan. Dat een bepaalde gebeurtenis vanuit verschillende perspectieven wordt verteld, is in principe niet verkeerd, het kan zelfs zorgen voor interessante wendingen, maar het was beter dit te beperken tot twee. Dat houdt het een stuk overzichtelijker, kan het verhaal zijn tempo behouden en blijft de spanning grotendeels gehandhaafd.

De vele personages zorgen ervoor dat het voor de lezer tot ver in de plot niet altijd duidelijk is wat de rol van een groot aantal van hen is. De auteurs hadden er goed aan gedaan om voorin het boek een overzicht te geven van alle personages die een belangrijke rol in het verhaal hebben. Dit voorkomt de nodige vraagtekens en ontstaat er ook geen verwarring. Al die personen zijn niet de enige dissonant. Het verhaal heeft eveneens te veel actie, soms krijg je zelfs de indruk dat sommige scènes ontaarden in een regelrechte slapstick. Doordat het verhaal te veel geschreven is alsof het een script van een serie of film is, zijn de details talrijk. Te talrijk. Er zijn zelfs complete paragrafen die volstrekt overbodig zijn en niets met het verhaal an sich te maken hebben. De extra en onnodige informatie leidt af en komt het verhaal niet ten goede.

De schrijfstijl is nogal wisselend, het begint nogal statisch waardoor het verhaal leest als een verslag, maar gedurende de plot verbetert dit. Dan wordt het, mede door de dialogen, wat levendiger. Toch zijn die dialogen ook een struikelblok. Omdat ze niet als afzonderlijke regel worden weergegeven, lezen ze niet als een gesprek. Het is te veel geïntegreerd in de alinea’s waardoor het er niet overzichtelijker door wordt. De ontknoping heeft, in tegenstelling tot wat er daarvoor gebeurt, meer tempo, spanning, actie, ondanks dat ook daarin alles te mooi op zijn plaats valt. Er is te weinig verrassing. Dit neemt echter niet weg dat het idee van Back-up, zo wijd de wereld strekt origineel is, de uitwerking daarvan had echter vele malen beter gekund. Het is voor de lezer te hopen dat in het vervolg, waarvan de deur in dit boek op een grote kier staat, uit een ander vaatje wordt getapt.

Geschreven bij BACK-UP Zo wijd de wereld strekt

Dit boek heeft een ongebruikelijke achterflap; er wordt niet verteld waar het verhaal overgaat, alleen dat het humor, actie, misdaad, wereldwijde intrige, romantiek, de nodige spanning en verrassende wendingen bevat.

‘Zou het je veel wijzer maken als je hier zou lezen dat er een eeuwenoud mysterie op het punt staat ontdekt te worden?’

‘Scifi? Nee, ja, misschien. Wie weet!’

‘Ach, lees het boek en laat je verrassen’

Dit is gedurfd; wie koopt er een boek waarvan hij/zij niet weet waar het overgaat? Aan de andere kant maakt de weinige informatie het misschien ook fascinerend; daagt het de alles- en nieuwsgierige lezer uit?

Net als de auteurs ga ik niet vertellen waar het verhaal exact overgaat; stap er blanco in en laat je verrassen. Ik licht wel een tipje van de sluier op.

Het verhaal begint en eindigt bij het Vredespaleis.

'Hij borg zijn lievelingswapen op, liep naar het nabijgelegen park, vond een leeg bankje en ging zitten.'

Het is een gewone woensdagmorgen; oud politie-inspecteur Jan de Jong zit op het bankje tegenover het Vredespaleis. Het is net acht uur in de ochtend als hij aan de overkant van de straat een blanke man van Slavische afkomst ziet.
De man filmt met zijn smartphone. Meteen weet Jan hier klopt iets niet.

Op hetzelfde tijdstip zit een vrouw achter haar laptop in het Hilton; ze heeft een goed uitzicht op het Vredespaleis.

Een paar minuten eerder is een oudere man uit het Hilton gekomen en heeft een taxi genomen op weg naar het centraal station van Den Haag. In de taxi haalt hij meteen zijn smartphone uit zijn binnenzak.

Op het hoogste balkon van het Hilton staan Marilyn en Tjan met glinsterende ogen te kijken naar iets dat bij het Vredespaleis gebeurt.

In Den Haag staat het spiderweb-proces op het punt van beginnen

Zes tijdzones verder ligt Robert J. VanderBeek IV op bed met een oordopje in. Hij wil niet dat iemand weet waar hij naar kijkt.

De spanning is meteen merkbaar en houdt aan tot het laatste woord. De gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op. Niets is wat het lijkt.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van meerdere personages. Het duurt even eer de lezer de talrijke personages kan plaatsen.
Er is niet een hoofdpersonage aan te wijzen; alle personage hebben hun eigen rol en zijn even belangrijk. De karakters worden redelijk goed uitgediept; bij sommige hou je vraagtekens.

Koelbloedige scénes worden afgewisseld met romantiek en humor en dat is ook wel nodig.

'Als een mals geslagen stuk vlees hing de jongeman, die als zodanig niet meer te herkennen was, slap in de touwen waarmee hij aan de stoel zat vastgebonden.'

De hoofdstukken zijn lang; ze worden wel opgedeeld in subhoofdstukken waarin het telkens over een ander personage gaat. Het kleine lettertype leest niet fijn in combinatie met de erg lange zinnen.

‘Zo wijd de wereld strekt’ is letterlijk van toepassing; de cover maakt nieuwsgierig.

De verschillende genres in het verhaal maken het voor de meeste lezers boeiend.

Het veelvuldig gebruik van de woorden ‘en’ en ‘er’ maakt dat het verhaal minder prettig leest. Evenals de lange zinnen, bijzinnen en regelmatig gebruik van bijvoeglijke naamwoorden die niks toevoegen. Meermaals wordt tot in detail een gebeurtenis of situatie verteld; op zich knap, maar het leidde mij af van het werkelijke verhaal, dat ingenieus in elkaar zit.

Een verhaal met verrassende wendingen en benaderingswijze waarbij van de lezer de nodige concentratie wordt gevraagd.

De auteurs weten met passie, met eenvoudig woordgebruik, te vertellen en laten de lezer versteld staan met hun debuut.

Taaltechnisch: 3***

Schrijfstijl: 3***

Spanning: 4****

Verhaallijn: 4****

Geschreven bij BACK-UP Zo wijd de wereld strekt

De dikke pil omdraaiend wil ik de achterflap lezen. Tot mijn grote verbazing staat er geen samenvatting om mijn interesse op te wekken, maar een teaser zonder ook maar iets prijs te geven van de inhoud. Het boek zou vol zitten met ‘actie, humor, misdaad, wereldwijde intrige, romantiek en de nodige spanning met verrassende wendingen’. Er worden hoge verwachtingen geschept, maar worden die ook waargemaakt?

De werkwijze van Holtes & Sietsma respecterend, volgt hier geen samenvatting van het boek, slechts mijn eigen bevindingen en gedachten over . Ik begon geheel blanco aan het boek. Al bij de eerste paar pagina’s was ik in verwarring. Was de oude heer op het bankje belangrijk? Moest ik onthouden wie hij was en wat zijn achtergrondgeschiedenis was? Kwam hij later nog in het verhaal voor? Ik kreeg het gevoel in een escaperoom te zitten. Ik moest aan de hand van het verhaal er zelf uit zien te komen.

Op zich leest vooral de eerste helft van het boek vlot weg vanwege de actie, maar door de vele personen en verschillende ‘vertellers’ stagneert het tempo. Het is verwarrend wie ook alweer wie was en wat zijn/haar rol in het verhaal is. Dat is een hinderlijke minpunt. Vaak leggen de auteurs heel droog en technisch bepaalde zaken uit en dat voegt m.i. niets aan het boek toe. Integendeel: het teveel aan afkortingen, te lange zinnen en onnodige situaties en verhaallijnen irriteerden mij en leidden af van het kernverhaal. Halverwege het boek verloor ik een deel van mijn interesse en enthousiasme. De vaart was uit het verhaal door alweer een nieuw iemand en een bij-verhaal. Gelukkig kwam dat weer goed bij de ontknopingsscènes.

Was het dan een en al kommer en kwel? Nee, zeker niet. Holtes & Sietsma hebben een vermakelijke politieke thriller geschreven. Ik zie het boek wel verfilmd worden met een internationale cast. Ik kijk dan ook uit naar het tweede boek in deze serie. Misschien moet ik het boek wel net als een pompelmoes het eerst van zijn schil en daarna velletje ontdoen om tot het werkelijke verhaal te komen. Het boek maakt niet alle verwachtingen waar en elementen zoals humor, misdaad en romantiek waren ingrediënten teveel.

Ik vraag me wel af of het slimme marketing is om het boek geen relevante achterflaptekst te geven. Na lang nadenken geef ik 3 van de 5 sterren. Had het kernverhaal niet zoveel overgewicht, dan was het aantal sterren toch meer geweest.