Lucas Jussen, Arthur Jussen - Beethoven Piano Sonatas (CD)

Met TVeldhuis uit Haarlem ben ik het niet eens. Op YouTube heb ik de ‘pathétique’ van Lucas Jussen (Vredenburg) vergeleken met die van Barenboim. M.i. speelt Jussen beter dan Barenboim, die als pianist te aanwezig is, en zijn luisteraars te veel de controlerende Barenboim schenkt. Jussen levert een mij onbekende 18de-eeuwse Beethoven, die opeens logisch tussen Mozart en Schubert past. Beethoven begon als organist, zijn sonates voor een toenmalig Hammerklavier zijn voor een klein publiek bedoeld. Het ging Beethoven kennelijk om intieme, bijna ongrijpbare, verontrustende gevoelswendingen die hij al componerend meester werd. Jussen maakt zijn publiek daar deelgenoot van en ik geloof hem. In het andante cantabile is hij namens ons de koning, tranen.
Na de oorlog moesten ‘onze’ componisten bevrijdt worden van een klein stukje van de diepe Duitse ziel, namelijk het luidruchtige ‘über alles in der Welt’-sentiment. Wij vonden in de jaren vijftig de keurig Duits zingende Kathleen Ferrier sympathieker dan de minder schuchtere Elisabeth Swarzkopf met haar voortreffelijke dictie. We luisterden liever naar de soms wat rommelige Beecham dan naar von Karajan, de Mercedes onder de dirigenten. Er waren twee verdachte componisten, Wagner en Beethoven (symfonieën en pianosonates, de rest was in orde). Mozart is al vlug na de oorlog bevrijdt door Lipatti en Grumiaux (viool). Zij speelden alleen de muziek, gewoon wat er staat, dus zonder als vertolker aandacht voor zichzelf op te eisen. Mozart had geen vertolking nodig! Het logge Duitse massageluid werd bestreden door in kleine bezetting op oude instrumenten te gaan spelen zonder vibrato, vooral in Nederland.
Het bevrijden van Beethoven was lastiger. Pianisten lieten zich hun vertrouwde lievelingscomponist niet graag afpakken en Duitsland wilde weer stemgerechtigd worden namens en met Beethoven. Het Europese volkslied is iets massaals uit de negende symfonie - mocht van de Fransen - wat Nederlanders na een referendum tenslotte niet wilden meezingen. Barenboim, een Argentijns-Israëlische man van Russische afkomst, mocht op DGG het bewijs leveren van de absolute grootheid van Beethoven. Dat deed hij overtuigend, zelden werd de Teutoonse ernst met zo veel bezieling en bekwaamheid uitgevoerd. Wij hebben die doos langspeelplaten, Pianosonaten. Indertijd hoorde ik de superieure kwaliteit van pianist Barenboim een tijdje aan, en heb vervolgens die platen nooit meer aangeraakt. De meeste zijn niet eens uit hun hoes geweest.
In de jaren vijftig stond bij elke pianolerares het beeldje van een bars, grimmig kijkende Beethoven op de piano, ter verduidelijking.
Het spel van Lucas Jussen is voor mij een openbaring. Beethoven blijkt in zijn jeugd een naar waarheid en vorm zoekende jongeman te zijn geweest die zijn vrienden wilde laten delen in zijn opmerkelijke, hartstochtelijke beschouwingen. Vijf sterren. RLopes Cardozo (1948, amateur-violist en platenverzamelaar), Amsterdam

Het is een bijzondere ervaringen om twee jonge mensen zo te horen spelen. Ook de Beethoven composities zijn bekend, maar de uitvoering was voor mij top.

De recensie in Trouw vanmorgen, was van een zéér voorzichtig karakter.
Toch staan deze jongelui aan het begin van een spannend muziekleven: sterkte voor pa en ma! Ze zijn een grote aanwinst voor dit klassieke label.

Prachtige cd. Knap hoor op die leeftijd.

CD werd keurig volgens afspraak geleverd. Jammer van die verpakking, die de buitenkant van het doosje bekrast.

Heerlijke luister CD, mooi gespeeld met veel gevoel.ik had een stuk op de radio gehoord en wilde meteen de CD hebben. Ik draai hem regelmatig.

Het talent van deze 2 tieners is fenomenaal !

Een fantastische CD en heerlijke muziek voor de nachtelijke uren, als de slaap nog even op zich laat wachten.

Deze CD is echt aan te bevelen aan iedereen die van klassieke muziek houd.
En is een lust voor het oor en je psychen.

mooie weergave

prachtig uitvoering van de piano sonates.
minpunt artikel niet de volgende dag ontvangen, duurde 2 dagen!!