Behekst

Een zeer vreemde roman. Geniaal of kierewiet, of allebei? Het lijkt wel of "Behekst" in één lange roes is geschreven. De taal is zeer museaal, dikwijls om van te smullen, met een zeer eigen register. Ik houd van stukken als “De zesentwintigste november. Uitzonderlijk schrijf ik nog eens des voormiddags in dit dagboek. De grillen van de fortuin!” Het verhaal is redelijk nonsensikaal, maar storen doet dat niet (het leven zelf is ook nonsens). Je moet wel een beetje in het verhaal komen want de eerste zin bijvoorbeeld is al een slag in je gezicht. Hoofdpersoon is de Schrijver, Slangenmens en Nachtburgemeester van Antwerpen Vitalski. Het gaat over zijn problemen met vrouwen en zijn foute vrienden. Goed geschreven is "Behekst" zeker, maar het is tegelijk soms een vermoeiend boek (andermans trip...). Ik heb ook de fout gemaakt dit tweede deel uit een trilogie als eerste te lezen (omdat het onduidelijk was welk boek je als eerste moest lezen). In ieder geval geef ik een tien voor taal.