Bestsellerboy

Geschreven bij Bestsellerboy

Slecht en schreeuwerig boek. Ik heb me naar het einde toegesleept. Zo vermoeiend oppervlakkig en dóm. Ik ging me ook steeds meer storen aan het lege puberale taalgebruik. Eigenlijk had ik beter moeten weten: ook zijn Parool-columns waren blarentrekkend slecht. Ik sla Bouzamour voortaan over. Zwaar overrated.

Ik vind de enorm lovende reviews over dit boek hier echt heel erg dubieus, komt bijna ongeloofwaardig over. Zou de schrijver zijn beoordeling hebben willen laten opkrikken? Anyway, ik was zeer enthousiast over zijn eerste boek en heb helaas zonder het lezen van reviews blind dit boek gekocht toen ik zijn naam herkende. Voor mij is het echt een tegenvaller gebleken, zoals vele al zeggen vrij plat / puberaal geschreven, in het begin nog oke om te lezen maar tegen het einde had ik het wel gezien allemaal en is dit boek op een stapel beland om niet meer opgepakt te worden. Jammer!

Ben op de helft gestopt, niet te doen. Sneu populair nietszeggend taalgebruik

Geef hier alsjeblieft geen cent aan uit, dat zou teveel eer zijn. Wat een waardeloze treurige papierverspilling.

Onsamenhangende gebeurtenissen beschreven als een roman! Niet pakkend en totaal niet intrigerend.

Mano is top! Zijn boek trouwens ook!

Ik vond 'De belofte van Pisa' al enigszins overschat, maar goed, dat zat nog wel een beetje redelijk in elkaar. 'Bestsellerboy' is echter een verhaal dat niks om het lijf heeft. Veel geblaat, weinig wol en veel machogebral dat snel gaat vervelen. Zonde van het papier. Wat mij betreft mag deze jongeman stoppen met schrijven.

Wat een teleurstelling van een boek. Kort samengevat, het boek gaat over een egoïst, verwaand, grof, brutaal zelfingenomen kwal. Het meerendeel gaat het over bekende Nederlandse schrijvers en zijn wens om daar zo wanhopig bij te mogen horen. Over zijn familie waar ie mee breekt, voornamelijk omdat hij arrogant is en totaal niet de intentie heeft om het met ze goed te maken. Over veel drugs, gewip en eigenlijk het sneue leventje wat ie leidt. Totaal niet interessant en als ze deze vent een schrijver mogen noemen dan is dat een schande.
Wat mij het meeste stoorde was dat het eigenlijk een nietsnut is die als doel mensen afbekken heeft. Iedereen die maar wat tegen hem zegt word te woord gestaan met een grof bijdehand wantwoord. Totaal geen vrienden en zichzelf toch fantastisch vinden. Klaagt steen en been over zijn Marokkaanse vriendjes maar zelf gedraagt ie zich als een nog grotere etter. Ik vond dit boek kak.

Het eerste boek vond ik geweldig, dus ik moest het tweede boek lezen.
Wat een afgang, de ware aard van Mano Bouzamour komt boven.
veel te grof taalgebruik.
de literaire vriendjes houden elkaar een hand boven het hoofd, zo komt de naam "Tommy Wieringa" , zeker 10 keer nutteloos in het verhaal voor.
een wonder dat diezelfde" Tommy Wieringa ", reclame maakt voor het boek Bestsellerboy.

Aardig om te lezen maar niet meer dan dat.