Blauwe verleidingen

Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik was na een pre'read' van ongeveer 50 pagina's erg enthousiast! Ik had al snel sympathie voor Sehri en ben benieuwd hoe het haar verder vergaat. Nu het boek bij bol.com verkrijgbaar is, heb ik het dan ook meteen aangeschaft. Complete review volgt, zodra ik het boek helemaal gelezen heb.

Het is een ouderwets dik boek, dat ik echter in een paar dagen uitgelezen heb. Het speelt zich af in aristocratische kringen in Iran, waar de mensen elkaar gastvrij ontvangen en waar feesten gegeven worden. Door de warme sfeer met de grote huizen en diepe tuinen doet het wel wat denken aan de Indische boeken van iemand als Couperus.
Je wordt meegevoerd in het hoofd van een mooi, gevoelig, artistiek meisje dat dan weer het gevoel heeft het centrum van de wereld te zijn, die hevig geniet van alle aandacht. En zich dan weer erg onbegrepen voelt, er vloeien dan veel tranen. Ze herkent zich dan ook sterk in de hoofdpersoon van de roman Gejaagd door de wind. Dit boek speelt in de woelige jaren van de Amerikaanse burgeroorlog, even woelig als het Iran waarin de jeugdige hoofdpersonen van Blauwe Verleidingen moeten zien op te groeien. Heftig en intens om te zien hoe het hele leven besmet wordt door een politieke dictatuur.

Via via kwam ik bij dit boek terecht. Ik ben geïnteresseerd in Iran en omdat de schrijfster Iraans van oorsprong is, heb ik het boek gekocht. En daar heb ik geen spijt van. Het is een spannend boek, vol drama, vol wendingen, vlot geschreven en vooral beeldend geschreven, je ziet als het ware de scenes voor je alsof je naar een film zit te kijken. Het is het levensverhaal van een jong meisje uit de betere kringen dat opgroeit in het Iran van de sjah en dat zich langzaam steeds meer bewust wordt van haar omgeving en haar eigen positie, of ze wil of niet. Ze ontwikkelt zich tot een zelfstandige, onafhankelijke vrouw maar betaalt daarvoor een hoge prijs. Wat ik het interessantst aan het boek vind, is de kennismaking met de gebeurtenissen in het Iran van die dagen die ik slechts kende vanuit de kranten. Het schrikbewind van de sjah en zijn SAVAK, de demonstraties die met veel geweld beëindigd werden, de terugkeer van Khomeini uit Parijs, het religieuze fanatisme, het bloedvergieten dat onder Khomeini nog erger werd. De hoofdpersoon raakt van de regen in de drup. Maar het boek geeft ook een inkijkje in het dagelijks leven van de hoofdpersonen en in de Iraanse cultuur waarin bijvoorbeeld homoseksualiteit een taboe is – ik noem dit omdat het in dit boek juist wel een belangrijke rol speelt. Al met al een boek dat zeer de moeite waard is, voor iedereen maar zeker ook voor mensen die in het oude Perzië van de tweede helft van de vorige eeuw geïnteresseerd zijn.