Borealis

Dit boek is nieuw in zijn soort. Er zijn weinig boeken waarin het milieu een belangrijke rol speelt en de verhaallijn spannend is voor kinderen. Ik vond het boek spannend van het begin tot het eind en ging daarna toch anders kijken naar mijn rol in het milieu. Wat wel jammer was, is dat het einde wat slapjes is. Alsof de schrijfster niet goed wist hoe de spanning weer losgelaten moest worden.
Wel een echte aanrader, voor jongens èn meisjes.

Joppe is ontvoerd – en niet alleen hij. In het koude, afgelegen Borealis zijn honderdtachtig kinderen uitverkoren voor een bijzondere toekomst zij worden opgeleid om een dreigende klimaatramp te overleven. Maar zitten de kinderen daar wel op t wachten? Terwijl de lange en koude winter voor de deur staat, doet Joppe er alles aan om zijn vrijheid terug te krijgen.

Het duurde even voordat ik in het boek zat, het kwam wat traag op gang. Gelukkig zijn de hoofdstukken kort en vanaf het 3e hoofdstuk zit er tempo in. Dan gebeuren er veel dingen in een korte tijd, waardoor je regelmatig op het puntje van je stoel zit. Doordat er zoveel spanning in het boek zit, wil je blijven lezen. De kinderen in mijn klas gaven ook aan dat ze niet wilden stoppen. Complimenten daarvoor aan de schrijfster, mijn klas is geen makkelijk publiek. Er zitten een aantal echte niet lezers in de klas en zelfs die wilden niet meer stoppen.

Stiekem hoop ik dat er nog een vervolg komt. Het was een open einde, waardoor je een eigen invulling kan geven. Ik merkte dat ik in dit boek het open einde niet storend vond. Het zorgde ook voor een mooi gesprek met de kinderen. Ik vond het zo jammer dat het boek klaar was, de volgende opdracht in de klas is om zelf een vervolg te gaan schrijven. Wie weet krijg ik dan wel antwoord op een aantal van mijn vragen ;).

Dit boek krijgt van mij 4 van de 5 sterren. Ik vind het boek gewoon te kort!

"Tien dagen en drie uur. Zo lang was Joppe nu in Borealis. Het enige goede nieuws was dat hij niet meer bang was dat ze hem dood gingen maken."
Zo begint het boek Borealis. En de toon is meteen gezet. Wat een ontzettend spannend boek!
Joppe is een 13-jarige jongen uit Nederland die samen met 179 kinderen, allemaal uit een ander land, is ontvoerd en naar een afgelegen kamp in Ijsland is gebracht. Het kamp heet Borealis, vernoemd naar het Noorderlicht.
Borealis is gesticht door een politicia (Polaris), een klimaatwetenschapper (Antares) en een rijke zakenman (Sirius), de Trias genoemd. Ze denken dat door de onvermijdelijke klimaatverandering er een zondvloed zal komen en niemand, behalve deze kinderen, zal het overleven. Borealis is opgericht als een soort Ark van Noach.
De kinderen wonen met zijn achten in een huisje en krijgen iedere dag les om te leren hoe ze moeten overleven. Het ontbreekt ze aan niets, er is heerlijk eten, maar er staan ook hoge hekken om Borealis. Ze worden bewaakt door de Crew en dit gebeurt niet altijd even zachtzinnig.
Joppe, de hoofdpersoon, legt zich er niet bij neer. Hij probeert uit te vinden waarom ze in Borealis zijn en hoe ze kunnen ontsnappen.
Marloes Morshuis snijdt met dit boek een belangrijk thema aan: de klimaatverandering en dat het hoog tijd wordt dat we er wat aan gaan doen! Andere thema’s: genetische manipulatie, survival of the fittest, big brother is watching you, ..allemaal zware thema’s maar het boek is niet moraliserend. In eerste instantie een zeer spannend boek, maar wel een met een boodschap!!
Zoon Jip (12 jaar) las het boek ook:
Borealis is een van de spannendste boeken die ik ooit heb gelezen! Het is spannend omdat er telkens dingen onduidelijk zijn. Je wil doorlezen om erachter te komen waarom de kinderen in Borealis zitten. En als je denkt meer te weten, zijn er weer nieuwe ‘raadsels’. Het is ook leuk om dit boek te lezen omdat de kinderen ongeveer net zo oud zijn als ik. Het idee dat alleen de kinderen het zullen overleven en de rest van hun familie niet, vond ik niet leuk.
Dat we op moeten letten en voorzichtiger moeten zijn met onze aarde dat wist ik al, maar door dit boek denk je er wel weer over na. Ik zou zeggen, allemaal lezen dit boek!!

Een spannend en goed geschreven verhaal. Aan te raden vanaf 10jaar.

Een mooi en vlot geschreven kinderboek, wat ook als volwassenen een plezier is om (voor) te lezen.

Joppe is een van de 180 kinderen gekidnapte kinderen die vast zitten in een ijskoud kamp met strenge regels. Volledig op zichzelf en zijn kleine vriende groep aangewezen, probeert hij te achterhalen waarom ze er zijn en te zorgen dat ze zo snel mogelijk weer naar huis kunnen.

Er wordt een wereld gecreëerd waar je helemaal in duikt en ondanks dat het vaak spannend is en de kinderen in gevaar zijn, is het nooit te beangstigend. Tevens wordt een moeilijk en abstract thema op een zeer begrijpelijke manier onder de aandacht gebracht.
Soms zijn de dingen wat te simplistisch weer gegevenen en worden er te grote en idealische verbanden gelegd. Maar zeker een aanrader.

De spanning is goed opgebouwd in dit boek, zo kom je steeds meer te weten over de duistere geheimen van de oprichters van Borealis en is het boek erg goed in detail geschreven. Ook is het een erg origineel boek met een goede verhaallijn, niet veel boeken gaan namelijk over klimaatveranderingen en daarom is het boek erg leerzaam. Wel vind ik dat ze een beter einde kon verzinnen, maar ik heb gehoord dat er een deel 2 komt, dus ik hoop dat we dan meer te weten kunnen komen over wat erna gebeurd! Het boek zou ik aanraden voor tieners tussen de 12-14 jaar.

Leuk spannend boek die ook een stuk bewustwording geef. Mijn 13 jarige dochter las hem in een week uit.

Als je eenmaal aan het boek begonnen bent kun je hem niet meer neerleggen. Je wordt meegesleept door de avonturen die Joppe en zijn vrienden meemaken. Het verhaal is mooi vormgegeven en er komt een grote plottwist die het verhaal nog net iets spannender maakt. Ook is het boek erg leerzaam omdat er onderwerpen worden besproken zoals klimaatverandering. Al met al is Borealis een leuk kinderboek voor de leeftijden 12-14 jaar.

Leuk boek

Vooreerst wens ik Uitgeverij Lemniscaat te bedanken voor dit recensieboek.

‘Borealis’ is een jeugdthriller om U tegen te zeggen, eentje dat je in je klem houdt van begin tot einde.
180 kinderen uit 180 verschillende landen worden door de Trias en hun Crew gevangen gehouden op Borealis. Ze hoeven niet te blijven, maar wie niet blijven wil wordt sowieso vervangen door een andere leeftijdsgenoot uit zijn/haar geboorteland èn je wordt dan ook niet teruggestuurd naar je thuis. De meisjes en jongens zijn verspreid over zo’n 25 huisjes en dienen te leven volgens de Borealisregels. Zo is Joppe (uit Nederland) nu ook een Borealist geworden. Hij sluit al snel vriendschap met de Ijslandse Lilja, Nyota uit Kenia, de Canadees Zack, … Djoppie, want Joppe is nu eenmaal een moeilijke naam voor de meeste anderstaligen, laat zich wel niet zomaar doen en eist meer en meer verklaring naar het ontstaan van deze nieuwe gemeenschap. Hij wordt aanzien als de relschopper, het kleine stomme zageventje. Joppe geeft niet zomaar op en krijgt hulp van enkele nieuwe vrienden. Mede door enkele veranderingen in het kamp loopt de spanning in Borealis op en vertoont het hele systeem meer en meer gaten.
Het grote vraagstuk dat hen telkens weer bezig houdt is of ze ooit hun thuis nog zullen terug zien.

Het kaft valt door de kleuren direct op : een gelige lucht, felle rode daken en voor de rest een aaneenrijging van mooie blauwe kleurschakeringen. De naam van de auteur, uitgever èn de titel worden bolvormig weergegeven wat wel een aparte toets geeft aan de uitvoering.
Marloes Morshuis laat je door ‘Borealis’ op het puntje van je stoel zitten. Ze verweeft op een erg verdoken wijze avontuur, maatschappijkritiek en vriendschap tot een prachtig geheel. Dit alles zonder al tè onderwijzend over te komen. Het is een boek dat vooral gericht is op een jeugdig publiek, maar zelfs een volwassene zal enige uren leesplezier beleven aan deze pageturner.
Enig minpunt is dat het einde iets te abrupt was, voor mij had het boek misschien wat dikker mogen zijn. Voor een jongere lezer is de dikte van het boek waarschijnlijk perfect.
Het is met momenten zo filmisch beschreven dat het aanvoelt alsof je zelf in het koude Noorden verzeild bent geraakt. Je voelt met hen mee, je lacht met hen mee, je voelt hun overlevingsdrang aan, soms heb je de neiging om te fluisteren ‘Het komt best allemaal goed. Ik gooi een beetje geluk naar jullie toe’. Als een schrijver dat kan teweegbrengen bij een lezer … dan ben je echt wel goed bezig !