Brieven aan de duisternis

Prachtige, intense, ontroerende schrijfstijl..

Zeer mooi boek . Heeft me geen seconde verveeld. Een echte aanrader !!

Ik vond dit een mooi en leuk boek, zeker
een aanrader! Een vriendin van mij leest hem nu en die is ook enthousiast!

Leuk, spannend, romantisch boek! Het was erg origineel en de personages waren niet cliché!

Brieven aan de Duisternis van Brigid Kemmerer heeft mijn hart gestolen. En dat komt mede door de bijzondere personages. Declan lijkt zo stoer, maar dat is alleen schijn. Juliet toont wel al meer haar gevoelens en is dagelijks op de begraafplaats te vinden. De gebeurtenissen in dit boek zijn realistisch, tonen echt een beeld van rouw en vertelt het bijzondere verhaal hoe twee mensen elkaar steeds beter leren kennen. In real life en door de brieven en e-mails die worden verstuurd. En zo komen ze er achter hoeveel overeenkomsten ze hebben zonder dat ze weten wie ze nu echt zijn. Daarnaast leest het boek als een trein, omdat je moet weten hoe het verhaal tussen deze twee mensen af zal lopen. Misschien dat het ook wel heeft bijgedragen dat je dit boek zowel als e-book als normaal boek kan lezen, wat echt een bijzondere en waardige toevoeging is van Young & Awesome.

Dit is mijn go to boek ik pak dit boek om de 4/5 maanden op en lees het opnieuw als ik ff niks heb het is een heerlijk boek en het leest echt heel fijn en het maakt niet uit hoe vaak je het lees het blijft een top boek

Het is een meelevend en grijpend boek.

Brieven aan de Duisternis is een uniek voorbeeld dat mensen niet altijd zijn wie ze blijken te zijn. Declan en Juliët zijn hier een perfect voorbeeld van. Via brieven vinden ze elkaar onwijs aardig en durven ze elkaar alles te vertellen, maar in het echte leven kunnen ze elkaar niet echt uit staan.

Dit vond ik erg boeiend om te lezen, want de lezer weet dat Declan en Juliët met elkaar communiceren, maar zij weten dit niet van elkaar. Je ziet dat ze doormiddel van brieven elkaar alles durven te vertellen, maar in levenden lijve toch wat de kriebels van elkaar krijgen. Hierbij zie je maar hoe verschillend dit dan kan zijn.

Het fijne aan het verhaal is dat ze elkaar begrijpen. Dit spat van de bladzijden af. Allebei hebben ze een dierbare verloren en in dit opzicht vinden ze elkaar. Ze vinden namelijk iemand waarmee ze kunnen praten en het verdriet en gemis kunnen delen, ook al weten ze niet wie de andere persoon is.

Brieven aan de Duisternis toont de ware aard van het rouwproces, maar ook hoe men ermee leert te leven en dat het leven niet ophoudt. Het toont dat mensen niet altijd zijn wie ze blijken te zijn en dat vooroordelen snel gemaakt zijn. Het laat zien dat er mensen voor je zijn, ook wanneer dat niet zo blijkt te zijn.
Brieven aan de Duisternis is een uniek voorbeeld dat mensen niet altijd zijn wie ze blijken te zijn. Declan en Juliët zijn hier een perfect voorbeeld van. Via brieven vinden ze elkaar onwijs aardig en durven ze elkaar alles te vertellen, maar in het echte leven kunnen ze elkaar niet echt uit staan.

Dit vond ik erg boeiend om te lezen, want de lezer weet dat Declan en Juliët met elkaar communiceren, maar zij weten dit niet van elkaar. Je ziet dat ze doormiddel van brieven elkaar alles durven te vertellen, maar in levenden lijve toch wat de kriebels van elkaar krijgen. Hierbij zie je maar hoe verschillend dit dan kan zijn.

Het fijne aan het verhaal is dat ze elkaar begrijpen. Dit spat van de bladzijden af. Allebei hebben ze een dierbare verloren en in dit opzicht vinden ze elkaar. Ze vinden namelijk iemand waarmee ze kunnen praten en het verdriet en gemis kunnen delen, ook al weten ze niet wie de andere persoon is.

Brieven aan de Duisternis toont de ware aard van het rouwproces, maar ook hoe men ermee leert te leven en dat het leven niet ophoudt. Het toont dat mensen niet altijd zijn wie ze blijken te zijn en dat vooroordelen snel gemaakt zijn. Het laat zien dat er mensen voor je zijn, ook wanneer dat niet zo blijkt te zijn.

Geschreven bij Brieven aan de duisternis

Mooi verhaal, interessante karakters.