BURN AFTER READING (D)

Fantastisch leuke film met geweldige sterren die allemaal schitterend spelen. Ik heb in tijden niet zo gelachen, een absolute aanrader
voor een avondje plezier.

Het is een orginele film met niet veel diepgang. Wat overigens ook wel eens lekker is. De personage worden goed gespeeld met daarbij wat zwarte humor en plotse wendingen.

Geen ingewikkelde uitleg over de kwaliteit van deze film, het is gewoon een super komische film met top acteurs !!!
Een must voor het nageslacht.

LOVE THIS MOVIE. Humor is géweldig, heb hem al 10+ keer gezien en kan de meeste scenes mee praten. Blijkbaar slechte humor, nouja dat heb ik dan misschien ook wel ;). Ik zoek nog steeds naar soortgelijke films.

Als je wil zien waar de combinatie van domheid en dwaasheid - gelardeerd met een flinke dot promiscuïteit en geserveerd met een fikse vleug aan immoraliteit - toe leidt, moet je deze film beslist zien. Deze ingrediënten worden namelijk door topacteurs heerlijk gemixt tot een lichtvoetige brei absurdistische lotgevallen. De gebroeders Coen hebben zich goed uitgeleefd in dit verhaal, en hebben ervoor gezorgd, dat ik tevreden de avond besluit na een verkwikkende filmervaring.

Ik verwachtte in eerste instantie niets van 'Burn after Reading', maar ik werd aangenaam verrast! De topcast heeft duidelijk veel lol in hun spel en dat straalt van de film af. Leuke, droge humor en verrassende wendingen maken 'Burn after Reading' een topper!

Met het oscarwinnende "No Country for Old Men" nog vers in het geheugen, hebben de gebroeders Coen alweer een nieuwe film afgeleverd. Men was bang dat ze bij het genre komedie zouden blijven steken op het niveau van hun laatste komedie, namelijk "The Ladykillers". Gelukkig is dat niet het geval en is "Burn After Reading" alweer een dijk van een film.

Leukste personage is wel Harry Pfarrer, gespeeld door George Clooney. Het is een beetje vreemde vogel met een zwak voor veel vrouwen en dus ook regelmatig een ander in bed duikt, terwijl die een vrouw heeft. Hij geeft zijn personage zoveel kleur en diepgang dat hij iedere scène steelt waar hij in speelt. Enig tegengas krijgt hij van Brad Pitt, die op een schitterende wijze een hersenloze fitnessinstructeur neerzet. Clooney en Pitt delen weliswaar maar een korte scène samen, maar dat is dan ook een scène om niet gauw meer te vergeten.

Zoals ik al zei is het verhaal niet de sterkste kant van de film. De film heeft zelfs even tijd nodig om op gang te komen. Na ongeveer een half uur komt de film eindelijk echt op stoom en dendert zo door naar het einde. Het scenario bevat wel heerlijke dialogen en one-liners, zoals de one-liner van J.K. Simmons. Ook zorgt het scenario ervoor dat de personages in de meest bizarre situaties terechtkomen. De meeste mensen zullen hun schouders ophalen bij het ietwat vreemde einde, maar dit is een typisch einde van de Coen broers: gedurfd en toch goed uitgepakt.
"Burn After Reading" is dan misschien niet de beste komedie geworden van de Coen broers, de film is uiterst vermakelijk en daar draait het om.

De film is een typische Coen-film en daarmee is het grootste minpunt al genoemd: het 'kunstje' hebben we al eens gezien (Fargo). De ongeloofwaardige plotwendingen, de lange dialogen en de vreemde (zeg maar gerust idiote) personages komen bekend voor. Verhaal begint sterker dan het eindigt.

Verwacht beslist GEEN No country for old men. Sterrencast is leuk voor het affiche, maar het blijft wel een echt Coen-film (dus geen Oceans 14). John Malkovich speelt erg goed.

Conclusie: voor de doorgewinterde Coen-liefhebber

Na Fargo, de eerste film waar de Coens een Oscar voor kregen, kwam The Big Lebowski, een film die in het begin noch bij critici noch bij het publiek erg in de smaak viel, maar die sindsdien een cultfavoriet is geworden. Nu komt, na het Oscarsucces van No Country For Old Man, Burn After Reading. Laten we er duidelijk over zijn: Burn After Reading is niet een nieuwe Lebowski. Die lat is te hoog. Wat Burn After Reading wél is, is een komedie zoals we die van de Coens mogen verwachten: onvoorspelbaar, met een scherp gevoel voor taal en met personages die je bij zullen blijven.

Linda Litzke bijvoorbeeld: een medewerkster van een fitnessclub die wanhopig op zoek is naar de financiering voor de plastische chirurgie die ze onontbeerlijk acht. Haar collega Chad Feldheimer is al helemaal zo’n Coencreatie: een oerdomme jongen die denkt dat hij slim is, een sportfanaat met een voorliefde voor het woord ‘shit’ en een kans voor Brad Pitt om te laten zien wat hij kan. Verder is daar nog de ontslagen, alcoholische CIA-agent Osbourne Cox (die de voorkeur geeft aan een ander vierletterwoord en vele variaties daarop), zijn ijskoude vrouw, en de door seks geobsedeerde Harry Pfarrer, die met zo’n beetje alle vrouwelijke personages het bed deelt.

Begon zo mooi, maar verloopt heel warrig, stroef, vele stukken zijn moeilijk te begrijpen