Butcher's crossing

Net als 'Stoner' kan ik 'Butcher's Crossing' aanbevelen. De schrijfstijl van Williams is briljant, hij sleurt je mee het verhaal in, ik zag de plaatjes voor me. Hij schrijft zo beeldend, je voelt de kou en ruikt het vuur. Williams is in staat de karakters in een paar zinnen neer te zetten en diept ze gaandeweg het verhaal verder uit. Het is helemaal geen mannenboek pur sang, het heeft mij (vrouw) van het begin tot het einde geboeid. Stond mijn hele kast maar vol met zulke prachtige boeken......
Als je als kind de 'Kinderkaravaan' (An Rutgers van der Loeff) mooi vond, dan vind je dit ook prachtig!

Het begint met niets, en het eindigt met niets. En daartussen ontwikkeld het verhaal zich. Het grijpt je bij de keel en het laat je niet meer los tot je het uit hebt. Wat is John Williams een gigant. Het zit zo knap in elkaar dat hij je het hele boek in z'n greep houd. Wat mij betreft het beste boek van 2013. Maar, het is wel een echt mannenboek.

John Williams schreef met ‘Stoner’ een fantastische roman over een docent Engels. Met ‘Butcher’s crossing’ laat hij een totaal andere wereld zien. Jachtpartijen, slachtingen en geweld maken de dienst uit in dit verhaal. Ook met ‘Butcher’s crossing’ weet Williams de lezer te overtuigen. Hij weet opnieuw een indrukwekkend verhaal te schrijven!

Will Andrews komt vanuit Harvard – waar hij vroegtijdig stopt met zijn opleiding – naar Butcher’s crossing. Daar ontmoet hij McDonald. Via McDonald komt hij in contact met Miller; hij wil namelijk weten hoe de bizonjachten ‘zijn’. Miller daagt Andrews uit mee te gaan op een jacht. Hij weet een plaats waar duizenden bizons zouden zijn. Samen met Schneider (de viller) en Charley Hoge gaat hij de uitdaging aan en begint hij aan de barre tocht.

“De postkoets van Ellsworth naar Butcher’s crossing was een oude manschappenwagen, zo aangepast dat hij behalve passagiers ook vracht kon vervoeren.” John Williams maakt gebruik van een unieke, sombere schrijfstijl, die zeer aantrekkelijk is voor de lezer. Hij weet de juiste snaar te raken met zijn geweldige formuleringen. Met zijn beschrijvingen van de omgeving neemt hij de lezer mee naar de wereld van Andrews en Miller. De lezer staat op de kale vlakte, ziet de bizons grazen en ziet de ossen voor de loodzware kar ploeteren. Het is wonderlijk te noemen hoe Williams de lezer mee weet te nemen de geschiedenis in en tegelijkertijd de geschiedenis naar het heden weet te halen.

De vier mannen beginnen aan de zware tocht naar de bizons. Al snel weet Miller eigenlijk niet meer goed waar hij is en de andere mannen worden sceptisch. Dan vinden ze toch de kudde bizons. De slachtpartij kan beginnen, Andrews maakt dit alles voor het eerst mee. De hebberigheid van Miller overwint en de mannen slachten meer bizons dan ze eigenlijk aankunnen, maar dan overvalt het winterse weer de mannen. Ze kunnen niet meer terug naar Butcher’s crossing.

De beschreven thematiek in ‘Butcher’s crossing’ is van alle tijd. Williams weet, net als bij ‘Stoner’, een belangrijk en indrukwekkend thema aan te snijden. De macht van ‘hebberigheid’ staat duidelijk centraal bij Miller; met alle gevolgen van dien. “We villen alles wat we schieten, Fred,” zei Miller, ‘Al blijf ik vanaf nu tot morgen schieten.”. De lezer wordt meegetrokken in de idioterie en de hebberigheid van Miller en kijkt tegelijkertijd van een afstandje toe. Door de identificatie met Andrews wordt het voor de lezer mogelijk vraagtekens te stellen bij het gedrag van Miller.

Het verhaal in Butcher’s crossing is onvoorspelbaar en uniek. Vanaf de eerste bladzijde tot de laatste bladzijde wordt de lezer meegetrokken in de gebeurtenissen. De lezer rouwt mee bij de passages over de dood, gruwelt mee tijdens de slachtpartijen en huilt mee bij het grote verlies dat de jagers mee moeten maken. Williams pakt de lezer op, neemt hem mee en laat hem aan het einde in verwarring achter. Het derde deel van het verhaal, de terugkeer in Butcher’s crossing, laat de keiharde gevolgen van alles zien. Indrukwekkend, realistisch, hard en meedogenloos. Juist hier ligt de kracht van het verhaal. De ‘droomwereld’ – de wereld van bij de bizons – is kapot, de realiteit staat voor de deur en de gevolgen worden merkbaar. Williams’ schrijfstijl sluit perfect aan bij de slotakkoorden van dit wonderlijke verhaal. De sombere weergave duwt de lezer met de neus op de feit, maakt de emotie voelbaar.

“Op en globale richting na, wist hij niet waarheen hij ging. Maar hij wist dat hij daar later op de dag wel op zou komen. Hij reed verder zonder haast, en voelde achter zich de zon langzaam opkomen en de lucht tastbaarworden.” Williams laat met ‘Butcher’s crossing’ wederom zien een schrijver van formaat te zijn. Zijn sobere, unieke schrijfstijl sluit perfect aan bij het thema. Hij weet de lezer mee te nemen naar Amerika, 1873, de wereld van de bizons, de jachtpartijen. De wereld van Butcher’s crossing!

Williams bouwt een werkelijkheid door te beschrijven wat hij ziet ,voelt of ruikt. Er zijn geen oordelen. Hij gebruikt zijn zintuigen op een dusdanige manier dat je al snel het idee krijgt aanwezig te zijn bij deze absurde buffeljacht. Zijn waarnemingen zijn zo scherp en zo gedetailleerd dat het verhaal zelf een ondergeschikte rol krijgt. Totdat de ellende in alle hevigheid losbarst en je weet dat het naderende einde niet mals zal zijn. Het mooie aan deze roman is ook dat je hem kan zien als een coming of age roman ( de jacht wordt geïnitieerd door de jonge student Andrews, die zijn voorspelbare bestaan wil verlaten en op zoek gaat naar de zin van het leven ) maar ook een ode aan het ongelooflijk primitieve leven van de eerste kolonisten , als ook als een aanklacht tegen hebzucht en fanatisme. Je mag het zelf uitzoeken. Williams levert je de beelden. Ik vermoed ( ook na het lezen van het prachtige Stoner) dat Williams geen optimist is. Uiteindelijk kiest Andrews er voor de vrouw die hem lief heeft links te laten liggen en verder te trekken.

Hoe is het mogelijk, zo'n saai verhaal (want waar gaat het nou helemaal over...?) en toch blijf je geboeid tot de laatste bladzij. Dat noemen we schrijftalent! Aanrader (net als Stoner).

Een fantastisch jongensboek voor volwassenen! Een roman van de recent herontdekte John Williams (eerder verschenen: “Stoner”). Het verhaal speelt zich af in de tweede helft van de negentiende eeuw in het ruige, wilde westen van Amerika. Hoofdpersoon Will Andrews breekt zijn studie aan Harvard af en reist, op zoek naar zichzelf, per postkoets richting het westen van Noord-Amerika en komt uiteindelijk terecht in Butcher’s Crossing, een klein dorp in Kansas. Daar sluit hij zich aan bij een paar bizonjagers en gaat met hen op jacht naar een van de laatste grote groepen bizons die zich in een afgelegen berggebied in Colorado zou bevinden. Het wordt een reis als het leven zelf: vol hoogte- en dieptepunten, waarbij vooral de onvoorstelbare ontberingen die mens en dier moeten ondergaan diepe sporen nalaten. Uiteindelijk maakt Will Andrews aan het einde van het boek de balans op van zijn leven tot dusver. Citaat: “Hij, zou niet met Mc Donalds naar zijn ouderlijk huis terugkeren, naar de omgeving waar hij was geboren, waar hij tot de verschijning was uitgegroeid die hij nu was, en in een toestand was verzeild geraakt die hij nog maar net begon te onderkennen, en die hem had prijsgegeven aan een wildernis waarin hij had gehoopt een waarachtiger vorm van zichzelf te vinden. Nee, hij zou nooit meer terugkeren” einde citaat.
Een zéér meeslepend verhaal waarvan je als lezer maar moeilijk loskomt en dat is volledig te danken aan het geweldige vakmanschap van John Williams. Annelies Leijdeckers

Een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb, m.n. de schrijfstijl: net als in het boek Stoner neemt Williams je ademloos mee en weet op fenomenale wijze sfeer te creeeren zonder veel poes pas in de schrijfstijl of woord keuze. Elke keer als ik het boek neerlegde bevond ik me nog steeds in de sfeer van de rauwheid en het natuurgeweld van Noord Amerika en de ervaringen van de pioniers.
Hoewel het onderwerp me niet meteen aansprak (buffalo jacht) was ik zeer aangenaam verrast.
Jammer dat Williams zo weinig boeken heeft geschreven, hij is voor mij nu al 1 van de grootste!
Tip: lees het alsjeblieft in het Engels, anders komt de schrijfstijl van Williams niet tot zijn recht

Na het lezen van Stoner, was ik nieuwsgierig geworden naar ander werk van John Williams, en kwam zo bij Butcher's Crossing terecht. En daarin werd ik niet teleurgesteld: wat een prachtig boek! Hoewel de gebeurtenissen zich afspelen in een andere tijd en op een onbekende plaats, werd ik geheel meegezogen in het verhaal. Williams weet de omgeving en sfeer zo duidelijk te beschrijven, dat je je in die andere wereld waant. En dat maakt volgens mij een boek 'goed'. Ik ga snel op zoek naar meer werk van John Williams.

Geschreven bij Butcher's crossing

In het begin moet je echt wat ploeteren in het boek maar het is zeker de moeite waard! Prachtig.

dit boek neemt je mee naar het wilde westen. De hoofdpersoon is bezig met een persoonlijke zoektocht waarbij een bizonjacht als decor fungeert om zichzelf te herontdekken.
Prachtig geschreven waardoor de beelden zich aan je geestesoog manifesteren. Sterke karakters, spanning en last but not least een schitterend landschap. Het wachten is op een Butcher's crossing toeristentour.